Του Βασίλη Χιώτη
Δυο ειδήσεις κυριαρχούσαν χθες στην επικαιρότητα της πανδημίας:
Η πρώτη ανέφερε, πως το lock down έχει αρχίσει και αποδίδει, αλλά τα κρούσματα του κορονοϊού δεν έχουν ακόμα αρχίσει να μειώνονται.
Η δεύτερη σημείωνε, πως δέκα νοσηλεύτριες από την Κρήτη δέχθηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους για να βοηθήσουν στην κατάσταση συναγερμού στην οποία εξακολουθούν να βρίσκονται τα νοσοκομεία στην Θεσσαλονίκη.
Φαίνεται όμως πως κάποιοι από εμάς, δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία, ούτε στην πρώτη, ούτε στην δεύτερη.
Κι έχουν αρχίσει να ρωτούν πολιτικούς και δημοσιογράφους, πότε θα αρθεί το lock down για να επιστρέψουν στην καθημερινότητά τους.
Για μια ακόμη φορά μια μερίδα της κοινής γνώμης αρχίζει να πιστεύει πως τα δύσκολα πέρασαν ξανά και πως είμαστε πάλι έτοιμοι να ξεχυθούμε στους δρόμους και να προγραμματίσουμε τα ρεβεγιόν μας.
Ορισμένοι από μας, δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει πως με τη μάσκα κολλημένη στο στόμα θα βγάλουμε όλο τον χειμώνα.
Ορισμένοι από μας δεν έχουμε ακόμα καταλάβει πως ακόμα κι αν ανοίξουν κάποια στιγμή τον Δεκέμβριο τα σχολεία και το λιανεμπόριο, η νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας θα παραμείνει και δεν θα βγαίνουμε από το σπίτι από τις εννιά το βράδυ ως τις πέντε το πρωί.
Ούτε η απαγόρευση μετακινήσεων από νομό σε νομό θα αρθεί γιατί πολλοί από μας είμαστε έτοιμοι να ξεχυθούμε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στα βουνά και στα χειμερινά θέρετρα ψάχνοντας που θα φάμε και που θα αλλάξουμε τον χρόνο.
Πρέπει να παραδεχθούμε επιτέλους, πως είναι παντελώς ανώριμο και εντελώς επικίνδυνο να συζητούμε πως θα περάσουμε τις γιορτές, όταν το 95% των κρεβατιών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είναι ακόμα κατειλημμένες και πάνω από 400 ασθενείς διασωληνομένοι.
Πόσο πιο απλά να το πούμε; Φέτος τις γιορτές πρέπει να μείνουμε σπίτι, ανεξαρτήτως με το αν θα επιτρέπεται ή όχι να βγούμε.
Αλλιώς, ρεβεγιόν θα κάνει ο κορωνοϊός!!
