Το «το Σχέδιο Νόμου για την προστασία της εργασία του Υπ. Εργασίας Κοιν. Υποθέσεων» χαρακτηρίζεται από ασάφειες, έχει νομικά και ερμηνευτικά προβλήματα και προκαλεί πρόσθετο διοικητικό κόστος σε βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία προέχει η επιβίωση των επιχειρήσεων, στο νομοσχέδιο παρατηρούνται στρεβλώσεις οι οποίες ενέχουν κινδύνους για τη βιωσιμότητα τους.
Η εργασιακή μεταρρύθμιση οφείλει να συμβάλλει στη βελτίωση του εργασιακού και του επιχειρηματικού περιβάλλοντος για εργαζομένους και εργοδότες, χωρίς, όμως, να επιφέρει πρόσθετα άμεσα και έμμεσα οικονομικά και λειτουργικά βάρη ειδικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επηρεάζοντας σημαντικά τη δυνατότητά τους να παραμένουν παραγωγικές, αποτελεσματικές και ανταγωνιστικές. Ενδεικτικά επί των άρθρων του νομοσχεδίου:
1.Κατάργηση διάκρισης αποζημίωσης απόλυσης μεταξύ υπαλλήλων και εργατοτεχνιτών (Άρθρο 64 ): Προτείνεται είτε να ισχύσει μόνο για τους νέους εργαζόμενους, είτε να ισχύσει από την έναρξη εφαρμογής του νόμου και μετά, δηλαδή χωρίς αναδρομική ισχύ.
2.Υπερωρίες, Ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας, Κυριακές (Άρθρα 58-63 ): Εκφράζουμε τις επιφυλάξεις μας για τη διάταξη που διευρύνει το υφιστάμενα όρια των υπερωριών (άρθρο 57) αλλά και για τη διάταξη που διευρύνει τις εξαιρέσεις από την υποχρεωτική ανάπαυση κατά την Κυριακή και τις ημέρες αργίας (άρθρο 62). Εκτός του ότι θα περιορίσει την ελευθερία του εργαζόμενου να επιλέγει το ωράριο εργασίας του, θα αυξήσει ακόμα περισσότερο τα ποσοστά της ανεργίας.
3.Τηλεργασία (Άρθρο 67): θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά κοινής συμφωνίας εργοδότη – εργαζόμενου, χωρίς να συνοδεύεται με επιπρόσθετα κόστη και διοικητικά βάρη γιατί καθίσταται εκ των πραγμάτων απαγορευτικό και ανεφάρμοστο για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
4.Ψηφιακή κάρτα εργασίας (άρθρο 74): με την εφαρμογή αυτού του μέτρου θα απαιτηθούν πόροι για την δημιουργία των ψηφιακών αυτών υποδομών, και ακολούθως πόροι για την συντήρηση και λειτουργία των υποστηρικτικών συστημάτων.
- Ικανότητα σύναψης συλλογικών συμβάσεων εργασίας – Νομιμοποίηση εκπροσώπων – Τροποποίηση του άρθρου 6 του Ν. 1876/1990 (Άρθρο 96 ): Ουσιαστικά καταργείται η δυνατότητα σύναψης συλλογικών συμβάσεων και θεσμοθετούνται οι ατομικές συμβάσεις που είναι εις βάρος του εργαζομένου
Σε ότι αφορά τις αλλαγές στον συνδικαλισμό μπαίνουν περιορισμοί στις αντιδράσεις των φορέων και αποδυναμώνεται με αρνητικές συνέπειες. Εκφράζουμε τις επιφυλάξεις μας σχετικά με την διαδικασία που εισάγεται ως προς την ταχύτητα διεκπεραίωσης των σχετικών υποθέσεων. Οι οργανώσεις εργοδοτών θα πρέπει να εξαιρεθούν από την υποχρέωση ανάρτησης στο Γενικό Μητρώο Οργανώσεων Εργοδοτών (ΓΕ.ΜΗ.Ο.Ε.) του αριθμού των εργαζομένων που απασχολούν τα μέλη τους.
- ΣΥΣΤΑΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (άρθρα 102 – 125): απαιτείται τροποποίηση της διαδικασία άμεσης επιβολής προστίμων από τον ΣΕΠΕ, που προβλέπεται με το άρθρο 123 χωρίς δικαίωμα ακρόασης από τη μεριά του εργοδότη, αφού ελέγχεται για τη συνταγματικότητα της (άρθρο 20 παρ. 2 του συντάγματος).
Για την Ο.Ε.Β.Ε.Σ.Ν.Α.
