Το τζίντζερ έχει γίνει γνωστό για τις αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές του ιδιότητες, χάρη στις οποίες πολλοί το συνιστούν ως συμπληρωματικό μέσο καταπολέμησης φλεγμονωδών παθήσεων.
Σύμφωνα με μία μελέτη από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Michigan που δημοσιεύθηκε στο JCI Insight, η βασική βιοενεργή ένωση της ρίζας του τζίντζερ, η 6-τζιντζερόλη, είναι θεραπευτική αναστρέφοντας τον μηχανισμό που πυροδοτεί ορισμένες αυτοάνοσες παθήσεις στα ποντίκια. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές εξέτασαν τον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, και το συχνά σχετιζόμενο με αυτόν αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (ΑΦΣ) ένα αυτοάνοσο νόσημα που συνδέεται με υποτροπιάζουσες θρομβώσεις. Και τα δύο αυτά νοσήματα προκαλούν εκτεταμένη φλεγμονή και καταστρέφουν τα όργανα με την πάροδο του χρόνου
.Στα ποντίκια που έπασχαν είτε από αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είτε από συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, η 6-τζιντζερόλη απέτρεψε την εξωκυτταρική απελευθέρωση των ουδετερόφιλων, που πυροδοτείται από τα αυτοαντισώματα που παράγουν αυτά τα αυτοάνοσα νοσήματα.
«Οι εξωκυτταρικές παγίδες των ουδετερόφιλων (NET) προέρχονται από τα ουδετερόφιλα. Πρόκειται για κολλώδεις μορφές, που μοιάζουν με ιστό αράχνης, και σχηματίζονται όταν τα αυτοαντισώματα αλληλεπιδρούν με υποδοχείς στην επιφάνεια των ουδετερόφιλων», εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας, Ramadan Ali.
