Και αίφνης μάθαμε ότι δεν λειτουργεί καρδιοχειρουργική κλινική στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της πόλης μας. Υπήρξε μια διάχυτη και καθολική ευαισθησία με αφορμή ένα καρδιοχειρουργικό συμβάν που έλαβε μεγάλη δημοσιότητα.
Σίγουρα όμως θα έχει υποπέσει στην αντίληψη όλων μας, και όχι μόνο το τελευταίο διάστημα, κάποια περίπτωση συγγενούς ή φίλου ή έστω κάποιου γνωστού, που οδηγήθηκε στα νοσοκομεία της Αθήνας για αορτοστεφανιαία παράκαμψη (by pass) ή για αντικατάσταση βαλβίδας, διότι δεν υπήρχε η αντίστοιχη δυνατότητα στα νοσοκομεία της Πάτρας.
Καρδιοχειρουργική κλινική δεν λειτούργησε ποτέ στην πόλη μας. Ακούγονται και γράφονται για συμφέροντα, για ατομικές επιδιώξεις, για το αυτοδιοίκητο του Πανεπιστημίου, για τις διοικήσεις του υγειονομικών μονάδων και για τις υπηρεσίες που δεν έπραξαν τα δέοντα.
Όλοι μας γνωρίζαμε και κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών, ανάλογα με τη θέση ευθύνης του καθενός. Για τον πολίτη- φορολογούμενο όμως που έχει τη καθόλα σεβαστή απαίτηση να απολαμβάνει υψηλού επιπέδου παροχές υγείας, ως χρήστης του συστήματος, είναι αδιάφορο τι πράττουν και τι αμελούν οι εμπλεκόμενοι. Ο πολίτης εκλέγει κυβέρνηση η οποία έχει την ευθύνη υλοποίησης των προγραμμάτων υγείας. Η εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Υγείας έχει τη δυνατότητα να υπερκεράσει τα οποιαδήποτε εμπόδια μέσω του νομοθετικού έργου και έχει αποκλειστικά την ευθύνη για οτιδήποτε δεν πράττει, ακόμη και αν δεν το έχει υποσχεθεί.
Βέβαια μιλάμε για πολιτική ευθύνη και για τίποτα περισσότερο. Αυτού του είδους η υπουργική αμέλεια δεν συνεπάγεται ποινικές ευθύνες. Αυτός είναι και ο λόγος για την απραξία. Τι σημασία έχει αν υποσχεθούμε και δεν τηρήσουμε αυτά που τάξαμε; Δεν κοστίζει τίποτα. Για τον δήμαρχο ερευνώνται ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες για ένα ατύχημα σε μια παιδική χαρά. Αν όμως κάποιος ασθενής καταλήξει από έλλειψη δυνατότητας παροχής υπηρεσιών υγείας, τότε θα θυμηθούμε όλοι μας τα ψηφίσματα, τις αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την αρθρογραφία. Θα πάρουμε και μια υπόσχεση και έως εκεί. Μέχρι την επόμενη φορά…
Η οργάνωση καρδιοχειρουργικής κλινικής είναι πολυσύνθετη, χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία, αποτελεί όμως επιτακτική ανάγκη. Μέχρι να λειτουργήσει, ας προσέχουμε τους παράγοντες κινδύνου (κάπνισμα, σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, δυσλιπιδαιμία), ας βελτιώσουμε τις διατροφικές μας συνήθειες με παράλληλη σωματική άσκηση και ας επισκεπτόμεθα τον καρδιολόγο μας που είναι ο καθ΄ ύλην αρμόδιος για την έγκαιρη διάγνωση των καρδιοαγγειακών νοσημάτων.
* Ο Κωνσταντίνος Σβόλης είναι καρδιολόγος, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών και δημοτικός σύμβουλος.
Αν οι ευθύνες ήταν και ποινικές…
