Του Γιώργου Γεωργίου
Επιτακτική κρίνεται από ναυτιλιακούς παράγοντες η άμεση ενίσχυση του ελληνικού νηολογίου, προκειμένου να καταστεί ξανά πρώτη επιλογή για την εγχώρια πλοιοκτησία, η οποία, μολονότι κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο, προτιμά διεθνείς, περισσότερο ανταγωνιστικές σημαίες.
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Σύμφωνα με την πλατφόρμα δεδομένων Marine Information Services, από τις 200 κορυφαίες ναυτιλιακές ελληνικών συμφερόντων για το πρώτο τρίμηνο του 2021 −βάσει αριθμού πλοίων−, οι 156 δεν έχουν κανένα πλοίο υπό την ελληνική σημαία.
Μάλιστα, αυτά τα στοιχεία λαμβάνουν ακόμα μεγαλύτερη διάσταση αν αναλογιστεί κανείς πως οι “Greeks” ελέγχουν, με βάση στοιχεία της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, το 20,67% της παγκόσμιας χωρητικότητας και το 54,28% της χωρητικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ανάμεσα στους “στυλοβάτες” του εθνικού νηολογίου είναι:
– Ο όμιλος Αγγελικούση (124 στα 141 πλοία).
– Ο Ανδρέας Μαρτίνος με τη Minerva Marine (38 στα 74 πλοία).
– Η Άννα Αγγελικούση με τις Alpha Bulkers / Gas και Pantheon Tankers (31 στα 64 πλοία).
– Ο Διαμαντής Διαμαντίδης με τις Marmaras / Delta Tankers (29 στα 61 πλοία)
– Οι οικογένειες Χατζηελευθεριάδη, Καρασταμάτη και Κέρτσικωφ με την Eletson Corp. (26 στα 32 πλοία). Σημειώνεται, ωστόσο, ότι η εν λόγω ναυτιλιακή έχει προβεί σε αρκετές πωλήσεις πλοίων το τελευταίο διάστημα και, ως εκ τούτου, τα στοιχεία δεν είναι απολύτως ακριβή.
– H οικογένεια Αγγελόπουλου με τις Arcadia / Aegean Bulk (17 στα 21 πλοία).
– Η οικογένεια Μελισσανίδη με την Aegean Shipping (16 στα 30 πλοία).
– Ο όμιλος Τσάκου (16 στα 96 πλοία).
– Η οικογένεια Βαρδινογιάννη με την Avin International (15 στα 34 πλοία).
– Η οικογένεια Λυκιαρδόπουλου με τη Neda Maritime (14 στα 23 πλοία).
– H οικογένεια Λαιμού με τη Nereus Shipping (12 στα 12 πλοία).
– Ο Σπύρος Πολέμης με την Polembros Shipping (12 στα 25 πλοία).
– Ο όμιλος Γουλανδρή (9 στα 20 πλοία).
– Η οικογένεια Κουμάνταρου με την Atlantic Bulk Carrier (9 στα 19 πλοία).
Σε ποιες χώρες εντοπίζονται τα ελληνικά πλοία
Στην ίδια πλατφόρμα αποτυπώνεται και η κατανομή των ελληνόκτητων πλοίων ανά νηολόγιο στο τέλος του πρώτου τριμήνου. Σε αυτήν τη λίστα η ελληνική σημαία κατατάσσεται τέταρτη σε σύνολο 17 νηολογίων.
Πιο συγκεκριμένα, πρώτη προτίμηση των Ελλήνων εφοπλιστών είναι το νηολόγιο της Λιβερίας, το οποίο αριθμεί 1.366 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 122 εκατ. dwt. Ακολουθούν οι σημαίες των Νησιών Μάρσαλ (1.262 πλοία, χωρητικότητας 94,6 dwt) και της Μάλτας (792 πλοία, χωρητικότητας 68,6 εκατ. dwt).
Αμέσως μετά συναντάμε το ελληνικό νηολόγιο, στο οποίο είναι καταγεγραμμένα 648 πλοία, χωρητικότητας 63,1 εκατ. dwt. Την πρώτη πεντάδα κλείνει ο Παναμάς με 531 πλοία, χωρητικότητας 33,3 εκατ. dwt.
Οι Έλληνες νηολογούν, επίσης, τα πλοία τους στην Κύπρο (325 πλοία), τις Μπαχάμες (292 πλοία), τη Σιγκαπούρη (69 πλοία), τις Βερμούδες (38 πλοία), τη Νήσο του Μαν (37 πλοία), τα Νησιά Κέιμαν (33 πλοία), την Πορτογαλία (32 πλοία), τα Μπαρμπάντος (31 πλοία), το Χονγκ Κονγκ (27 πλοία), το Βέλγιο (19 πλοία), τον Άγιο Βικέντιο (15 πλοία) και την Μπελίζ (12 πλοία).
Γιατί υστερεί το ελληνικό νηολόγιο
Παράγοντες της ναυτιλιακής αγοράς επισημαίνουν στο “Κ” ότι τα διεθνή νηολόγια υπερτερούν έναντι του ελληνικού σε ταχύτητα και αποτελεσματικότητα στην έκδοση σχετικών πιστοποιητικών, την ώρα που οι εγχώριες διαδικασίες χαρακτηρίζονται από αρκετές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Παράλληλα, οι κυρίαρχες σημαίες του εξωτερικού έχουν προβλέψει την ψηφιοποίηση μιας ευρείας γκάμας υπηρεσιών, αποκτώντας ακόμα ένα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας.
Αναφορικά με τη στροφή των Ελλήνων στις επονομαζόμενες και ως “σημαίες ευκαιρίας”, πηγές με γνώση των διαδικασιών εξηγούν πως είναι απότοκο του ισχυρού ανταγωνισμού στο διεθνές ναυτιλιακό περιβάλλον και της ανάγκης για ελάφρυνση από πρόσθετα βάρη.
Η κυβερνητική στρατηγική
Το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής έχει δεσμευτεί για την ανακοπή των εκροών από το εθνικό νηολόγιο και τη συνακόλουθη επιστροφή αρκετών πλοίων των Ελλήνων εφοπλιστών.
Προς αυτή την κατεύθυνση, έχει νομοθετήσει, μεταξύ άλλων, για την εφαρμογή διεθνώς αναγνωρισμένων συμβάσεων εργασίας στα πλοία με ελληνική σημαία για τα κατώτερα πληρώματα, ενώ έχει δοθεί η δυνατότητα ναυτολόγησης αλλοδαπού πλοιάρχου υπό προϋποθέσεις.
Επίσης, έχουν επισπευστεί οι διαδικασίες εγγραφής και διαγραφής, έχει αλλάξει το καθεστώς φορολόγησης των αλλοδαπών ναυτικών, ενώ έχουν γίνει ενέργειες και στο κομμάτι της ναυτολόγησης σπουδαστών.
Φυσικά, κορυφαίο “στοίχημα” της ηγεσίας του υπουργείου είναι η ψηφιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος των υπηρεσιών του νηολογίου.
Όπως έχει γνωστοποιήσει ο υπουργός, κ. Γιάννης Πλακιωτάκης, άμεσα αναμένεται να προωθηθεί το project για ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί με ευρωπαϊκά κονδύλια, με τελικό στόχο όλες οι διαδικασίες να πραγματοποιούνται με ένα… κλικ.
Το “New Deal”
Συνολικά ο κ. Πλακιωτάκης έχει μιλήσει για ένα “New Deal” με τη ναυτιλιακή κοινότητα, το οποίο φαίνεται πως βρίσκει σύμφωνη και την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών. Σημαντικό προαπαιτούμενο, πάντως, με βάση τις δύο πλευρές, είναι η προσέλκυση περισσότερων νέων ανθρώπων στο ναυτιλιακό επάγγελμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, το συλλογικό όργανο της εγχώριας πλοιοκτησίας εγκαινίασε πρόσφατα εκστρατεία ενημέρωσης της νέας γενιάς για τις ευκαιρίες επαγγελματικής σταδιοδρομίας που προσφέρει η θάλασσα. “Μία θάλασσα ευκαιρίες” είναι το τίτλος της καμπάνιας, η οποία διενεργείται μέσω των social media.
“Η ελληνική ναυτιλία μπορεί να αποτελέσει τη βάση ανάπτυξης μιας νέας γενιάς ναυτικών που θα διακριθεί στον διεθνή εργασιακό στίβο και θα αποκομίσει σημαντικά προσωπικά και επαγγελματικά οφέλη. Καλούμε, λοιπόν, τους νέους ανθρώπους να στραφούν προς τη θάλασσα για την επαγγελματική τους αποκατάσταση, που θα τους προσφέρει παράλληλα μοναδικές εμπειρίες και συγκινήσεις”, έχει επισημάνει σχετικά ο πρόεδρος της Ένωσης, κ. Θεόδωρος Βενιάμης.
