Ο έχων γνώμη καλό είναι να τη μοιράζεται με τον εαυτό του… ακούγεται ακραίο αλλά αν το φιλοσοφήσουμε ίσως είναι και το πιο συνετό.
Ζούμε μέρες προεκλογικές και σε όλη την Ελλάδα λαμβάνουν χώρα πληθώρα συζητήσεων και συσκέψεων και θεματικών συγκεντρώσεων με διάφορα θέματα που πολύ λογικά απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες και πολύ σωστά οφείλουμε να τα συζητάμε.
Τι πραγματικά συμβαίνει όμως ; Πάμε κάπου για να ακούσουμε τους άλλους; Συμμετέχουμε σε διαδικασίες για να γίνουμε σοφότεροι; Κάνουμε διάλογο για να βρούμε λύσεις κοινά αποδεκτές; Αναζητούμε συνέργειες που θα κάνουν τη καθημερινότητα σε όλα τα επίπεδα καλύτερη; Μιλάμε για να ενημερώσουμε και να καταθέσουμε εφικτές πολιτικές και προτάσεις; Συναντάμε διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικές θεματικές ενότητες ; Ενημερώνουν οι ειδικοί και όσοι έχουν μελετήσει σε βάθος τα θέματα των εκαστοτε ημερίδων; Και τέλος τι συμβαίνει σε όσους έχουν μια άλλη άποψη , σε όσους λένε αλήθειες και όσους βλέπουν τη πραγματικότητα από άλλη οπτική γωνία ;
Χωρίς μηδενιστική διάθεση και χωρίς να θέλω να βάλω στον ίδιο κουβά τους πάντες θα προσπαθήσω να δώσω μια άλλη οπτική γωνία σε όσα αφουγκράζομαι τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο .
Συνήθως λοιπόν πάμε κάπου μόνο για να μιλήσουμε η’ να ακούσουμε επιλεκτικά κάποιον η’ για δημόσιες σχέσεις. Συμμετέχουμε για να μας δουν και λιγότερο για να πάρουμε χρήσιμες πληροφορίες. Συνδιαλεγόμαστε για να αποδείξουμε ότι οι θέσεις είναι καλύτερες. Αναζητούμε συνέργειες που είναι μόνο σύμφωνες με τις απόψεις μας με ελάχιστα περιθώρια διάθεσης να μετατοπιστούμε έστω και λίγο…. Μιλάμε άλλες φορές επειδή πρέπει και άλλες για να πούμε ότι έχουμε αποφασίσει ανεξάρτητα εάν είναι πάνω στο θέμα η’ εάν ενδιαφέρουν κάποιον. Με ένα μαγικό τρόπο οι συμμετέχοντες σε ποσοστό 80% είναι πάντα οι ίδιοι άνθρωποι , άρα εσωτερική ανακύκλωση προσώπων. Οι ειδικοί είτε απουσιάζουν είτε είναι μειοψηφία.
Και τέλος… οι αλήθειες ενοχλούν, συνήθως τις κατακρίνουμε και πολλές φορές χαρακτηρίζουμε όποιον τις λέει άσχετο, εκτός τόπου και χρόνου, ιδιοτελή, προβοκάτορα και μύρια άλλα μάλλον όχι κολακευτικά.
Τελικά μάλλον σοφότερο είναι ο έχων γνώμη να τη κρατά για τον εαυτό του και τους οικείους του παρά να τη θέτει στη κρίση αυτών που είναι έτοιμοι να τον «κατασπαράξουν» και να τον βάλλουν στο περιθώριο ως μαύρο πρόβατο .
Με αυτά και με άλλα δεν είμαι βέβαιος ότι ως κοινωνία έχουμε τις «λύσεις» που μας αξίζουν, τους «ειδικούς» που μας πρέπουν και το μέλλον που δεν θα θέλαμε .
Βαφέας Παναγιώτης
