Μετά το δημοψήφισμα του 2016, η πολιτική κρίση που δημιουργήθηκε από μια ενδεχόμενη έξοδο από την Ε.Ε. χωρίς συμφωνία, επέφερε κόπωση στον Βρετανικό λαό. Επιπρόσθετα ο εθνικός διχασμός που προκάλεσε η ίδια η απόφαση τους για αποχώρηση, οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα το οποίο δεν διαμορφώθηκε τόσο από την αναμέτρηση των κοινωνικών και οικονομικών προγραμμάτων των κομμάτων, αλλά κυρίως από την σαφήνεια του διλήμματος brexit ή όχι brexit.
Με δεδομένο το ιδιόμορφο εκλογικό σύστημα της χώρας, ένα πλειοψηφικό σύστημα μονοεδρικών, οι συντηρητικοί επικράτησαν στην Βρετανία τόσο σε επίπεδο ποσοστών όσο και σε επίπεδο εδρών. Δυστυχώς το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών ήταν μια καθαρή ήττα για το κόμμα των εργατικών και για το Κόρμπιν προσωπικά. Εκείνοι όμως που υποδεικνύουν την αμφισημία των Εργατικών ως προς το brexit, σαν τον βασικό παράγοντα της εκλογικής τους ήττας, παραβλέπουν άλλους εξίσου σημαντικούς παράγοντες που οδήγησαν σε αυτήν. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν ότι αυτές οι εκλογές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και με την ακραία επίθεση που υπέστην ο Κόρμπιν από όλο το σύστημα υποστήριξης των συντηρητικών και που κόστισε δραματικά στην δημοφιλία του.
Το θέμα της παραμονής ή όχι των Βρετανών στην ΕΕ έχει απασχολήσει εδώ και καιρό την πολιτική σκηνή της χώρας. Από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και την εξαίρεση τους από το ενιαίο νόμισμα το 1992, μέχρι και το brexit, η ευρωπαική συγκατοίκηση για τους Βρετανούς ερχόταν σε σύγκρουση με την βρετανική νησιωτική νοοτροπία τους, αλλά και τα επιτεύγματα του αυτοκρατορικού τους παρελθόντος. Λόγω της ιστορίας και της γεωγραφίας της, η χώρα ήταν σα να βρισκόταν πάντα με το ένα πόδι στην ΕΕ.
Παράλληλα ένα μεγάλο κομμάτι του λαού της Βρετανίας έβλεπε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν τους παρείχε τα απαραίτητα εχέγγυα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας και της μετανάστευσης. Ωστόσο το γιατί οι Βρετανοί ήθελαν τόσο πολύ το brexit είναι ένα θέμα με πολλές πτυχές που δεν μπορούν να αναλυθούν εδώ εκτενώς.
Αν η Βρετανία αποτελεί μια ιδιόμορφη περίπτωση εταίρου στο ενιαίο ευρωπαικό εγχείρημα και οδηγήθηκε σε αυτές τις αποφάσεις με άγνωστες ακόμα τις συνέπειες, η Ευρωπαϊκή Ενωση από τη μεριά της οφείλει να επαναπροσδιορίσει τη λειτουργία της, να θέσει υπό αίρεση αντιδημοκρατικούς θεσμούς και πρακτικές απέναντι στα μέλη της, έτσι ώστε να σταματήσει την υπονόμευση της ίδια της ενότητας.
* Η Σία Αναγνωστοπούλου είναι βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην αναπληρώτρια Υπουργός Εξωτερικών, Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
