Δεν ισχύει το ίδιο, όμως, για τον Φίλιππο και τη Χάιδω, με τους οποίους οι Καπερνάροι συνεχίζουν να κρατούν την ίδια στάση.
Πόσο να άντεχαν η Αρετή και ο Στέφανος να κρατούν αδιάφορη και εχθρική στάση, όταν στη μέση υπάρχει ένα μωράκι στη Γη της ελιάς; Η μεγάλη επανένωση της οικογένειας των Καπερνάρων δεν αργεί να έρθει, και μετά τον Στάθη, τόσο η μητέρα της Βασιλικής όσο και ο αδερφός της, τής ανοίγουν πάλι την πόρτα του σπιτιού και της καρδιάς τους.
Το αγγελικό προσωπάκι του νεογέννητου παιδιού της Βασιλικής και του Φίλιππου δεν τους αφήνει ασυγκίνητους και καταφέρνει να απαλύνει τον θυμό που έχουν προς την κόρη τους, με τη νεαρή μανούλα να πλέει σε πελάγη ευτυχίας που επιτέλους οι δικοί της τη συγχώρησαν.
