Ακολουθεί το σχόλιο μιας απογοητευμένης -από την πραγματικότητα- παρατηρήτριας του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΟΔΗΠ, μιας εκ των εκπροσώπων της δημοτικής παράταξης του σπιράλ, που συμμετέχει με δικαίωμα λόγου αλλά όχι ψήφου στις συνεδριάσεις του οργάνου. Ενός οργάνου που ενώ στην αρχή της θητείας του φάνταζε ζωντανό, με εξαιρετικά υγιή κύτταρα (αξιόλογοι άνθρωπο με όρεξη για προσφορά) και με ισχυρό συνδετικό ιστό (τον σκοπό του ΚΟΔΗΠ), κατέληξε εντελώς αδύναμο να επιτελέσει το έργο του, άρα και να δώσει τη «ζωή» που χρειάζεται στο ωφελούμενό του σώμα.
Το πρώτο θέμα της ημερήσιας διάταξης στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων στις 30/8/22 ήταν η «Έγκριση λήψης απόφασης περί ασκήσεως ή μη του ενδίκου μέσου της έφεσης κατά της υπ’ αριθ. ….» κλπ. Η ακριβής διατύπωση δεν έχει σημασία. Διότι η εξέλιξη της διαχείρισής του δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο, κάτι που το συμβούλιο δεν είχε ξαναζήσει ή ξαναδεί. Ήταν μία συμπεριφορά από την αγαπημένη λίστα επιλογών αντιμετώπισης των αυτοδιοικητικών θεμάτων της δημοτικής αρχής της Λαϊκής Συσπείρωσης, ανορθόδοξης λογικής, με προβλεπόμενη εξέλιξη.
Ο πρόεδρος, λοιπόν, έφερε θέμα πληρωμής ιδιώτη «γιατί φιλοξένησε αστέγους», χωρίς όμως να έχει υπογραφεί σύμβαση. Με τον ιδιώτη υπήρχε συνεργασία κατά την προηγούμενη θητεία της δημοτικής αρχής, όταν ακόμα ο δήμος δεν διέθετε μισθωμένη Δομή Αστέγων. Η προφορική συμφωνία(!) αθετήθηκε κι έτσι ο ιδιώτης πήγε τον ΚΟΔΗΠ στα δικαστήρια, όπου και δικαιώνεται. Η νομική υπηρεσία προτείνει έφεση, αλλά εμείς δεν κάνουμε. Αδιαφανείς διαδικασίες, παρατυπίες και καθεστωτική αντίληψη.
Ύστερα ερχόμαστε εμείς, η φωνή της κοινής λογικής, να αναρωτηθούμε. Και τότε οι αντιφάσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Και φτάνουμε να κατηγορούμαστε επειδή… διαθέτουμε λογική! Διότι σκεφτόμαστε την υποχρέωση που έχουμε απέναντι στον οργανισμό και απέναντι στους συνδημότες μας. Και πρυτανεύει ξανά η πλειοψηφία…
Τι κάνουν, αλήθεια, οι της δημοτικής αρχής νομοτελειακά; Προτάσσουν το κοινωνικό τους πρόσωπο και τον πόνο του άλλου, για χάριν του οποίου θολώνουν τα όρια της νομιμότητας. Μετά δέχονται δημόσια ότι μπορεί να μην έγιναν όλα σωστά, αλλά -σαν γνήσιοι λαϊκοί άνθρωποι- έχουν μπέσα και την αδικία δεν τη σηκώνουνε. Μπορεί να έχουν υποσχεθεί, αλλά χωρίς… τον ξενοδόχο (τραγική ειρωνεία, μιας και η ιστορία αφορά πράγματι έναν ξενοδόχο) κι εκεί έρχεται η νομική υπηρεσία να συμβουλεύσει την άσκηση έφεσης. Αλλά οι πολιτικές τους αποφάσεις είναι πάνω από το νόμο. Τα ίδια πάντα. Έλεος πια!
Ευαγγελία Βαβαρούτα
Νοσηλεύτρια
Μέλος Πολιτικής Γραμματείας «σπιράλ»
Παρατηρήτρια στο ΔΣ της ΚΟΔΗΠ
