Της Νίκης Ζορμπά
Σε παιχνίδι για γερά νεύρα εξελίσσεται η κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, με το κλίμα να χρεώνεται (ή πιστώνεται, ανάλογα τη ματιά θέασης) στην ηγεσία του, προεξάρχοντος του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος διαμηνύει επανειλημμένως σε κάθε ευκαιρία ότι δεν έχει προνομιακούς συνομιλητές στο εσωτερικό. Ήτοι, οι αποφάσεις του λαμβάνονται κατά κύριο λόγο σε προσωπικό επίπεδο.
Εξού και ο όρος “ηγετική ομάδα” είναι αρκετά ρευστός. Πέραν του Παύλου Πολάκη, ο οποίος φέρεται να παραμένει αταλάντευτα προνομιακός του συνομιλητής, ακόμα και πρόσωπα όπως ο Γιώργος Τσίπρας, διευθυντής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο διόρισε ο ίδιος, όταν εκπαραθύρωσε τον Θανάση Θεοχαρόπουλο, εμφανίστηκε να πληροφορείται από τηλεοράσεως την πρόθεση Κασσελάκη να υπερψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, επιβάλλοντας μάλιστα και “κομματική πειθαρχία. Δεν έκρυψε τη δυσφορία του, εν τω μεταξύ, για αυτό.
Δεν είναι πια μεμονωμένες ή συγκυριακές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο κ. Κασσελάκης αιφνιδιάζει τους βουλευτές του, καταργώντας τον εσωκομματικό διάλογο ή, για την ακρίβεια, “προκαταλαμβάνοντάς” τον. Πιο πρόσφατο, αλλά όχι μοναδικό, ήταν το κρούσμα με τη “δέσμευση” των βουλευτών στην υπερψήφιση του γαλάζιου νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια, την οποία ανακοίνωσε σε συνέντευξή του και ενώ ήταν σε εξέλιξη διαρροές και τοποθετήσεις που έφεραν το κόμμα να βρίσκεται σε αναζήτηση “τακτικής”.
Είναι πλέον μοτίβο, συνεπώς, από την ηγεσία να πιάνει τους βουλευτές “εξαπίνης”, και μάλλον πρόκειται για συνεπές μοτίβο του ίδιου, στο πλαίσιο της “αδιαμεσολάβητης” σχέσης με τον λαό. Εξάλλου, από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του ως υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρώτα “συστήθηκε” στο εκλογικό Σώμα και ύστερα (μετά μεγάλης καθυστέρησης) στο ίδιο το κόμμα του.
Αντιδράσεις
Το ζήτημα πλέον είναι πως τη “δυσφορία” που δεν έκρυψε ο διευθυντής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος μέχρι πρότινος τουλάχιστον βρισκόταν στον στενό πυρήνα των συνεργατών του) δεν κρύβουν στελέχη ακόμα και “υπεράνω υποψίας” για τις διαθέσεις τους απέναντι στην ηγεσία.
Ήταν εντυπωσιακή η δημόσια έκφραση διαφωνίας του βουλευτή Φθιώτιδας Γιάννη Σαρακιώτη, ο οποίος έχει αποδεχθεί και θέση τομεάρχη Δικαιοσύνης στο κασσελάκειο Οργανόγραμμα: Διαφωνώ με την κομματική πειθαρχία, είπε σε συνέντευξή του λίγη ώρα μετά τις ανακοινώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο Star. Απροσδόκητη αντίδραση, καθώς ο εν λόγω βουλευτής δεν συνηθίζει “λοξοδρομήσεις” από τις επίσημες θέσεις της ηγεσίας.
Διόλου ασύνδετη με τις ρευστές συνθήκες που επικρατούν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι και η κίνηση των τριών (Ζαχαριάδη, Θεοχαρόπουλου, Ραγκούση), που πρότειναν δημόσια (και όχι στα Όργανα, εφόσον έτσι λειτουργεί και ο κ. Κασσελάκης) την ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωομάδα των σοσιαλιστών, μεταξύ άλλων, προειδοποιώντας για την ανάγκη να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ξανά ηγεμονική δύναμη (που δεν είναι) στο εσωτερικό της χώρας.
Η κατρακύλα των ποσοστών του κόμματος, που έχει πια εδραιωθεί στην τρίτη δημοσκοπική θέση για τις ευρωεκλογές, αλλά και η παντελής ένδεια στους δείκτες δημοφιλίας του νέου προέδρου, προκαλεί από καιρό στην κομματική ενδοχώρα όχι απλώς ανησυχία και υπαρξιακής φύσεως ζητήματα για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και διεργασίες για την επόμενη μετά τις ευρωεκλογές μέρα. Διεργασίες με επίκεντρο, φυσικά, την παραδοχή νέας ήττας και νέας υποχώρησης των ποσοστών της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το Big Bang της Κεντροαριστεράς
Αυξάνονται και πληθύνονται, εξάλλου, στο εσωτερικό οι φωνές περί “Βig Βang” στην Κεντροαριστερά γενικώς και τον ΣΥΡΙΖΑ ειδικώς, μετά τα ευρω-αποτελέσματα της 9ης Ιουνίου.
Στη χθεσινή (Παρασκευή) συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, ο Δ. Τεμπονέρας επανέλαβε την πρότασή του για την ανάγκη ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας και αιχμή, η οποία μπορεί να αναγνωστεί και ως “απάντηση” στη δήλωση του Στ. Κασσελάκη το βράδυ της Πέμπτης πως δεν πρόκειται να φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις ευρωεκλογές και πως θα κριθεί το κόμμα στις εθνικές κάλπες.
Ανέφερε λοιπόν, μεταξύ άλλων, το μέλος της ΠΓ: “Τώρα είναι η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σαν επισπεύδων, να λειτουργήσει ενοποιητικά και προωθητικά, για όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις στηριζόμενος στην ιστορική του παράδοση και στις γενετικές του καταβολές. Το “Μέτωπο Δημοκρατίας” απευθύνεται σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από την κομματική τους ένταξη, στους κοινωνικούς φορείς, σε συλλογικότητες, αλλά και στους υφιστάμενους, πολιτικούς σχηματισμούς του προοδευτικού χώρου, που συνεργάζονται με ενότητα στη δράση, σεβόμενοι την πολιτική αυτοτέλεια και αυτονομία των υπολοίπων”.
Άφησε, όμως, το πιο “ηχηρό” για το τέλος της παρέμβασής του: “Η δυναμική του εγχειρήματος θα προσδιορίσει τις εξελίξεις σε επίπεδο κορυφής, αλλά και τα πρόσωπα που μπορούν να υπηρετήσουν ένα τέτοιο ριζοσπαστικό πολιτικό σχέδιο”.
Με άλλα λόγια: Δεν έχει κριθεί ακόμη ποιο πρόσωπο θα μπορέσει να ηγηθεί του προοδευτικού μετώπου.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί προδήλως και το κλίμα που διαμορφώνεται, ακόμα και τα διάφορα σενάρια τον τελευταίο καιρό που διακινούνται περί “ενεργοποίησης” του τέως προέδρου και πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, υπό τη διαφαινόμενη αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι επιδείξεις ισχύος στο εσωτερικό συνδέονται πιθανότατα με το κλίμα αμφισβήτησής του (που άρχισε από πολύ νωρίς και εσχάτως τροφοδοτεί ο ίδιος με τις κινήσεις του). Και η ξαφνική οξύτητα στον λόγο του προς το ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του εξηγούνται υπό αυτό το πρίσμα, φυσικά. Αν συνυπολογίσει κανείς τις πληροφορίες περί “οριζόντιων” ζυμώσεων στελεχών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με συναδέλφους τους από τη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά και την πίεση που του ασκείται από τη Νέα Αριστερά και τους “τεχνοκράτες”, καίτοι αριστερούς, βουλευτές της.
