Η Ελένη Ράντου έκανε έναν μικρό απολογισμό για τη ζωή της στο «2night Show», ενώ αποκάλυψε και το πώς την ερωτεύτηκε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Σχετικά με αυτό, η ηθοποιός είπε: «Το ποτό δεν το μπορώ, το προσπάθησα όταν ήμουν μικρή να πίνω για να μην είμαι αντικοινωνική, αλλά έχω ένα ένζυμο που μόλις πίνω κάνω εμετό. Έτσι με ερωτεύτηκε ο άντρας μου. Στο πρώτο ραντεβού ο Βασίλης είχε φέρει όλη του την παρέα. Ήμασταν και οι δυο πάρα πολύ ντροπαλοί. Ήμασταν και οι δυο πολύ αμήχανοι. Ήπια δυο ποτά και έκανα εμετό στο αμάξι του, δεν το έπλυνε για 15 μέρες και μου είχε πει, “δε το πλένω γιατί είναι ο δικός σου εμετός”. Μάλλον κατάλαβε την αγωνία μου να πιω ενώ δεν πίνω».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η Ελένη Ράντου αποκάλυψε: «Ήμουν φανατική καπνίστρια. Τώρα είναι ατμός. Έχω μια σχέση εξάρτησης με αυτό. Αν άφηνα ελεύθερο τον εαυτό μου θα ήμουν χαρτόμουτρο. Τρελαίνομαι με τον τζόγο. Με έχει σώσει τον γεγονός ότι μου αρέσει να έχω τον έλεγχο σε όλα».
Ακόμη, είπε ότι νιώθει άβολα όταν τη φλερτάρουν. «Δεν νιώθω άνετα όταν με φλερτάρουν. Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να το απολαμβάνω… Ως παιδί ντρεπόμουν πολύ. Δεν μεγάλωσε σε μια οικογένεια αυστηρών αρχών. Θεωρούσα ότι υπάρχει μια καθήλωση σε όσους είναι όμορφη. Δεν έβαζα κόκκινο κραγιόν επειδή έχω μεγάλα χείλη και ντρεπόμουν πολύ. Τώρα βλέπω άλλες που πάνε και βάζουν… Πολλές φορές έχω κρύψει το εμφανισιακό μου κομμάτι γιατί φοβόμουν ότι θα σταθούν σε αυτό. Σε όλη μου τη ζωή διάλεγα το δύσκολο δρόμο, έβρισκα πιο ενδιαφέρον. Νιώθω ότι καλυτερεύω, ότι γίνομαι πιο σοφή. Η δυσκολία πάντα με κέντριζε» εξήγησε η Ελένη Ράντου.
Ακόμη, η ίδια σχολίασε για τη σχέση γονέων και παιδιών: «Τα παιδιά δε μας ανήκουν. Τα παιδιά τα φτιάχνεις για να βγουν στην κοινωνία, και να κατακτήσουν τη ζωή τους. Είμαι υπερπροστατευτική. Ζορίζομαι πάρα πολύ. Είμαι ο κλασικός τύπος κακιάς πεθεράς που θεωρεί ότι δεν αξίζει κανένας για το παιδί της. Το ξέρω ότι δε θα περνάει καλά ο γαμπρός μου. Όταν έφυγε η κόρη μου στην Ολλανδία, πήρα δεύτερο σκύλο για να νιώθω ότι έχω κάποιον να προσέχω. Το ότι έφυγε όμως, μου δίνει και μια ελευθερία, μια ανεμελιά, Το συνειδητοποίησα όταν έβαλα πολύ δυνατά τη μουσική και σκέφτηκα ότι δεν θα ξυπνήσω κανέναν. Παλιά φοβόμουν πολύ τη μοναξιά. Από μια ηλικία και μετά συνειδητοποίησα ότι τα πάω καλά με τη μοναξιά μου».
Φωτογραφία: NDPPHOTO / ΝΙΚΟΣ ΔΡΟΥΚΑΣ
