Γονιός που ζει στη Νέα Υόρκη θέλει να παντρευτεί το ενήλικο παιδί του και μηνύει την πολιτεία, για να επιτύχει ανατροπή του νόμου που απαγορεύει την αιμομιξία. Όπως εξηγεί στα νομικά έγγραφα που κατέθεσε στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μανχάταν, την Πρωταπριλιά, είναι θέμα ‘ατομικής αυτονομίας’. Παρεμπιπτόντως, στη μήνυση δεν διευκρινίζεται το φύλο των ανθρώπων που θέλουν να παντρευτούν, οι ακριβείς ηλικίες ή η φύση της σχέσης τους. Μόνο ότι είναι ενήλικες και πρόκειται για γονέα και παιδί “που δεν μπορούν να αποκτήσουν απογόνους”.
Fact: Μέχρι σήμερα η αιμομιξία είναι κακούργημα τρίτου βαθμού και τιμωρείται με έως και τέσσερα χρόνια φυλάκισης. Σε ενδεχόμενο γάμο, αυτός ακυρώνεται, επιβάλλεται πρόστιμο και εξάμηνη φυλάκιση.
Όπως έγραψε η New York Post o άνθρωπος αυτός θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, καθώς το αίτημα που θέτει “είναι πράξη που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αντιμετωπίζει ηθικά, κοινωνικά και βιολογικά ως απογοητευτικό. Την ίδια ώρα, μέσω του μακροχρόνιου γάμου δυο άτομα -ανεξάρτητα από τη σχέση που έχουν μεταξύ τους-, μπορούν να βρουν ένα μεγαλύτερο επίπεδο έκφρασης, οικειότητας και πνευματικότητας”.
Το βασικό πρόβλημα των δυνητικών νεόνυμφων είναι πως οι δήμοι της Νέας Υόρκης απαιτούν τη δήλωση των βιολογικών γονιών και τη βεβαίωση πως ‘δεν υπάρχουν νομικά εμπόδια για αυτόν το γάμο’.
Για την ιστορία, το 2014 εφετείο είχε εγκρίνει ομόφωνα το γάμο γυναίκας με τον ετεροθαλή αδελφό της μητέρας της. Θα λέγατε το θείο της, εν τούτοις η γενετική σχέση αποδείχθηκε ισότιμη με εκείνη των εξαδέλφων πρώτου βαθμού. Όταν εκδόθηκε εκείνη η απόφαση, ο δικαστής ανέφερε ‘τον παγκόσμιο τρόμο, κατά τον οποίον ένας γονέας θα παντρευτεί το παιδί του’. Επτά χρόνια αργότερα, τίθεται τέτοιο θέμα, με τον γονέα να ενδιαφέρεται να παντρευτεί στο δημαρχείο της New York City, εξ ου και ζητά από τους δικαστές να κρίνουν τους νόμους που τον εμποδίζουν (με πρώτο τον ‘Parent and adult child non-procreationable) ως αντισυνταγματικούς.
“Tα ζευγάρια γονέα και ενήλικου παιδιού, για τα οποία η αναπαραγωγή είναι αδύνατη, μπορεί να λειτουργήσει υπέρ της των ανώτερων σκοπών του γάμου και να αναζητήσει την ολοκλήρωση με την ύψιστη σημασία της λέξεως” γράφει το ενήλικο παιδί.
Η καθηγήτρια νομικής του NYU, Σίλβια Λόου εξήγησε πως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις γονιών που ενεπλάκησαν ρομαντικά με τα παιδιά τους, αφότου όμως είχαν χωριστεί για πάρα πολλά χρόνια -και ενώ οι γόνοι ήταν μωρά. Ο δικηγόρος -οικογενειακού δικαίου- του Μανχάταν, Έρικ Ράμπελ εξήγησε ότι “η περίπτωση που μπορεί να γίνει αποδεκτή είναι αυτή που θα παραπέμπει στον Γούντι Άλεν, ο οποίος παντρεύτηκε γυναίκα που δεν ήταν παιδί του (βιολογικό ή μέσω υιοθεσίας). Και έπειτα από δεκαετίες ακόμα προκαλεί πόνο στο στομάχι η αναφορά αυτού του φαινομένου”.
