Δένδιας σε Λαβρόφ: Γραφείο ταξιδίων για τζιχαντιστές η Τουρκία – Επιδιώκει κλιμάκωση της έντασης

Συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια είχε ο Ρώσος ομόλογός του Σεργκέι Λαβρόφ στην πρώτη του επίσκεψη μετά από τρία χρόνια στην Ελλάδα. Οι δύο υπουργοί Εξωτερικών έκαναν κοινές δηλώσεις, ενώ στη συνέχεια ο Σεργκέι Λαβρόφ αναμένεται να συναντηθεί (στις 17:00) με τονΚυριάκο Μητσοτάκη.

«Οι σχέσεις μεταξύ των χωρών μας έχουν διάρκεια αιώνων. Τονίσαμε τη σημασία της ενίσχυσης των διμερών πολιτικών επαφών. Η Ρωσία είναι και θα παραμείνει αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας» σημείωσε ο Νίκος Δένδιας. «Στα θέματα ενέργειας προσβλέπουμε στη συνέχιση της συνεργασίας, εξετάσαμε το διμερές εμπόριο και την δυνατότητα αύξησης των επενδύσεων. Έχουμε πολλά να κερδίσουμε, δουλεύοντας μαζί» προσέθεσε.

«Δυστυχώς, σε όλες τις περιφερειακές εξελίξεις, ο κοινός παρανομαστής είναι ο αποσταθεροποιητικός παράγοντας της Τουρκίας. Εξέφρασα την ανησυχία μου για τον ρόλο της Τουρκίας, η οποία έχει μετατραπεί σε γραφείο ταξιδίων για τζιχαντιστές» σχολίασε ο Έλληνας ΥΠΕΞ, ο οποίος είπε ότι έθεσε στον Ρώσο ομόλογό του το ζήτημα του στρατιωτικού εξοπλισμού της Τουρκίας.

Από την πλευρά του, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών στάθηκε αρχικά στις ιστορικές σχέσεις των δύο χωρών και υπογράμμισε ότι η διμερής συνεργασία συνεχίζεται, ενώ επισήμανε ότι, κατά την έναρξη της πανδημίας, οι δύο χώρες βοήθησαν η μία την άλλη. Μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στο ζήτημα των προκλήσεων της Άγκυρας στην περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου, τάχθηκε υπέρ της ειρηνικής διευθέτησης μέσω του διαλόγου.

«Τα προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πολλά. Πιστεύουμε ότι πρέπει να επιλύονται μέσω του Διεθνούς Δικαίου» υπογράμμισε ο Σεργκέι Λαβρόφ, «δείχνοντας» ουσιαστικά τον δρόμο του διαλόγου σε Αθήνα και Άγκυρα.

Από την πλευρά του, ο κ. Δένδιας είπε ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων, καθώς η επίσκεψη Λαβρόφ σηματοδοτεί την «αναθέρμανσή» τους.

Για «ιστορικούς δεσμούς, ενίσχυση σχέσεων και συνεργασίας» ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Ρωσία έκανε λόγο, νωρίτερα, σε ανάρτησή του στο Twitter το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Η επίσκεψη Λαβρόφ σηματοδοτεί την ανίχνευση των δυνατοτήτων να ξεκινήσει μια νέα σελίδα στις διμερείς σχέσεις με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών να δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων το πρωί της Δευτερας ότι είναι «κυρίαρχο δικαίωμα κάθε κράτους να καθορίσει το εύρος των χωρικών υδάτων έως τα 12 μίλια».

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, ο Σεργκέι Λαβρόφ διαμηνύει ότι η θέση της Ρωσίας, η οποία υπέγραψε τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, βασίζεται στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου που περιλαμβάνονται σε αυτή τη συνθήκη και σημειώνει πως το άρθρο 3 της Σύμβασης προβλέπει ότι κάθε κράτος έχει το κυρίαρχο δικαίωμα να καθορίσει το εύρος των χωρικών υδάτων του έως τα 12 ναυτικά μίλια.

Ο Ρώσος ΥΠΕΞ  στην ίδια συνέντευξη εκφράζει «σοβαρή ανησυχία» σχετικά με την απόφαση της Τουρκίας για τα Βαρώσια και καθιστά σαφές πως έρχεται σε αντίθεση με μια σειρά ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στηλιτεύοντας την απόφαση αυτή, στέλνει το μήνυμα ότι οιεσδήποτε μονομερείς ενέργειες εμποδίζουν τη διαμόρφωση της εποικοδομητικής ατμόσφαιρας και δημιουργούν πρόσθετες επιπλοκές στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την οριστική διευθέτηση αυτού του παλιού προβλήματος.

Γυρίζει πλευρό η ρωσική αρκούδα;

Μόνο τυχαίο δεν είναι, άλλωστε, ότι η επιχείρηση επαναπροσέγγισης των δύο χωρών ταυτίζεται χρονικά με την επιδείνωση των ρωσοτουρκικών σχέσεων. Η εμπλοκή της Τουρκίας στον πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, αφού τα αντικρουόμενα συμφέροντα της Ρωσίας και της Τουρκίας στη Συρία και στη Λιβύη τις είχαν φέρει επανειλημμένως σε αντιπαράθεση.

Τόσο ο Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όμως, φρόντιζαν τελικά να βρουν έναν συμβιβασμό, αφού έδιναν προτεραιότητα στη «μεγάλη εικόνα». Η Μόσχα ήθελε την Τουρκία μακριά από τη Δύση, ενώ η Αγκυρα χρησιμοποιεί τη Ρωσία για να εξισορροπεί τις δυτικές πιέσεις.

Η άμεση στρατιωτική εμπλοκή των Τούρκων, όμως, στον Καύκασο, στην «πίσω αυλή» της Ρωσίας, είναι κάτι που ο Πούτιν δεν πρόκειται να συγχωρήσει. Ενας λοιπόν από τους τρόπους που η ρωσική διπλωματία χρησιμοποιεί για να στείλει μηνύματα και να πιέσει τον Ερντογάν είναι το άνοιγμα προς την Ελλάδα.

Εκτός αυτού, η Μόσχα ανησυχεί για την παραχώρηση εκτεταμένων στρατιωτικών διευκολύνσεων στους Αμερικανούς ειδικά στη βόρεια Ελλάδα – και συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη και στην Καβάλα. Στη Μόσχα σκέπτονται ότι το πάγωμα των ελληνορωσικών σχέσεων που είχε προκληθεί επί υπουργίας Νίκου Κοτζιά διευκόλυνε την ενίσχυση της αμερικανικής παρουσίας στην Ελλάδα.

Οι δυο παρεμβασεις

Η επικείμενη επίσκεψη Λαβρόφ στην Αθήνα και οι συναντήσεις του στις 12 το μεσημέρι με τον Νίκο Δένδια και στις 5 το απόγευμα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι μια κίνηση επαναθέρμανσης των διμερών σχέσεων. Γι’ αυτό και συνοδεύτηκε από δύο ενδιαφέρουσες ρωσικές παρεμβάσεις που θέρμαναν την ατμόσφαιρα εν όψει της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών.

Η δεύτερη έγινε μέσω μιας επετειακής ανάρτησης από το ίδιο το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών με σκοπό να τιμήσει την 193η επέτειο από τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, η οποία, μέσω της βύθισης του οθωμανικού-αιγυπτιακού στόλου, οδήγησε στην ανεξαρτησία της Ελλάδας.

«Ο θρίαμβος του συμμαχικού στόλου έγινε μια από τις προϋποθέσεις για την ανεξαρτησία της Ελλάδας», αναφέρει η ανάρτηση, την οποία συνοδεύει με ένα βίντεο που αναπαριστά τη ναυμαχία και δείχνει τα τουρκικά πλοία να φλέγονται.

Να θυμίσουμε ότι στον Κόλπο του Ναυαρίνου οι ναυτικές δυνάμεις της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας κατάφεραν το καίριο πλήγμα κατά των Οθωμανών. Μετά τη ναυμαχία, μάλιστα, ξέσπασε και ρωσοτουρκικός πόλεμος, καθώς η άρνηση του σουλτάνου Μαχμούτ Β’ να δεχθεί τα τετελεσμένα οδήγησε σε γενική σύρραξη με τη Ρωσία. Ο σουλτάνος στη συνέχεια προχώρησε στο κλείσιμο των Δαρδανελίων για τα ρωσικά πλοία ανακαλώντας τη Σύμβαση του Ακερμαν (1826). Τον Ιούνιο του 1828 οι κύριες ρωσικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον τσάρο Νικόλαο Α’, διέσχισαν τον Δούναβη και προωθήθηκαν στη Δοβρουτσά.

Η πρώτη χρονικά ρωσική παρέμβαση ήταν η ανακοίνωση της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήναμε την οποία ρητά αναγνωρίστηκε το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Πρόκειται για μια θέση που όχι μόνο συμπίπτει με την ελληνική και αντίκειται στην τουρκική, αλλά και διευκολύνει πολύ την ελληνική διπλωματία, δεδομένου ότι υποτίθεται ήταν κυρίως η Ρωσία που ήταν αντίθετη στην επέκταση.