ΠΑΤΡΑ: Συζήτηση βουλευτών για την περιφερειακή ανάπτυξη – Αναζήτηση λύσεων

Σε μια ελεύθερη συζήτηση που είχε για κοινή θεματική την περιφερειακή ανάπτυξη και την αναζήτηση λύσεων μέσα από το πρίσμα του Κοινοβουλευτισμού, πέντε βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας από διαφορετικές περιφέρειες αναζήτησαν τα στοιχεία που ενώνουν τις περιοχές που εκλέγονται και τα σημεία που πρέπει να εργαστούν όλοι (κόμματα, πολιτικοί, αυτοδιοίκηση κ.ά.) περισσότερο, ώστε να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη.
Στο πάνελ μετείχαν οι κυβερνητικοί βουλευτές: Χριστίνα Αλεξοπούλου (Αχαΐας), Μαριλένα Σούκουλη – Βιλιάλη (Κορινθίας), Φώντας Μπαραλιάκος (Πιερίας), Ιωάννης Μπούγας (Φωκίδας) και Θεόδωρος Ρουσόπουλος (Βορείου Τομέα Αθηνών).
Στις εισαγωγικές τοποθετήσεις τους ανέδειξαν μέσα από τοπικά παραδείγματα το σημαντικό απόθεμα της ελληνικής περιφέρειας, το οποίο συμπυκνώνεται σε δημοφιλείς έννοιες όπως είναι ο πρωτογενής τομέας, η υγιεινή διατροφή, ο αθλητισμός, ο πολιτισμός, ο τουρισμός, η φύση και το περιβάλλον, η ιστορία κ.ά.
Δημιουργήθηκαν εύλογα προβληματισμοί στο κοινό που παρακολούθησε τη θεματική συνεδρία για το γεγονός ότι, παρόλο που είναι γνωστή εδώ και χρόνια η καταγραφή των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, κάθε περιοχής χωριστά και όλων μαζί κάτω από την «ομπρέλα» της Ελλάδας, εν τούτοις δεν παράγεται συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Τονίστηκε, μεταξύ άλλων, από τους βουλευτές που μετείχαν στο πάνελ ότι οι ελλείψεις που περιγράφηκαν μέσα και από τις ερωτήσεις του κοινού υποδηλώνουν το έλλειμμα αποφασιστικότητας και σχεδιασμού σε βάθος χρόνου. Ενα ακόμα στοιχείο που αναδείχθηκε μέσα από την ανταλλαγή απόψεων είναι η ανάγκη να ενθαρρυνθεί η κουλτούρα στη συνεργασία και τη συλλογική προσπάθεια.
Οι βουλευτές εκτίμησαν ότι αυτή η διαφορετική συμπεριφορά χρειάζεται να διαχυθεί στην κοινωνία, η οποία έδειξε ωριμότητα κατά τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων για την αποφυγή εξάπλωσης της πανδημίας, σε βαθμό που προκάλεσε θαυμασμό σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, η οποία είχε στο μυαλό της το μοντέλο του «απείθαρχου» Ελληνα. Αναδείχθηκε ακόμα κατά τη διάρκεια της συζήτησης η αδήριτη ανάγκη να απευθυνθεί η Πολιτεία στους ειδικούς, εννοώντας κυρίως την επιστημονική κοινότητα, για την αναζήτηση λύσεων στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική περιφέρεια και την εφαρμογή των προτάσεών τους.
Αλλη μια ενδιαφέρουσα πτυχή που προέκυψε από τη συζήτηση είναι ότι διαπνέει ένα κλίμα καχυποψίας τη σχέση του πολίτη με τους πολιτικούς και θεσμικούς πόλους εξουσίας και αυτοδιοίκησης (και αντίστροφα). Σε ορισμένες περιπτώσεις, δε, αυτό μπορεί να οφείλεται στη σύγχυση που επικρατεί για τις αρμοδιότητες, τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις, ακόμα και μεταξύ των φορέων (π.χ. κεντρική διοίκηση – αυτοδιοίκηση). Το φαινόμενο επιτείνεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων από κάτω προς τα πάνω, και επιδεινώνεται λόγω των επικαλύψεων που συχνά παρατηρούνται ανάμεσα στους φορείς. Σε όλες τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Προκαλείται απογοήτευση στους πολίτες, οι οποίοι εκφράζουν στη συνέχεια με κάθε τρόπο την απογοήτευσή τους.