Η ΜΗΛΙΑ ΜΟΥ ΑΜΙΛΗΤΗ είναι η εξιστόρηση ενός δραματικού συμβάντος που έλαβε χώρα σε κάποιο χωριό της Μάνης, πριν από ενάμιση αιώνα..
Μια νεαρή γυναίκα, η Μηλιά, δολοφονείται από τον πατέρα και τα αδέλφια της για να «ξεπλυθεί η ντροπή» της οικογένειας, αφού την πρώτη νύχτα του γάμου της βρέθηκε «χαλασμένη» από τον γαμπρό. Η κόρη θάβεται ζωντανή σε λάκκο με πέτρες στην είσοδο του χωριού. Μόνο το κεφάλι της μένει έξω από το χώμα. Έτσι οι συγχωριανοί γίνονται μάρτυρες του ξεπλύματος της ντροπής, που επέβαλαν στη Μηλιά τα αρσενικά μέλη της οικογένειας.
Η μικροκοινωνία του χωριού της Μάνης, η αρρενοκρατία , η ζωή που οργανώνεται γύρω από τα έθιμα και τις παραδόσεις , εκεί όπου η γυναικοκτονία δικαιολογείται και επιβραβεύεται, δεν είναι αποκλειστικά μανιάτικη, αλλά και κρητική, ξηρομερίτικη, ιρλανδέζικη και ανατολίτικη. Παντού η γυναίκα ήταν(;) «του πατρός και του αντρός της», μηχανή που παράγει σιωπηλή τα πάντα μαζί και παιδιά. Δυστυχώς παρατηρούμε ότι και σήμερα ακόμα οι νοοτροπίες αυτές εξακολουθούν να υφίστανται, έτσι η επιλογή και παρουσίαση του συγκεκριμένου έργου είναι η καταδικαστική μας στάση απέναντι σε κάθε είδους γυναικοκτονία.
Η παράσταση είναι η δραματουργική προσέγγιση της θεατρικής ομάδας του Συλλόγου «Αναγέννησις», σε σκηνοθεσία του Παναγή Παναγόπουλου, του ομώνυμου έργου του Παντελή Μπουκάλα.
