Όταν το 2020 το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε την χρήση καμερών για την αναμετάδοση του μαθήματος από τις σχολικές τάξεις, η αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας και των γονέων ήταν καθολική. Διότι υπονόμευε τη σχέση δασκάλου–μαθητή, γιατί η τάξη δεν είναι ευτελές προϊόν τύπου ριάλιτι. Στην τάξη θα γίνουν λάθη, θα υπάρξει χαλάρωση, ένταση, πάθος, κάποιοι θα υπερβούν τα όρια… γιατί είναι παιδιά, γιατί έτσι πρέπει να είναι.
Η κάμερα υπονομεύει αυτή τη σχέση, τα παιδιά μας νιώθουν έκθετα στην αρένα της κρίσης ανθρώπων άσχετων με την εκπαιδευτική διαδικασία. Στο δημόσιο σχολείο η χρήση της κάμερας δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Στην ιδιωτική εκπαίδευση όμως υπό την πίεση του: «για να πληρώσω πρέπει να γίνει το μάθημα» οι εκπαιδευτικοί βρέθηκαν κάτω από την ασφυκτική πίεση των σχολαρχών. Προς τιμήν τους, σεβόμενοι τους μαθητές τους, την εκπαιδευτική διαδικασία και την αξιοπρέπειά τους η συντριπτική πλειοψηφία αντέδρασε. Οι σχολάρχες όμως, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν, προχώρησαν σε απολύσεις και σε μη ανανεώσεις συμβάσεων.
Η Β.Β., που εργαζόταν στο Αρσάκειο Πάτρας, είδε τη σύμβασή της να μην ανανεώνεται από την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Με θλίψη είδαμε τους ανθρώπους που επέδειξαν ευαισθησία και αγάπη απέναντι στα παιδιά και απέδειξαν ότι η επιστημονική τους γνώση προηγείται της ανάγκης τους να έχουν απλά μια εργασία, καταστρατηγώντας τις θεμελιώδεις αξίες και αρχές που διέπουν αυτό το λειτούργημα, να απολύονται.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ
ΚΙΝΗΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΠΑΤΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
