Ο Γιάννης Ιωαννίδης ένας από τους μύθους του Ελληνικού μπάσκετ έδωσε τη μάχη με την ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία χρόνια, με το ίδιο σφρίγος και το πείσμα που τον έκανε ξεχωριστό μέσα στο παρκέ σαν αθλητή και προπονητή.
Η συμβολή του στην εξέλιξη του Ελληνικού μπάσκετ ήταν καθοριστική. Το ταμπεραμέντο του ήταν μοναδικό.
Εκτιμούσε πολύ το Πατραϊκό μπάσκετ και ειδικότερα τον ιστορικό Απόλλωνα για τον οποίο είχε μεγάλο σεβασμό.
Αγαπούσε πολύ την πόλη μας, του άρεσε πολύ η Πάτρα και την επισκεπτόταν συχνά για να δει τους εγκάρδιους φίλους του.
Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του ήταν στην Πάτρα στην ονοματοδοσία του Εθνικού Κλειστού Γυμναστηρίου «Κώστας Πετρόπουλος», που αψήφησε την ασθένεια του, για να αποδώσει με τη γενναιοδωρία που τον διέκρινε τιμή στον εμβληματικό «αντίπαλο», αλλά και συνεργάτη του στην Εθνική ομάδα.
Είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ στενά μαζί του στο υπό την προεδρία του Δ.Σ. του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης, στο οποίο βρέθηκα μετά από δική του επιθυμία. Τον αποχαιρετώ με μεγάλη λύπη κι εκφράζω τα θερμά συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του, τον Άρη Θεσσαλονίκης και το Ελληνικό μπάσκετ που πενθεί σύσσωμο.
