Οι δύο αυτές προτάσεις συμπυκνώνουν απόλυτα τη λογική της δημιουργίας της Αγωνιστικής Κίνησης Πάτρας ενάντια στα Αιολικά.
Στο όνομα της δήθεν πράσινης ανάπτυξης και με το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής, συντελείται μια δίχως προηγούμενο οικολογική καταστροφή στην Ελλάδα. Δράσεις όπως, ισοπέδωση κορυφών, περιοχών Natura 2000, αποψίλωση δασών, καταστροφή βιοτόπων πτηνών και θηλαστικών, ξεπλένονται πάντα με φόντο την οικολογία και την «πράσινη» επιχειρηματικότητα.
Η συγκυρία είναι κρίσιμη.
DCIM100GOPROGOPR0057.JPG
Πρόσφατα κατατέθηκε ο νέος Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μνημόνιο ανακρίβειας και παραπλάνησης.
Το φορτίο του ελληνικού συστήματος έχει ελάχιστα 4-5GW και αιχμές 8-9GW. Η ήδη εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ είναι υπερδιπλάσια από τις ελάχιστες απαιτήσεις του συστήματος. Παράλληλα η μέγιστη συμμετοχή των ΑΠΕ στο διασυνδεδεμένο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας δεν μπορεί να είναι πάνω από 5%, διότι πολύ απλά το σύστημα θα πρέπει να μπορεί να αντιδράσει στην πιθανή διακοπή παροχής από τις ΑΠΕ ώστε να αποφευχθεί μπλακ αουτ. Κι αυτό διότι η ηλεκτροπαραγωγή από τα αιολικά και τις ΑΠΕ συνολικά είναι ασταθής και μεταβλητή. Δεν μπορούν να ηλεκτροδοτήσουν με πληρότητα και ασφάλεια, με συνέπεια να είναι πάντα εξαρτημένες από τα ορυκτά καύσιμα. Ως εκ τούτου ο στόχος που τίθεται για πλήρης αποδέσμευση από τα ορυκτά είναι παραπλανητικός.
Και ενώ ισχύουν όλα τα παραπάνω ο ΕΣΕΚ προβλέπει τον υπερδιπλασιασμό της συνολικής ισχύς των ΑΠΕ και κυρίως των αιολικών μέχρι το 2030. Προς αυτή την κατεύθυνση το ΥΠΕΝ με πρόσφατη απόφασή του απλουστεύει τις διαδικασίες αδειοδότησης αιολικών πάρκων διεκπεραιώνοντας στα γρήγορα περί τις 1900 αιτήσεις που εκκρεμούν στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, παρακάμπτοντας ακόμα και ειδικές οικολογικές αξιολογήσεις.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως ο βιασμός των ελληνικών βουνών και συνολικά της ελληνικής φύσης, γίνεται με μόνο στόχο το κέρδος ορισμένων αρπακτικών στην πλάτη της υπόλοιπης κοινωνίας, αφού αυτά τα υποτιθέμενα «αναπτυξιακά» και «οικολογικά» έργα γίνονται με κοινοτικά κεφάλαια, δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και ελάχιστα ιδία επιχειρηματικά κεφάλαια. Ταυτόχρονα, βέβαια απολαμβάνουν εγγυημένες ακριβότατες τιμές πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος στη ΔΕΗ. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται επίσης η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των πηγών νερού που γίνεται με τα ιδιωτικά μικρά υδροηλεκτρικά. Τέτοιες άδειες πρόκειται να δοθούν σε συμφέροντα με δυνατότητα μεταβίβασης, με συνέπεια να είναι υπαρκτός και προφανής ο κίνδυνος δημιουργίας ιδιωτικών μονοπωλίων στα νερά με ότι αυτό συνεπάγεται για την ύδρευση και την άρδευση.
DCIM100GOPROGOPR0106.JPG
Μας λένε ότι με τις ΑΠΕ θα απεξαρτηθουμε από το λιγνίτη και την καύση υδρογονανθράκων για την παραγωγή ενέργειας. Όμως την ίδια στιγμή οι ίδιες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των ΑΠΕ, επενδύουν στις λιγνιτικες μονάδες και στα εργοστάσια φυσικού αερίου και πετρελαίου για παραγωγή ενέργειας. Αυτό κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι.
Αλήθεια όμως; Πόσο οικολογικά είναι αυτά τα αιολικά πάρκα!
Λοιπόν, κάθε αιολικό πάρκο απαιτεί σταθμό ανύψωσης τάσης, κάθε ανεμογεννήτρια απαιτεί 350-450 κυβικά μέτρα οπλισμένου σκυροδέματος για την τοποθέτηση της και 14km καλωδίωσης για σύνδεση με τον σταθμό ανύψωσης τάσης. Συνολικά λοιπόν μιλάμε για εκβιομηχάνιση των κορυφογραμμων και ο όρος πάρκο χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Τόνοι σκυροδέματος και χάλυβα, αλλοίωση γεωμορφολογίας, καταστροφή βιοτόπων, μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα με τα βιομηχανικά έλαια που περιέχονται στο «κεφάλι» της ανεμογεννήτριας και κατάλογος συνεχίζεται. Και δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως αυτές οι παρεμβάσεις είναι μόνιμες και μη αναστρέψιμες. Αυτή είναι η οικολογία που φαντάζονται.
Πρέπει να τονιστεί πως η Ελλάδα συμβάλλει με το ιλιγγιώδες 0,2% στην παγκόσμια παραγωγή CO2 στην ατμόσφαιρα. Πόσο υποκριτικό είναι να μιλάμε για μηδενισμό των εκπομπών στην Ελλάδα- που είναι ένα παραμύθι φυσικά- όταν ταυτόχρονα οι ΗΠΑ και η Κίνα, οι πιο ρυπογόνες χώρες, είναι εκτός συνθήκης του Κιότο. Πόσο υποκριτικό είναι να μιλάμε για οικολογία και ταυτόχρονα να συμμετέχουμε με το 2,2% του ΑΕΠ στον εξοπλισμό του ΝΑΤΟ, του πιο ρυπογόνου οργανισμού στον κόσμο.
Οι παπαγάλοι των συμφερόντων των ΑΠΕ προσπαθούν να αμαυρώσουν τις αντιδράσεις που διογκώνονται σε όλη την Ελλάδα, λέγοντας πως όσοι αντιδρούν είναι απλά εκπρόσωποι των συμφερόντων του λιγνίτη. Τους λέμε λοιπόν πως δεν πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα σε 2 καταστροφικές δράσεις. Τα ψεύτικα διλήμματα τους σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, όπου πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη δεν μας αγγίζουν.
Οι ΑΠΕ είναι χρήσιμες μόνο όταν γίνονται με σχέδιο προς όφελος των πολλών, με αυστηρή προστασία του περιβάλλοντος και σεβασμό στη φύση, όχι στην τσέπη των λαμόγιων.
Στην περιοχή μας είναι ήδη εμφανείς οι πληγές της «πράσινης» τους ανάπτυξης. Η πλειοψηφία των κορυφογραμμών του Παναχαϊκού όρους έχουν ισοπεδωθεί. Με μια ματιά στο γεω-πληροφοριακό χάρτη στο site της ΡΑΕ, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως και για τις υπόλοιπες κορυφογραμμές (Πρασούδι κτλ), έχουν ήδη εγκριθεί αιολικά «πάρκα». Σε ολόκληρη την Αχαΐα η μοναδική περιοχή που έχει χαρακτηριστεί ως προστατευόμενη είναι μια μικρή έκταση στα Αροανια όρη και αυτό πιθανότατα λόγω χιονοδρομικού και Αρίσταρχου. Το λυπηρό σε όλα αυτά πέρα από την αυτονόητη καταστροφή που έχει συντελεστεί, είναι πως όλα αυτά έγιναν χωρίς την παραμικρή αντίδραση από την τοπική κοινωνία και τους φορείς που δραστηριοποιούνται στο βουνό. Εκκωφαντική είναι η σιωπή του ορειβατικού συλλόγου και των υπολοίπων συλλόγων που ασχολούνται με το βουνό.
Αυτό λοιπόν το κενό φιλοδοξεί να καλύψει η Αγωνιστική Κίνηση Πάτρας ενάντια στα Αιολικά. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τις μάχες που χρειάζεται για να κρατήσουμε μακριά από τα βουνά τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα αρπακτικά που τα εκπροσωπούν. Δε θα φοβηθούμε ούτε την αστυνομοκρατία, ούτε τις εταιρείες security και θα σταθούμε απέναντι στη δήθεν κανονικότητα που θέλουν να μας πλασάρουν.
Καλούμε όλες τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας να συστρατευτούν στον αγώνα που έχει ξεκινήσει σε όλη τη επικράτεια για τη ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Με εκτίμηση,
Αγωνιστική Κίνηση Πάτρας ενάντια στα Αιολικά
