Ίσως να θεωρείται μια αρκετά σπάνια νόσος όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να μη λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Η Μηνιγγίτιδα Β θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα παιδιά καθώς μπορεί να έχει δραματική εξέλιξη. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επικίνδυνη νόσο η οποία δεν κάνει διακρίσεις, προσβάλλει μωράκια, νήπια και νεαρούς ενήλικες, εξελίσσεται ταχύτατα μέσα σε 24 μόλις ώρες και μπορεί να προκαλέσει μόνιμες αναπηρίες ή να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο. Μάλιστα μελέτες έχουν αποδείξει ότι σε αναλογία της τάξης σε 1 στα 5 περιστατικά, η νόσος προκαλεί σοβαρές επιπλοκές, όπως μόνιμες αναπηρίες.
Η μηνιγγίτιδα Β μεταδίδεται συνήθως από έναν υγιή ενήλικα που είναι φορέαςκαι δεν έχει κανένα σύμπτωμα. Η μετάδοση αυτή θεωρείται εξαιρετικά πιθανή καθώς κατά τη διάρκεια της ζωή μας, αρκετοί από εμάς τους ενήλικες γινόμαστε φορείς του μικροβίου της μηνιγγίτιδας Β χωρίς να το καταλάβουμε, μεταδίδοντας το άθελά μας στα παιδιά μας.
Είναι σημαντικό λοιπόν να κατανοήσουμε ότι οποιοσδήποτε μπορεί να προσβληθεί από τη Μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο. Γι’ αυτό σήμερα πέρα από τα μέτρα προστασία που έχουν ληφθεί για τον κορονοϊό και την ασφάλεια των παιδιών στο σχολικό περιβάλλον, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει και η θανάσιμη απειλή από το συγκεκριμένο μικρόβιο.
Όσον αφορά στα πιο ευάλωτα άτομα, η επιστημονική κοινότητα σημειώνει ότι τα βρέφη και τα νήπια αποτελούν τις πιο ευάλωτες ηλικιακές ομάδες και ακολουθούν οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες. Μάλιστα τα βρέφη ηλικίας κάτω του 1 έτους διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης Μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή ομάδα και ακολουθούν τα νήπια ηλικίας 1 έως 4 ετών. Οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο προσβολής από τη νόσο.
Η νόσος μπορεί να ξεκινήσει με έναν απλό πυρετό χωρίς κάποια άλλα συμπτώματα, όπως ξεκινούν όλες σχεδόν οι απλές ιώσεις και σε πολύ λίγες ώρες να εξελιχθεί σε βαριά σηψαιμία.
Επίσης παρουσιάζει σημαντική θνητότητα και πολλές φορές οδηγεί σε βαριές βλάβες στον εγκέφαλο ακόμα και εάν το παιδί αναρρώσει, ή να προκαλέσει ακόμη και ακρωτηριασμούς.
Ο γονιός πρέπει να υποπτευτεί τη νόσο όταν το παιδί εκτός από πυρετό παρουσιάζει κακή γενική κατάσταση που δεν βελτιώνεται με την πτώση του πυρετού, καθώς και κάποιο εξάνθημα, κάποιες μικρές αιμορραγίες του δέρματος, καθώς και από δυσκαμψία στον αυχένα.
Κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό επίσης, είναι ότι σε σημαντικό ποσοστό ακόμα και στην βαριά σηψαιμία, οι εξετάσεις του παιδιού μπορεί να είναι φυσιολογικές, Η κλινική εκτίμηση είναι πολύ πιο σημαντική αλλά δυστυχώς η ταχεία εξέλιξη της νόσου μπορεί να ξεγελάσει ακόμα και τον πιο έμπειρο γιατρό.
Οι γονείς επιβάλλεται να επισκεφτούν τον παιδίατρό τους και να ενημερωθούν για τη νόσο και την σημασία της πρόληψης με την αφορμή τις επικείμενες ιώσεις του χειμώνα, και δεδομένου ότι καταγράφηκαν κρούσματα σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας τους τελευταίους μήνες
Πρόληψη-εμβολιασμός
Βασικό όπλο στην αντιμετώπιση της ασθένειας αποτελεί ο εμβολιασμός. Το εμβόλιο της Μηνιγγίτιδας Β, είναι η μόνη αποτελεσματική προφύλαξη για τη νόσο και μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία από 2 μηνών και άνω.Πρόκειται για ένα εμβόλιο, η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια του οποίου πλέον έχουν αποδειχθεί.
Οι γιατροί το τονίζουν συνεχώς: Μόνο ο εμβολιασμός αποτελεί ουσιαστική πρόληψη δεδομένου ότι 1 στους 10 ενηλίκους φέρει το βακτήριο της νόσου Μηνιγγίτιδας Β ασυμπτωματικά και μπορεί να μεταφέρει τη νόσο σε νεαρά μέλη της οικογένειας του μέσω καθημερινών συνηθειών όπως η νόσος το φιλί, ο βήχας και το φτάρνισμα, όπως αναφέραμε και παραπάνω.
Ο μοναδικός λοιπόν τρόπος για την αποτελεσματική και ασφαλή πρόληψη της Μηνιγγίτιδας Β, είναι η έγκαιρη έναρξη και ολοκλήρωση του εμβολιασμού των παιδιών, ο οποίος δύναται να ξεκινήσει από την ηλικία των 2 μηνών και άνω. Ο εμβολιασμός κατά των υπόλοιπων τύπων μηνιγγίτιδας, είναι επίσης απαραίτητος, ωστόσο δεν προστατεύει τα παιδιά από την μηνιγγίτιδα τύπου Β.
