Το Φεβρουάριο του 1901, στην εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών», διαβάζουμε τα παρακάτω σχετικά με το θάνατο της Θωμαΐδος Κλάους:
“Θλιβερό άγγελμα μετέδωσε χθες ο τηλέγραφος εκ Μονάχου εις τον επιφανή συμπολίτη κ.Γουσταύο Κλάους, το θάνατο της προσφιλούς συζύγου του Θωμαΐδος. Ο «Νεολόγος Πατρών» έχει την υποχρέωση να αφιερώσει αυτές τις γραμμές στη θανούσα, που ήταν προικισμένη με τόσες αρετέςκαι χαρίσματα.
Το όνομα της Θωμαΐδος ήταν πάντοτε συνδεδεμένο προς τη βαθύτερη εκτίμηση της κοινωνίας μας. Και λόγω μορφώσεως και λόγω αισθημάτων και λόγω καταγωγής. Μεταξύ του κόσμου των κυριών κατείχε θέση περίβλεπτη, θεωρούμενη ως πρότυπο, αξιοπρεπούς και φιλάνθρωπου δεσποίνης, αληθούς χριστιανής, της οποίας στο κεφάλαιο της ευπραγίας, πραγματικά η δεξιά δεν γνώριζε τι πράττει η αριστερά.
Από φύσεως και από χαρακτήρα μετριόφρων και ξένη προς πάσα έπαρση, ήταν πρόθυμη απέναντι σε κάθε ευγενή ιδέα, ή σε πράξεις φιλανθρωπίας ασκώντας με ιδιαίτερο τρόπο τη χριστιανική δράση της. Και ο θάνατος της Θωμαΐδος Κλάους δεν έπληξε μόνο τη συζυγική καρδίαν, αλλά και εκείνους οι οποίοι μετά συγκινήσεως εκάστοτε προσχέδονταν την επικουρία και τη συνδρομή της πολύτιμης αυτής γυναίκας.
Η Θωμαΐδα Κλάους καταγόταν από επιφανή οικογένεια του Μεσολογγίου. Ο πατέρας της, ο κ.Καρμπούνης, ήταν συνταγματάρχης του Γενικού Επιτελείου και υπασπιστής του Όθωνα. Η μητέρα της ήταν Γερμανίδα από το Μόναχο, στενή φίλη της Βασίλισσας Αμαλίας. Είχε τέσσερις αδερφές και δυο αδερφούς, τον υπασπιστή του Πρίγκηπα Γεώργιου, και το ταγματάρχη του ιππικού.
Το τελευταίο της ταξίδι στο Μόναχο, με την κόρη της Αμαλία, έγινε το προηγούμενο Ιανουάριο. Πριν αναχωρήσει, επισκέφθηκε όλες τις φιλικές της οικογένειες, τις οποίες αποχαιρέτησε συγκινημένη. Την ημέρα της αναχώρησης της παράθεσε γεύμα σε φιλικά και οικεία πρόσωπα, το οποίο παραδόξως ήταν συγκινητικότατο. Ο σύζυγος της κ.Κλάους είχε το προαίσθημα ότι δεν θα τη ξαναέβλεπε, σκεπτόμενος πάντα το δικό του θάνατο, και όχι της συζύγου του.
Σπούδασε στο Αρσάκειο και με έλεγε πάντοτε με υπερηφάνεια ότι ήταν μαθήτρια της Φιλε-εκπαιδευτικής Εταιρίας.
Ήταν προσφιλέστατη απέναντι στη Βασίλισσα αλλά και την αυτοκράτειρα Ελισσάβετ, οι οποίες της είχαν προσφέρει υπογεγραμμένες φωτογραφίες των προσώπων της βασιλικής οικογένειας. Η Αυτοκράτειρα Ελισσάβετ, όπως και η υπόλοιπη βασιλική οικογένεια σε κάθε ταξίδι τους στη Πάτρα, επισκέπτονταν πάντα την οινοποιία «Αχαΐα».
Ήταν υπερβολικά φιλέσπλαχνη και ελεήμων, και όταν μάθαινε ότι κάποια οικογένεια είχε ανάγκη, έσπευδε μόνη της και παρείχε βοήθεια. Λυπόταν πραγματικά τους δυστυχείς. Επιπλέον δεν επέτρεπε ποτέ την επίπληξη των υπηρετών της. Οι εργάτες και οι εργαζόμενοι στην οινοποιία «Αχαΐα», καθώς και οι χωρικοί της γύρω περιοχής την σέβονταν και αναγνώριζαν τις αγαθοεργίες της προς αυτούς. Στους φτωχούς ασθενείς έστελνε πάντα φιάλες οίνου, και πλήρωνε το ενοίκιο των φτωχών οικογενειών. Κανείς άλλος δεν γνώριζε αυτές τις αγαθοεργίες της, εκτός από τις συγκεκριμένες οικογένειες.
Η αγάπη προς το σύζυγό της, και του συζύγου της προς αυτήν, ήταν σπάνια στα συζυγικά χρονικά.
Ο «Νεολόγος Πατρών» εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στο γηραιό και μεγάτιμο συμπολίτη κ.Κλάους, για τον χαμό της πολύτιμου δεσποίνης, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τη σκεπάσει.”
