Την είδηση του θανάτου ενός από τους σπουδαιότερους ανθρώπους της ελληνικής δισκογραφίας, του διευθυντή της ιστορικής Columbia, Τάκη Λαμπρόπουλου, έκανε γνωστή ο Μανώλης Μητσιάς πριν λίγη ώρα με ανάρτηση στη σελίδα του στο Facebook
O σπουδαίος ερμηνευτής γράφει χαρακτηριστικά:
“Από σήμερα ο ελληνικός πολιτισμός και πιο συγκεκριμένα το ελληνικό τραγούδι είναι φτωχότερο. Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα ότι “έφυγε” ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος, στον οποίο οφείλεται κατά κύριο λόγο, ό,τι ποιοτικότερο υπήρξε στο ελληνικό τραγούδι από το 1960. Ο Τάκης Λαμπρόπουλος ήταν η ψυχή και η υπόσταση της Columbia, ο ενορχηστρωτής, παραγωγός και κύριος χρηματοδότης, ο άνθρωπος που στην ουσία ανέδειξε και παρήγαγε αυτό που λέμε έντεχνο τραγούδι, αναδεικνύοντας πλήθος καλλιτεχνών που διέπρεψαν και άφησαν το δικό τους στίγμα στο χώρο, μέσω της δικής του αρωγής. Όποιον και αν μπορεί να φανταστεί κανείς, τον ανέδειξε ο Λαμπρόπουλος. Από τον Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Τσιτσάνη, Κηλαηδόνη, Μούτση, Ζαμπέτα, ό,τι έκαναν ήταν από πίσω ο Λαμπρόπουλος. Αλλά και Ρίτσο και Ελύτη και Σεφέρη και Γκάτσο και Αναγνωστάκη και Χριστοδούλου και Παπαδόπουλο, τους πάντες. Με τον Λαμπρόπουλο και ο Καζαντζίδης, ο Κόκοτας, η Μοσχολιού, η Φαραντούρη, ο Γαβαλάς και η Ρία Κούρτη, ο Αγγελόπουλος, τη Γαλάνη, όλους μας, όποιον κι αν βάζει το μυαλό καθενός, τους ανέδειξε η Columbia, δηλαδή ο Τάκης Λαμπρόπουλος. Ένας άνθρωπος που χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε “Αξιον Εστί”, δεν θα είχαμε τίποτα απολύτως απ ότι γράφτηκε με χρυσές σελίδες. Γιατί ο Λαμπρόπουλος προσέφερε τόσα στον ελληνικό πολιτισμό, όσα δεν μπόρεσαν να προσφέρουν αθροιστικά μαζί, όλοι οι υπουργοί Πολιτισμού.
Με θλίβει βαθύτατα η “φυγή” του και νιώθω κι εγώ προσωπικά υποχρεωμένος για τη συμβολή του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις στιγμές και τη βοήθεια ενός ανθρώπου που οι επαφές του και οι προσωπικές του φιλίες είχαν να κάνουν με ανθρώπους του διαμετρήματος, ενός Μίκη Θεοδωράκη, ενός Σταύρου Ξαρχάκου, ενός Μάνου Χατζιδάκι που ήταν οι φίλοι του…
Εάν υπάρχει κάτι παρήγορο, είναι ότι σε ανθρώπους με τέτοιο ειδικό βάρος, το μόνο που μπορεί να λείψει είναι η φυσική παρουσία. Γιατί κατά τα άλλα, πάντα θα παρίστανται μέσω της κολοσσιαίας χωρίς υπερβολή προσφοράς τους. Καλό ταξίδι Κύριε Τάκη.”
Ο Τάκης Β.(Βασιλείου) Λαμπρόπουλος ήταν αποδεδειγμένα ένα λαμπρό μυαλό της δισκογραφίας. Παρέλαβε τη γνωστή εταιρεία Columbia το 1958, όταν η μεγάλη γενιά των Λαμπρόπουλων, του πατέρα του και των θείων του, παραδίδουν τη σκυτάλη των επιχειρήσεών τους, «ΑΒΕΕ Αφοι Λαμπρόπουλοι», στα παιδιά τους. Ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος, αναλαμβάνει τη φωνογραφική επιχείρηση Columbia, 28 ετών, διαδεχόμενος τον θείο του Θεμιστοκλή Λαμπρόπουλο και τον φωτισμένο Νίκανδρο Μηλιόπουλο, τον παραγωγό όλων των θρυλικών «ιερών τεράτων» της περιόδου ’30-’60.
Από τότε και ύστερα η εταιρία θα γνωρίσει μεγάλη άνθιση και θα γίνει η κυρίαρχος δύναμη στη δισκογραφία υπό την καθοδήγησή του με υψηλή αισθητική και διορατικότητα. Ο ακριβοθόρυτος Λαμπρόπουλος ήταν η αιτία που δημιουργήθηκαν εκατοντάδες σπουδαίοι δίσκοι στο ελληνικό τραγούδι και αναδείχθηκαν όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες που αναφέρει ο Μανώλης Μητσιάς στην ανακοίνωσή του και άλλοι τόσοι. Τα τελευταία χρόνια ζούσε μόνιμα στο Λονδίνο.
«Ανατροπέας, αναμορφωτής, τολμητίας, διορατικός, πρωτότυπος; Ή απλά έμπορος;». Χάρη σε αυτόν, μάθαμε τον Βαμβακάρη, τον Τσιτσάνη, τον Παπαϊωάννου, τον Μητσάκη, τον Καλδάρα, την Ευτυχία, τον Βίρβο… αλλά και τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, τον Ξαρχάκο, τον Μαρκόπουλο, τον Μούτση, τον Κηλαηδόνη, σημειώνει ο Δημήτρης Φεργάδης (στέλεχος της Columbia) για τον Τάκη Β. Λαμπρόπουλο.
Πηγή: www.musicpaper.gr
