Βαθειά συγκίνηση επικράτησε την Κυριακή Ε’ Νηστειών, 14.4.2019, κατά την Θεία Λειτουργία η οποία ετελέσθη στον μεγαλοπρεπή και ιστορικό Ιερό Ναό της Παντανάσσης Πατρών.
Κατά την ημέρα αυτή ετιμήθη λαμπρώς από τον Σύλλογο των εν Πάτραις Γορτυνίων «Άγιος Γρηγόριος ο Ε’», αλλά και από όλους τους Αρκάδες της Πάτρας και τον Πατραικό Λαό, η ιερά μνήμη του Αγίου Εθνοίερομάρτυρος Γρηγορίου του Ε’, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, του Δημητσανίτου.
Στον Ιερό Ναό είναι θησαυρισμένη η Ιερά Εικόνα του Μεγάλου Πατριάρχου, ενώ στην πλατεία έμπροσθεν του Ιερού Ναού, έχει από ετών στηθεί η προτομή του Εθνάρχου και Ιερομάρτυρος της Πίστεως και της Πατρίδος.
Εφέτος ο λαμπρός εορτασμός συνέπεσε με την ιερά μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος Δημητρίου, ο οποίος κατήγετο από την Λιγούδιστα, σημερινή Χώρα της Τριφυλίας και μαρτύρησε στην Τρίπολη στις 14 Απριλίου 1803.
Στο κέντρο του Ιερού Ναού μαζί με την Εικόνα του Αγίου Γρηγορίου του Ε’, στολισμένη με εαρινά άνθη ήτο και η ιερά Εικόνα του λαμπρού αριστέως του Χριστού, Νεομάρτυρος Αγίου Δημητρίου.
Της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου και πολλών Ιερέων και Διακόνων, ενώ πλήθος Λαού κατέκλυσε τον μεγάλο Ναό της Παντανάσσης και την πλατεία.
Μάλιστα κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος εχειροτόνησε Πρεσβύτερο τον ευλαβέστατο Διάκονο Σωτήριο Μανέτα.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, ανεφέρθη στην ιερά θυσία του Αγίου Γρηγορίου του Ε’, αναλύσας στίχους από το συγκλονιστικό ποίημα του Βαλαωρίτη, το οποίο απήγγειλε ο ποιητής το 1872 κατά τα αποκαλυπτήρια του Αδριάντος του Αγίου Γρηγορίου του Ε’, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ἐπίσης μέ συγκινητικά λόγια ἀνεφέρθη στό μαρτύριο τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Δημητρίου, ὁ ὁποῖος σέ ἡλικία 24 ἐτῶν προσεφέρθη ὡς ἱερόν σφάγιον ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος κατά τά σκληρά καί μαῦρα χρόνια τῆς Τουρκικῆς σκλαβιᾶς, ὣστε μαζί μέ τίς θυσίες καί τῶν ἂλλων Ἱερομαρτύρων καί Νεομαρτύρων νά ἀνατείλῃ ἡ ἐλευθερία στήν Πατρίδα μας.
Ἡ ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου, σκόρπισε ρίγη συγκινήσεως μέχρι δακρύων, στό πολυπληθές ἐκκλησίασμα, μάλιστα συνδυαζομένη μέ τήν θέα τῶν νέων, ἀγοριῶν καί κοριτσιῶν πού βάσταζαν τίς Εἰκόνες τῶν Ἁγίων, τόσον ἐντός τοῦ Ναοῦ, ὃσον καί στήν Λιτανεία καί στήν δέηση πού ἀνεπέμφθη ἐνώπιον τῆς προτομῆς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε’, στήν Πλατεία τῆς Παντανάσσης Πατρῶν.
Ὁ Σεβασμιώτατος μεταξύ τῶν ἂλλων εἶπε…
«…Παιδιά μου, κρατεῖστε δυνατά, ὃπως τώρα κρατᾶτε τίς Εἰκόνες τῶν Ἁγίων μας, κρατεῖστε δυνατά καί βαθειά στήν ψυχή σας τούς ἱερούς μαργαρίτες τῆς Πίστεως πρός τόν Θεό καί τῆς ἀγάπης στήν Πατρίδα μας, πού μᾶς κληρονόμησαν ὁ Πατριάρχης τῆς ὀδύνης καί τῆς θυσίας Γρηγόριος ὁ Ε΄ καί οἱ Νεομάρτυρές μας, ὃπως ὁ Ἃγιος Δημήτριος ὁ ἐν Τριπόλει μαρτυρήσας. Κρατεῖστε ὡς θησαυρό πολύτιμο καί ὡς μῦρο εὐῶδες, τήν ἱερά παρακαταθήκη τοῦ Γένους μας. Σταθεῖτε ἡρωϊκά ἀπέναντι στήν λαίλαπα πού θέλει νά ἀφανίσῃ τήν ἱστορία μας, τήν πνευματική μας ὀντότητα καί τήν ἐθνική μας παράδοση καί ἰδιοπροσωπία…»
Ἐσεῖς εἶστε οἱ ἀντιστασιακοί καί ἀνυποχώρητοι ἀπόγονοι τῶν Ἡρώων καί τῶν Μαρτύρων τοῦ Γένους μας.
Ἐσεῖς εἶστε ἡ χρυσή ἐλπίδα μας, τό χρυσό καί λαμπρό μέλλον τῆς Ἑλλάδος. Σέ σᾶς ἐλπίζομε, ἢ τί λέγω, σέ σᾶς προσβλέπομε μέ βαθειά ἐμπιστοσύνη γιά μιά λαμπρή συνέχεια τῆς Πατρίδος μας, ὃπως τῆς ἀξίζει…».
