Η απόδοση του θαλασσίου μετώπου στην πόλη συνιστά μια θετική εξέλιξη, την οποία οφείλουμε να χαιρετίσουμε.
Παράλληλα, είμαστε υποχρεωμένοι να απονείμουμε τα εύσημα σε όλους όσοι πρωτοστάτησαν στη διεκδίκηση του και δεν το έβαλαν κάτω, ακόμη κι όταν η τελική έκβαση φαινόταν αβέβαιη. Ο Νίκος Τζανάκος, ο Δημήτρης Αϊβαλής και πολλοί άλλοι, αξίζουν τα θερμά μας συγχαρητήρια για τον αγώνα που έκαναν. Αν μη τι άλλο, μπορούν πλέον να αισθάνονται δικαιωμένοι.
Ωστόσο, πέρα από το αίσθημα της ικανοποίησης, που αυτή τη στιγμή δικαιολογημένα επικρατεί, υπάρχει και η επόμενη μέρα, που δεν μπορεί να περιμένει. Αυτή αφορά την ανάπλαση του και την πλήρη αξιοποίηση του.
Ως ένας επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται επί πολλά χρόνια στη λιμενική ζώνη, αντιλαμβάνομαι ότι είναι μείζονος σημασίας το παραλιακό μέτωπο να μετατραπεί σε ένα χρήσιμο «εργαλείο» για την τοπική ανάπτυξη.
Ένα παραλιακό μέτωπο, όμως, θελκτικό για τους επισκέπτες του, που θα είναι η «βιτρίνα» της Πάτρας και θα αποτελεί το επίκεντρο μιας οικονομικής δραστηριότητας προσοδοφόρας για την πόλη. Και στην κατεύθυνση αυτή, αναμφίβολα, είναι απαραίτητη η συμβολή του ιδιωτικού τομέα.
Από την πλευρά της, προσκολλημένη στις γνωστές ιδεολογικοπολιτικές αγκυλώσεις της, η δημοτική αρχή επισημαίνει σε όλους τους τόνους ότι θα διεκδικήσει την κρατική χρηματοδότηση. Κατά πόσο είναι εφικτή αυτή στη δύσκολη συγκυρία που διανύουμε, το αφήνω στην κρίση του καθενός.
Προσωπικά, πιστεύω ότι δεν γίνεται να τα περιμένουμε όλα από το κράτος. Η σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα θα ήταν το ιδανικότερο σενάριο για να αναπλάσουμε ένα παραλιακό μέτωπο κατά τρόπο που θα αρμόζει στην ιστορία μας και θα προσδώσει μια σημαντική αναπτυξιακή ώθηση.
Στον σχετικό δημόσιο διάλογο που θα ανοίξει, οι παραγωγικοί φορείς θα κληθούν να καταθέσουν τις θέσεις τους, με σημείο εκκίνησης την κοινή πρόθεση μας για το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.
Και το Επιμελητήριο Αχαϊας, λόγω του υψηλού θεσμικού του ρόλου, επιβάλλεται να πρωταγωνιστήσει στην προαναφερόμενη διαδικασία, υποβάλλοντας τις δικές του τεκμηριωμένες προτάσεις, με γνώμονα πάντα το τοπικό συμφέρον.
Του Αντώνη Κουνάβη
