Ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει αριστερή παντιέρα για τα εργασιακά

Της Νίκης Ζορμπά

“Όλα τα σφυριά του ΣΥΡΙΖΑ θα χτυπάνε στην αντιπαράθεση για το εργασιακό νομοσχέδιο”. Με τη φράση αυτή κορυφαίο κομματικό στέλεχος της Κουμουνδούρου έδωσε το στίγμα για το πώς προετοιμάζεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κηρύξει “πόλεμο” στην κυβέρνηση για το μοναδικό έως σήμερα κυβερνητικό νομοσχέδιο στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ φέρεται σαν έτοιμος από καιρό να επιδοθεί σε μάχη διαρκείας.

Μέτωπο

Δεν αιφνιδιάζει κανέναν ο “ξεσηκωμός” που ευαγγελίζεται εδώ και καιρό η Κουμουνδούρου απέναντι στις κυοφορούμενες κυβερνητικές αλλαγές. Αντιθέτως, έχει σαλπίσει εδώ και καιρό “αντεπίθεση” για τα εργασιακά, επιχειρώντας, μεταξύ άλλων, να αξιοποιήσει τις αντιδράσεις και της ελάσσονος αντιπολίτευσης (ΚΙΝΑΛ- ΚΚΕ – ΜέΡΑ25), με εμφανή στόχο αφενός να αναδείξει ότι η κυβέρνηση είναι πολιτικά απομονωμένη στην πρωτοβουλία της αυτή και αφετέρου να κάνει μια επίδειξη ισχύος απέναντι στις κριτικές που δέχεται ότι δεν έχει κοινωνικά και συνδικαλιστικά ερείσματα.

Ούτως ή άλλως, τα εργασιακά δεν είναι ένα πεδίο “μάχης” που προτίθεται να παραχωρήσει στα αριστερά του κόμματα ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να απευθυνθεί και στο αριστερό του ακροατήριο, που κατά καιρούς εμφανίζεται “μουδιασμένο” από την απεύθυνση του Αλέξη Τσίπρα στα “κεντρώα” κοινά.

Στο ερώτημα εάν επαρκεί αυτό για να ξαναπιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ το νήμα της αντισυστημικότητας από εκεί που το άφησε το 2015 προφανώς και η απάντηση είναι “όχι”, αλλά δεν είναι αυτό το “άγχος” της Κουμουνδούρου. Στο “πεζοδρόμιο” διά κινητοποιήσεων θα ξαναβγεί φυσικά, αλλά για να συντονίσει τον βηματισμό του με τις κοινωνικές ομάδες που αναμένει το κόμμα ότι θα “βράζουν”.

Σε αυτή τη φάση στόχευση θα είναι πρωτίστως να αναδείξει το εξαρχής “αφήγημα” του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη λειτουργεί εις βάρος των πολλών και σε όφελος των ολίγων λόγω ιδεολογικής κατεύθυνσης. Υπάρχει πάντα η επικεφαλίδα “σύγκρουση δύο κόσμων” στον “τόμο” των αναλύσεων του ΣΥΡΙΖΑ.

Αφήγημα

Τις αντιδράσεις για το επερχόμενο κυβερνητικό νομοσχέδιο για τα εργασιακά ο ΣΥΡΙΖΑ τις συνδέει αφηγηματικά απολύτως με την πρότασή του και για τη ρύθμιση του χρέους – ενίσχυση των επιχειρήσεων. Το “αριστερό φλας” που βγάζει, δηλαδή, είναι με το “μισό” βλέμμα στραμμένο στους “νοικοκυραίους” και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Εξού προφανώς και πηγές της Κουμουνδούρου, προοιωνιζόμενες τον “χαμό” που ετοιμάζει το κόμμα να προκαλέσει για το εργασιακό νομοσχέδιο, “εκκινούν” το αφήγημά τους από τη μομφή προς τον πρωθυπουργό ότι κηρύττει “πόλεμο” στους εργαζομένους εν μέσω πανδημίας και αρνητικού ρεκόρ ύφεσης, αντί να τους στηρίξει και αντί “να ενισχύσει τις ΜμΕ με ουσιαστική ρευστότητα για τη βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας και προκειμένου να διατηρηθούν θέσεις και σχέσεις εργασίας”.

Κοινώς, η αριστερή παντιέρα που σηκώνει για το εργασιακό επιδιώκεται να είναι “ζυγισμένης” απεύθυνσης, δηλαδή να μην γκρεμίσει τις γέφυρες που επιχειρεί ο κ. Τσίπρας εδώ και περίπου δύο χρόνια να χτίσει με την επιχειρηματικότητα.

Η αποδόμηση της κυβερνητικής πολιτικής και σε αυτό το πεδίο είναι στους πάγιους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και υπογραμμίζεται από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πως “η πρόταση της Ν.Δ., ακριβώς επειδή οδηγεί σε μείωση μισθών, θα οδηγήσει σε πτώση της κατανάλωσης, αύξηση της ανεργίας και άρα χτύπημα τόσο σε εργαζόμενους όσο και σε μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις”.

Όλα τούτα θα έχουν ως ομπρέλα “συνθήματος”: “Κάτω τα χέρια από το οκτάωρο”, με αιτιάσεις που προαναγγέλλουν σφοδρή αντιπαράθεση με το κυβερνών κόμμα, αφού στην Κουμουνδούρου ακονίζουν ήδη τα νύχια τους, μιλώντας για πρωθυπουργό-ολετήρα που φέρνει εργασιακό Μεσαίωνα.

Τα σχέδια αντεπίθεσης Τσίπρα

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη χαρακτηρίσει το επικείμενο νομοσχέδιο ως “μητέρα των μαχών” για το κόμμα του, ενώ ήδη δόθηκε σινιάλο κεντρικά για “αλέρτ”. Προχθές (Πέμπτη) συγκάλεσε σύσκεψη με την αρμόδια τομεάρχη, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, τον γραμματέα του κόμματος, Δημήτρη Τζανακόπουλο, και τον Νάσο Ηλιόπουλο, εκπρόσωπο Τύπου και πρώην υφυπουργό Εργασίας και επικεφαλής ΣΕΠΕ, όπου σηκώθηκε η “αυλαία” του προγραμματισμού των κινητοποιήσεων.

Ο γραμματέας θα αναλάβει τον συντονισμό των νέων νομαρχιακών για να τεθεί το κόμμα σε πανελλαδικό “συναγερμό”, προετοιμάζονται επαφές με συνδικάτα, εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες, ενώ τις προσεχείς ημέρες (θεωρητικώς εντός της προσεχούς εβδομάδας) θα συνεδριάσει και το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ με κυρίως ατζέντα τα εργασιακά.

Εάν θα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να ανακτήσει το χαμένο κοινωνικό έδαφος είναι άγνωστο μεν, αλλά το βέβαιο είναι ότι η “μάχη” αυτή θα λειτουργήσει απολύτως συσπειρωτικά στο εσωτερικό του. Η συσπείρωση αυτή είναι μονίμως αναγκαία (και ζητούμενο) για το κόμμα, το οποίο, παρά τα “μερεμέτια” στην κατεύθυνση της ομογενοποίησης των απόψεων των διαφόρων τάσεων στο εσωτερικό του, μπορεί να πιάσει εύκολα “φωτιά” σε εσωκομματικούς καβγάδες.

Έχουν συνομολογήσει πάντως στην Κουμουνδούρου, σύμφωνα με συνεργάτες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πως το στοίχημα για το “κοινωνικό άνοιγμα” του ΣΥΡΙΖΑ περνά άμεσα μέσα από τη στάση του και τις κινητοποιήσεις για τα εργασιακά.

Στα εργατικά σωματεία, έτσι κι αλλιώς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απογοητευτικές επιδόσεις, γι’ αυτό και είναι κρίσιμο στοίχημα για το κόμμα να επιδιώξει διείσδυση σε αυτά διά του νομοσχεδίου των εργασιακών. Πρόκειται για μια “δεξαμενή” στην οποία δεν έχει ο ΣΥΡΙΖΑ δύναμη σε επίπεδο μελών και θα επιχειρήσει να αρδεύσει εκλογικό κοινό που δεν έχει ούτε κομματικό πρόσημο ούτε οργανωτική σχέση μαζί του.

Αναδημοσίευση από το “Κεφάλαιο” που κυκλοφορεί