Η ευθυκρισία και η λογική αποτελούν λειτουργικά και απαραίτητα στοιχεία για την επιτυχημένη πορεία μιας δημοτικής αρχής, ανεξαρτήτως κομματικών επιρροών και εξαρτήσεων. Στον Δήμο Πατρέων όμως διαπιστώνει κανείς συμπεριφορές που συνάδουν με υποκρισία, κομματική προσήλωση και αδυναμία ελιγμών.
H δημοτική αρχή θεωρεί ότι με το να επικαλείται τα αυτονόητα, όπως για παράδειγμα τη δυνατότητα εργασίας για όλους ή την απρόσκοπτη πρόσβαση στην εκπαίδευση και στις υπηρεσίες υγείας, επιτελεί το χρέος της έναντι των πολιτών και αποκτά το ηθικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων παρατάξεων. Ας καταλάβουν ότι δεν έχουν την αποκλειστικότητα στο να υπερασπίζονται αδιαμφισβήτητα δικαιώματα που και άλλα πολιτικά συστήματα τα έχουν ως πρώτη γραμμή στον αξιακό τους κώδικα.
Μεγάλο μειονέκτημα για τη σημερινή δημοτική αρχή είναι ότι αδυνατεί ή, ακόμη χειρότερα, δεν θέλει να αντιληφθεί ότι η οποιαδήποτε λύση δεν μπορεί να προέλθει μέσα από τα ιδεολογικά μονοπάτια του κομμουνιστικού μανιφέστου που ασπάζεται. Γνωρίζουν οι Πατρινοί ψηφοφόροι ότι για κάθε μείζονος σημασίας θέμα που αφορά την ανάπτυξη της πόλης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των συμπολιτών μας, προηγείται μια μακροσκελής πολιτική εισήγηση;
Γνωρίζουν ότι η σημερινή δημοτική αρχή πρώτα ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη των πολιτικών της θέσεων και μετά για την ουσία των προβλημάτων; Είναι ευκόλως αντιληπτό ότι υπάρχει κομματική υποχρέωση από την πλευρά της δημοτικής αρχής να προβάλλει μόνιμα τις ιδεολογικές της θέσεις αλλά οφείλει να αποδεχτεί, όπως άλλωστε αποδεικνύει και η ιστορία, ότι είναι ανεδαφικές και μη υλοποιήσιμες.
Πέρα όμως από το αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να έχει τις δικές του αντιλήψεις για τα ιδεολογικά και κοινωνικά συστήματα, υπάρχει η υποχρέωση για όσους ασχολούνται με τον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης να διαγιγνώσκουν τα προβλήματα και να τα επιλύουν.
Η παρούσα δημοτική αρχή, για δύο λόγους, αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.
Πρώτον, διότι μέσα από ουτοπικές ιδεολογίες και ανέφικτα σχέδια δεν θέτεις το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων, απαξιώνοντας έτσι και τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Δεύτερον, διότι γνωρίζουμε αλλά κυρίως γνωρίζουν ότι η ασυμφωνία και δυσαρμονία μεταξύ των αδιέξοδων και ανεφάρμοστων ιδεών τους από τη μία και των πολιτικών της κεντρικής διοίκησης από την άλλη, αποτελεί αξεπέραστο εμπόδιο για τη επίτευξη λύσης αν δεν έχεις σκοπό να αποκλίνεις από τη μονοκόμματη πολιτική που έχεις επιλέξει. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα. Επιθυμεί η δημοτική αρχή την εξεύρεση λύσεων προς όφελος των πολιτών ή απλά αποσκοπεί στο ιδεολογικό πλύσιμο εγκεφάλου και στην ενίσχυση της ιδεολογικής τους θέσης μέσω των άλυτων κοινωνικών προβλημάτων; Η απάντηση είναι πασιφανής.
Απτό παράδειγμα η απαλλοτρίωση του οικοπέδου στην περιοχή της Αγυιάς τουΔήμου Πατρέων που είχε δεσμευθεί ως κοινόχρηστος χώρος για χρήση πλατείας. Η δημοτική αρχή, απορρίπτοντας τις ενστάσεις των κατοίκων, θέλησε αρχικά να επιστραφεί το οικόπεδο στους ιδιοκτήτες (οι οποίοι σημειωτέον για δεκαετίες στερήθηκαν τη δυνατότητα χρήσης της περιουσίας τους και ούτε αποζημιώθηκαν) με το επιχείρημα της ένδειας χρημάτων. Επιχείρημα που αποδείχτηκε αίολο αφού μετά την κινητοποίηση των κατοίκων και των παρατάξεων της αντιπολίτευσης υποχρεώθηκε η δημοτική αρχή σε πλήρη υπαναχώρηση. Και αίφνης τα χρήματα βρέθηκαν και το οικόπεδο θα διατηρήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του.
Ποιο θα ήταν το αφήγημα της δημοτικής αρχής αν δεν υπήρχε αντίδραση και ο χώρος επιστρεφόταν στους ιδιοκτήτες του; Οτι ευθύνη φέρουν οι «αντιλαϊκές» κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που στα χρόνια διακυβέρνησής τους τάχθηκαν υπέρ του κεφαλαίου και όλες οι υπόλοιπες γνωστές και μονότονες αφοριστικές θεωρίες. Θα στήριζε έτσι την ιδεολογική και κομματική της θέση, αδιαφορώντας για την πολεοδομική υποβάθμιση της περιοχής.
Ας αντιληφθούν ότι προέχει το όφελος της πόλης και ότι οφείλουν ενίοτε να διαφοροποιούνται από την κομματική τους ρότα. Διαφορετικά, διοίκηση θα ασκούν οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης, όπως πολλές φορές έως τώρα έχουν πράξει.
* Ο Κωνσταντίνος Σβόλης είναι ιατρός, καρδιολόγος και δημοτικός σύμβουλος.
