Σήμερα 24 χρόνια μετά… βιώνουμε μια κατάσταση που δεν είχαμε σκεφτεί. Λόγω της πανδημίας του covid-19, κλειστήκαμε, απομονωθήκαμε, επαναπροσδιοριστήκαμε, μελετήσαμε, εμπλουτίσαμε την εσωτερικότητά μας, προφυλάξαμε τους εαυτούς μας, νοιαστήκαμε τους πλησίον μας, μετατρέψαμε τις μονόχρωμες ημέρες σε πολύχρωμες δημιουργικές…
γιατί εμείς …… σκεπτόμαστε με μουσική,
Μιλάμε για μουσική,
Ακούμε μουσική…
Η Φιλαρμονική Εταιρία Ωδείο Πατρών και το Ίδρυμα “Ι. & Ε. ΤΟΠΑΛΗ” σας παρουσιάζουμε για τον 24ο Μουσικό Μάϊο 2021 δύο διαδικτυακές συναυλίες, με τους καθηγητές του Ωδείου της “Φιλαρμονικής”, Πάνο Θωΐδη, στα κρουστά και Ανδρόνικο Καραμπέρη και Χρήστο Τσαρούχη στις Κιθάρες.
Η 1η Συναυλία θα εμφανιστεί στην ιστοσελίδα της “Φιλαρμονικής” το Σάββατο 15 Μαΐου (Π. Θωΐδης) και η 2η συναυλία την Παρασκευή 28 Μαΐου (Α. Καραμπέρης – Χ. Τσαρούχης) . Οι συναυλίες θα παραμείνουν στην ιστοσελίδα της “Φιλαρμονικής” για όλο τον μήνα Μάϊο.
Το πρόγραμμα της 1ης Συναυλίας είναι:
Sydney Hodkinson – Kerberos(1990)
Το έργο είναι γραμμένο για φωνή και Snare Drum, παίρνοντας τον τίτλο του από τον μυθικό φύλακα στις Πύλες του Άδη, Κέρβερο. Ο συνθέτης πάνω στο Snare Drum δημιουργεί πολλά ηχοχρώματα, χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέρη του οργάνου (Ordinary,Center, Edge, Rim, Rimshot),αλλά και διαφορετικά μέσα παραγωγής ήχου (Fingers, Snare Drum sticks,Brushes, Yarn Mallets). Η φωνή απαγγέλει τον στίχο από την Θεία Κωμωδία του Δάντη “Lasciate ogni Baldanza, voice entrate» («Εσείς που θέλετε να εισέλθετε – εισέλθετε με ρίσκο την ίδια σας την ζωή.”) Ο Sydney Hodkinson στο έργο αυτό κάνει χρήση της μετρικής και χρονικής μετατροπίας.
Casey Cangelosi – Glamour(2012)
Ο Cangelosi με αυτό του το έργο ερμηνεύει μουσικά το μαθηματικό μοντέλο τεσσάρων διαστάσεων του σύμπαντος (Χωροχρόνος) που ενώνει τον Ευκλείδειο χώρο τριών διαστάσεων με τον χρόνο ως μια επιπρόσθετη διάσταση. Ο συνθέτης χρησιμοποιεί τις τρεις διαφορετικές οικογένειες κρουστών οργάνων (μέταλλο, ξύλο, γυαλί) χαρακτηρίζοντας τις τρεις διαστάσεις του Ευκλείδειου χώρου και τον μετρονόμο ως τέταρτη διάσταση – τον χρόνο.
Paul Smadbeck – Virginia Tate (1999)
Το “VirginiaTate” είναι αφιερωμένο στην μνήμη της μητέρας της γυναίκας του συνθέτη που υπέστη τραγικό θάνατο το 1986. Το έργο αυτό, γραμμένο σε 4 μέρη με την μορφή Α-Α-Β-C-CODA, είναι ένα πολυφωνικό solo με μια όμορφη μελωδία και μια απλή τονική δομή.
Eugene Novotney – Minute of news (1990)
Μία τυχαία συνάντηση του Eugene Novotney με έναν άγνωστο Street – Drummer σε ένα ταξίδι του στο Μεξικό, αποτέλεσε έμπνευσή του για το έργο “A Minute of News”. Παρατήρησε πως ο Drummer προσπαθούσε να παίξει με το σπασμένο τύμπανο και τις ανόμοιες μπαγκέτες του. “Αυτός ο Drummer, τον οποίο είχα αποδοκιμάσει πριν τον ακούσω λόγω του κακού εξοπλισμού του, μού δίδαξε ένα μεγάλο μάθημα για τη σχέση ανάμεσα στη φτώχεια και τη δημιουργικότητα. Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτόν τον άγνωστο Drummer που μου έδωσε ένα τέτοιο show. Στην ουσία, μου διάβασε τα «νέα» εκείνη την μέρα.” Ο συνθέτης παρομοιάζοντας τον εν λόγω Drummer δημιουργεί πάνω σε ένα Snare Drum πολλά ηχοχρώματα, χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέρη του οργάνου (Ordinary, Rim, Rimshot), αλλά και διαφορετικά μέσα παραγωγής ήχου (Snares, Drumstick, Brush, Yarn Mallet, Timpani Mallet), αποδίδοντας ένα μείγμα Βραζιλιάνικου και Άφρο-Κουβανέζικου ρυθμού.
Elliott Carter – Saeta (1950/66)
Το έργο “Saeta”είναι το 1ομέρος από το “Eight Pieces for Four Timpani”, για το οποίο ο Carter ανaφέρει: “Ένα ανδαλουσιανό τραγούδι αυτοσχεδιαστικού χαρακτήρα που εκτελείται κατά τη διάρκεια μιας αρχαίας υπαίθριας θρησκευτικής Πομπής… Λέγεται ότι είναι απόγονος μιας τελετής βροχής κατά την οποία εκτοξεύεται το βέλος (Saeta) στα σύννεφα για να απελευθερώσει τη βροχή”. Στο έργο αυτό ο Elliott Carter χρησιμοποιεί μετρική και χρονική διαμόρφωση για ομαλή ρυθμική μετάβαση αλλά με απόλυτη ακρίβεια από το ένα μέρος του έργου στο άλλο. Στο “Saeta”ο συνθέτης αναδεικνύει τις πλούσιες ηχοχρωματικές δυνατότητες του οργάνου κάνοντας χρήση των διαφορετικών σημείων της μεμβράνης (Ordinary, Center) καθώς και την χρήση κανονικής μπαγκέτας τυμπάνων, αλλά και της αντίθετης (ξύλινης) πλευράς της. Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα κλεισίματα του απόηχου του οργάνου, τα οποία είναι σημειωμένα στην παρτιτούρα του έργου σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές. Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο στον Al Howard.
