Η είδηση βγήκε στα βραδινά δελτία ειδήσεων διστακτικά, σαν να μην το πολύ πίστευε και ο δημοσιογράφος. – Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Σήφης Βαλυράκης είπε, αγνοείται εδώ και κάποιες ώρες και έχουν κινητοποιηθεί οι αρχές για την ανεύρεσή του.
Για να είμαι ειλικρινής δεν ήθελα να το πιστέψω. Δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Ο Βαληράκης, το σύμβολο της αντίστασης επί χούντας. Ο πολυμήχανος άνθρωπος που τον έτρεμε η γη που την πατούσε, αγνοείται. Ο ατιθάσευτος πατριώτης όλων των καταπιεσμένων Ελλήνων επί δικτατορίας, έπαιζε στα δελτία σαν μια έκτακτη είδηση. Αυτό το ανυπότακτο Θεριό που δεν το κρατούσαν οι αλυσίδες που έδεναν την Πατρίδα μας, αγνοείται. Πώς να το χωρέσει ο νους;
Πως; Μέχρι που δυστυχώς, η τραγική επιβεβαίωση του θανάτου του, θόλωσε την οθόνη. Ο Σήφης που δεν τον κράταγαν οι φυλακές και οι αποδράσεις του γελοιοποιούσαν τους κρατούντες, βρέθηκε καταμεσής της θάλασσας αναζητώντας άλλους πιο δίκαιους κόσμους. Ο άνθρωπος που δραπέτευσε από τις φυλακές της Κέρκυρας και πέρασε κολυμπώντας στην Αλβανία, τώρα άφησε τη σωρό του στα κύματα να ταξιδεύει σε επουράνιες οδούς.
Θυμάμαι εκείνα τα σκοτεινά και ασήκωτα χρόνια της Χούντας, η ζωή μας έπαιρνε νόημα από τις πληροφορίες που κυκλοφορούσαν ανάμεσά μας από στόμα σε στόμα και από τις ειδήσεις που τις πολύ βραδινές ώρες ακούγαμε στο σιγανό, από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ΝτόΙτσε Βέλε και Μπι-μπι-σι. Έτσι πληροφορηθήκαμε πως ο Βαλυράκης δραπέτευσε πάλι και πέρασε στην Αλβανία του Χόντζα όπου και συνελήφθη. Καταδικάστηκε σαν κατάσκοπος(άλλος φωτεινός Δικτάτορας εκεί) σε φυλάκιση με καταναγκαστικά έργα. Όμως ευτυχώς οι γνωριμίες και η σπουδαία προσωπικότητα του Αντρέα τον διέσωσε. Ο βασιλιάς της Καμπότζης Νοροντόμ Σιχανούκ που ανήκε στη ζώνη των ουδέτερων χωρών φίλος του Αντρέα, είχε στενές σχέσεις με την Κινεζική ηγεσία. Τότε η Αλβανία ήταν εξαρτημένη από την Κίνα(ήταν γνωστό και το ανέκδοτο του Χόντζα που έλεγε είμαστε η μεγαλύτερη συμμαχία στον κόσμο, δύο δισεκατομμύρια οι Κινέζοι και άλλα δύο (εκατομμύρια) εμείς, ποιος μας φτάνει). Με την παρέμβαση του Σιχανούκ στους Κινέζους απελευθερώθηκε ο Βαλυράκης.
Πέρασαν τα χρόνια η Δημοκρατία αποκαταστάθηκε στο Τόπο μας και τα πολιτικά κόμματα ανέλαβαν δράση. Το ΠΑΣΟΚ ανερχόμενος πολιτικός φορέας, σχηματοποιεί τη δύναμη του σε συμβόλαια με το Λαό που καθορίζονται σε γενικές γραμμές στα Συνέδρια του Κινήματος. Σ’ ένα από αυτά που συμμετείχα και γινόταν στο Ολυμπιακό Στάδιο, η μετάβαση από και προς το κέντρο που διαμέναμε σε ξενοδοχεία, ήταν μαρτύριο να βρεις μέσο μεταφοράς. Το βράδυ της πρώτης ή δεύτερης μέρας θα ήταν που μαζί με κάποιους συντρόφους επαρχιώτες κουρασμένοι προσπαθούσαμε να βρούμε ένα ταξί. Τότε σταμάτησε μια κούρσα μπροστά μας και ανοίγοντας η πόρτα ακούσαμε να μας καλεί ο οδηγός του. Μπήκαμε στο μικρό αμάξι πέντε ή έξη όσοι χωρούσαμε τέλος πάντων. Στο κέντρο-Ομόνοια πάμε είπα, μιας και είχα καθίσει μπροστά. – Όχι μας είπε, πρώτα θα πάμε να φάμε, να πιούμε ένα κρασάκι και μετά θα σας πάω όπου θέλετε. Με τη φωνή του γνώριμη από τα ΜΜΕ γύρισα να δω ποιος ήταν. Ο Σήφης χαμογελαστός δεν άφηνε περιθώρια αντίδρασης. Με εκείνη την αφαιρετική δύναμη που ασκούσε η απλότητά του δεν μας άφηνε δυνατότητα άρνησης. Μας πήγε σ’ ένα ήσυχο συνοικιακό ταβερνάκι όπου ο χρόνος σταμάτησε για να χωρέσουν διηγήσεις και πολιτικά συμπεράσματα, απ’ τη νεότερη Ιστορία του Τόπου μας. Δεν θα ξεχάσω τον ήρεμο και κοφτό λόγο του που τόνιζε και αναδείκνυε ακόμα και τα ασήμαντα των απλών ανθρώπων ως τα σπουδαία της πολιτικής μας. Έτσι κύλησε η βραδιά χωρίς να την καταλάβουμε και όταν φωνάξαμε για το λογαριασμό, ο ταβερνιάρης χαμογελώντας μας είπε- μάλλον δεν ξέρουμε τι σημαίνει Κρητική Λεβεντιά…
Δεν θέλω να πω τίποτα πάρα πάνω, ο λόγος μου φτωχός και αδύναμος για να μιλήσει περισσότερο για το Σήφη Βαλυράκη. Απλά η διαδρομή του μια συνέχεια που σφράγιζε ο ίδιος με επεισόδια που μας συγκλόνισαν. Όπως δραπέτευσε κολυμπώντας από τους καταπιεστές, δραπέτευσε και απ’ αυτό τον κόσμο που πάλεψε να διορθώσει. Η Ιστορία του χρωστάει πιστεύω μια Θέση και μια υπόκλιση.
Μαγκλάρας Βασίλης
magklarasvas@yahoo.gr
Ο Πατριώτης
