«Μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, μὲ πίστιν εἰς τὸν τίμιον ἀγῶνά μας, μὲ τὴν συμπαράστασιν ὁλοκλήρου τοῦ
Ἑλληνισμοῦ καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τῶν Κυπρίων, ἀναλαμβάνομεν τὸν ἀγῶνα διὰ τὴν ἀποτίναξιν τοῦ Ἀγγλικοῦ
ζυγοῦ, μὲ σύνθημα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον μᾶς κατέλιπαν οἱ πρόγονοί μας ὡς ἱερὰν παρακαταθήκην: “Ἢ τὰν ἢ
ἐπὶ τᾶς”».
Με αυτά τα λόγια 68 χρόνια πριν, την ένδοξη 1η Απριλίου 1955, τα νεαρά κατηχητόπουλα της ΕΟΚΑ, μια
χούφτα απόλεμα ανταρτόπουλα, πιάνουν τα λιανοντούφεκα και ταπεινώνουν για τέσσερα ολόκληρα
χρόνια έναν στρατό 40.000 ανδρών, ειδικά εκπαιδευμένων, υπενθυμίζοντας στην υπερφίαλη τότε
Βρετανική Αυτοκρατορία πως για τους Έλληνες η ελευθερία είναι αγαθό ύψιστο και αναφαίρετο.
Μικρά παιδιά, που χωρίς να πτοούνται από το αιώνιο χαρακτηριστικό των αγώνων μας – την ανέκαθεν
αριθμητική μας μειονεξία μέσα σ΄έναν κατακλυσμό βαρβάρων – και μιμούμενα το σθένος και την τόλμη
των γενναίων προγόνων μας, παραμένουν «τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι» και αποφασίζουν να αφήσουν
τις οικογένειες, τα θρανία και τις πρόσκαιρες χαρές για τα υψηλά ιδανικά της πατρίδας μας.
Η Νεολαία ΝΙΚΗΣ έχοντας ως ιδιαίτερα πρότυπα τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, τέλεσε στον Μητροπολιτικό
Ναό Ευαγγελιστρίας Πατρών μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ηρωικώς πεσόντων αγωνιστών κατά τη
διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού κατά τα έτη 1955-1959.
Στη συνέχεια, στην πλατεία Κυπρίων της Πάτρας ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνου
και πανηγυρικός λόγος που εκφωνήθηκε από μέλος της Νεολαίας μας.
Με την ευχή των νεαρών αυτών γενναίων αγωνιστών και με πλήρη επίγνωση της βαριάς παρακαταθήκης
που μας κληροδότησαν, αναλαμβάνουμε να μιμηθούμε την αγωνιστική τους διάθεση, σε μια εποχή που
γηγενείς και ξένοι επιβουλεύονται τόσο την ακεραιότητα της πατρίδας μας, όσο και τα ιδανικά και τις αξίες
με τις οποίες το Ελληνικό έθνος μεγαλούργησε και αποτέλεσε τον φωτεινό οδοδείκτη της ανθρωπότητας
Πάτρα: Μνήμη Ηρώων, μίμηση Ηρώων από «Νίκη»
