Η ταινία Society of the Snow κάνει θραύση στο Netflix τις τελευταίες εβομάδες. Δεν πρόκειται για άλλη μια ταινία που καταπιάνεται με κάποιο αεροπορικό δυστύχημα, αλλά είναι ένα θρίλερ που κάποιοι έζησαν στην πραγματικότητα. Το 1972, ένα ουρουγουανικό αεροπλάνο που μετέφερε 45 άτομα μεταξύ των οποίων μια ομάδα ράγκμπι και αρκετούς φοιτητές συνετρίβη στα βουνά των Άνδεων.
Οι προμήθειες ήταν τόσο λίγες και οι συνθήκες τόσο ακραίες που οι επιζώντες έπειτα από αρκετές ημέρες αναγκάστηκαν να τραφούν από τη σάρκα των επιβατών που είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους. Η ιστορία είναι τόσο συγκλονιστική, όσο και ο τρόπος που αυτή αποτυπώνεται στην οθόνη για περίπου 2,5 ώρες καθώς οι ομοιότητες με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές και τις συνθήκες που αυτοί έζησαν είναι απίστευτη.
Ένας επιζών από το αεροπορικό δυστύχημα μίλησε σε μια μεγάλη συνέντευξη στο Lad Bilbe για όσα σοκαριστικά έζησε πριν από περίπου 50 χρόνια και τον έχουν στιγματίσει μέχρι και σήμερα. Ανάμεσα στα πολλά σοκαριστικά που ανέφερε στη συνέντευξή του ήταν και σχετικά με το γιατί πιστεύει ότι ένας φίλος του που επίσης επέζησε της συντριβής ήθελε να φάει πρώτα τον πιλότο. Ο Κάρλος «Καρλίτος» Πάεζ Ροντρίγκεζ είναι επιζών από τη συντριβή του αεροσκάφους της Πτήσης 571 της Πολεμικής Αεροπορίας της Ουρουγουάης και πέρασε 72 ημέρες βιώνοντας ακραίο κρύο, χιονοστιβάδες και πείνα στα αχανή βουνά των Ανδεων και κατάφερε να επιστρέψει μαζί με άλλα 15 άτομα στην πατρίδα του.
Society of the Snow is “an incredible tale of survival and strength of the human spirit." J.A. Bayona's latest film is Spain's International Selection for the 2024 Oscars and now playing. pic.twitter.com/hDOy65UCDf
— Netflix (@netflix) January 12, 2024
Και οι καταστάσεις γεμάτες απελπισία απαιτούν απελπισμένες λύσεις, όπως σημειώνει ο ίδιος ενώ τόνισε στη συνέντευξή του ότι «συνειδητοποίησα πως όλοι έφταναν ταυτόχρονα στην ίδια ιδέα, αλλά κανείς δεν έλεγε τίποτα». Αναφέρεται φυσικά στην «ιδέα» να φάνε έναν από τους νεκρούς.
Και συμπλήρωσε: «Οι καημένοι φοιτητές ιατρικής. Ήταν πρωτοετείς φοιτητές, οι οποίοι δεν είχαν δει ποτέ πριν νεκρούς ανθρώπους, αλλά καθώς είχαν μπει στο ρόλο τους και θεωρούσαν πραγματικά τους εαυτούς τους γιατρούς, ανέλαβαν το έργο. Και λύσαμε ένα ζήτημα που έπρεπε να λυθεί, γιατί είχαμε ακόμα το πιο ιερό από όλα τα δικαιώματα: το δικαίωμα στη ζωή και το δικαίωμα να επιστρέψουμε στην πατρίδα».
Μιλώντας στη Sun, ένας άλλος επιζών, ο Εντουάρντο Στράους εξήγησε ότι αφού η ομάδα πήρε την οδυνηρή απόφαση να φάει ανθρώπινη σάρκα για να αποφύγει την πείνα, το σώμα του την απέρριψε την πρώτη φορά. Είπε: «Το μυαλό μου ήταν εντάξει, έκανα όλη τη διαδικασία και δεν είχα καθόλου πρόβλημα συνείδησης, αλλά το σώμα μου το απέρριψε την πρώτη φορά. Ήταν κάτι ασυνείδητο λόγω της κουλτούρας και όλων των ταμπού. Δεν έχει γεύση, είναι σαν να τρως ένα κομμάτι ρύζι».
Ο ίδιος συνέχισε και εξήγησε λοιτ ο ξάδελφός του Φίτο, ο οποίος επίσης επέζησε και διασώθηκε στις 23 Δεκεμβρίου του 1972, ήταν αυτός που έκοβε κρέας από τα σώματα των ανθρώπων που είχαν πεθάνει και τον βοηθούσε να φάει.
Είπε ότι «αισθάνθηκε σίγουρος ότι ήμουν νεκρός» και «είχε αυτή την εμπειρία του θανάτου». Συνέχισε λέγοντας ότι η στιγμή που είδε το ελικόπτερο διάσωσης να καταφθάνει ήταν «η πιο όμορφη στιγμή της ζωής μου» και το 1995 επέστρεψε στο σημείο της συντριβής για να αποτίσει φόρο τιμής στη μνήμη των φίλων του που έχασαν τη ζωή τους στο βουνό.