Απαραίτητες προϋποθέσεις για την λειτουργία ενός πάρκου, είναι η καθαριότητα, η συντήρηση και η φύλαξη.
Αυτό συνεπάγεται μέριμνα όχι μόνο για την ψυχαγωγία των πολιτών αλλά και για την ασφάλειά τους σε όλα τα επίπεδα.
Θα περίμενε κανείς ότι αυτά τα αυτονόητα θα ίσχυαν και για το Νότιο πάρκο της Πάτρας αλλά και για την περιοχή μεταξύ αυτού και της περιοχής του Φάρου και πέραν αυτού, με δεδομένο ότι μιλάμε για χώρους τους οποίους επισκέπτονται, ιδίως αυτή την εποχή, χιλιάδες πολίτες όλων των ηλικιών και φυσικά και μικρά παιδιά.
Αφορμή για αυτό το σχόλιο, αποτελεί η ανεξέλεγκτη δράση ομάδων σκηνιτών που έχουν κατασκηνώσει στις παρυφές του νοτίου Πάρκου της Πάτρας και δρουν και εντός αυτού με τρόπο που έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις πολιτών.
Πέραν του προφανούς προβλήματος που ανακύπτει από την υπαίθρια κατασκήνωση τόσων ατόμων σε ό,τι αφορά το υγειονομικό σκέλος της τήρησης βασικών κανόνων υγιεινής (χρήση τουαλέτας κλπ) γινόμαστε μάρτυρες καταγγελιών ακόμη και για κακομεταχείριση ή κακοποίηση ζώων μπρος στα μάτια παιδιών που παίζουν στην περιοχή, χωρίς να εξαιρείται και η κακομεταχείριση ζώων που βρίσκουν καταφύγιο στα σπιτάκια που έχει τοποθετήσει εκεί ο Δήμος και καταλήγουν να μετατρέπονται σε παιχνίδι, γεγονός που έχει προκαλέσει αντιδράσεις φιλόζωων.
Την ίδια ώρα η παραλιακή ζώνη της πόλης μετατρέπεται σε έναν μεγάλο υπαίθριο καταυλισμό, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη εικόνα της πόλης, για την υγεία των σκηνιτών καθώς και των υπόλοιπων δημοτών, για την καθαριότητα του χώρου, για την ακύρωση εν τέλει του ψυχαγωγικού χαρακτήρα της περιοχής.
Κανείς μας δεν πιστεύει ούτε ενθαρρύνει τον κατασταλτικό χαρακτήρα μιας αστυνομικής παρέμβασης για την επίλυση του προβλήματος. Ωστόσο προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ενώ γνωρίζουμε την επανάληψη του φαινομένου τους καλοκαιρινούς μήνες, όχι μόνο δεν έχει ληφθεί από το Δήμο μέριμνα για την πρόληψή του, σε συνεργασία με συναρμόδιες υπηρεσίες, αλλά χρόνο με το χρόνο γινόμαστε μάρτυρες κατασκηνώσεων όλο και μεγαλύτερης έκτασης που δημιουργούν την αίσθηση της… εξυπηρέτησης της αυθαιρεσίας από την αδράνεια των ελεγκτικών και αποτρεπτικών μηχανισμών.
Δεν αρκεί να φτιάχνουμε πάρκα και να επικαλούμαστε την ψυχαγωγία των λαϊκών στρωμάτων σε αυτά. Επιβάλλεται και να προστατεύουμε αυτά τα πάρκα από τη μετατροπή τους σε οτιδήποτε δεν συνάδει με τον χαρακτήρα τους και το σκοπό δημιουργίας τους. Επιβάλλεται να τα φυλάσσουμε.
Είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση σε λίγο καιρό θα μιλάμε όχι για νότιο πάρκο και πάρκο του Φάρου της Πάτρας, αλλά για νότιο καταυλισμό των Πατρών.
Και εδώ έρχεται να επισημανθεί το έλλειμμα της σύστασης και λειτουργίας Δημοτικής Αστυνομίας στην Πάτρα, σε αντίθεση με άλλες μεγάλες πόλεις και με ευθύνη της Δημοτικής Αρχής.
Στην παρούσα κατάσταση, όπως και άλλες ανάλογες περιπτώσεις επιτήρησης και προστασίας των κοινόχρηστων χώρων από κάθε είδους αυθαιρεσίες, ο ρόλος της Δημοτικής Αστυνομίας θα μπορούσε να είναι ουσιαστικά αποτελεσματικός σε επίπεδο αποτροπής τέτοιων καταστάσεων αλλά και σε επίπεδο ελέγχου.
Γρ. Αλεξόπουλος
