Χρειαζόμαστε καλά δημόσια Πρότυπα και Πειραματικά σχολεία

«Η Νέα Δημοκρατία – σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που θεωρεί τη λειτουργία των Πρότυπων Σχολείων καρκίνωμα – υποστηρίζει ότι πρέπει να ιδρυθούν περισσότερα δημόσια Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία στη χώρα μας για να έχουν όλο και περισσότερα παιδιά τις ίδιες δυνατότητες με τα παιδιά που οι γονείς τους μπορούν να τα στείλουν στα καλά ιδιωτικά σχολεία» επισήμανε κατά την ομιλία του στην ολομέλεια της βουλής ο κ. Ιάσονας Φωτήλας, βουλευτής Αχαΐας της Νέας Δημοκρατίας.
Ο κ. Φωτήλας επισήμανε ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που είναι κάθετα αντίθετοι στα Πρότυπα Σχολεία, γιατί δήθεν η λειτουργία τους είναι όπως των ιδιωτικών σχολείων, δεν διαφωνούν τόσο με την κ. Κεραμέως ή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά διαφωνούν με μεγάλη μερίδα από το ίδιο τους το κόμμα – με πρώτο τον ίδιο τον πρόεδρό τους! Διότι ο κ. Τσίπρας στέλνει τα παιδιά του σε ιδιωτικά ξένα καλά σχολεία, που παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό επιτυχίας στα ανώτατα ιδρύματα! Και τα στέλνει, γιατί επιθυμεί το καλύτερο για τα παιδιά του. Αυτό λοιπόν κάνει το νομοσχέδιο της κ. Κεραμέως: βελτιώνει τη λειτουργία όλων των δημόσιων σχολείων με νέες δεξιότητες και αναβαθμίζει και επεκτείνει τον θεσμό των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων. Θα ακολουθήσουν και άλλες βελτιώσεις όπως για παράδειγμα στην Τεχνική Εκπαίδευση.
Τέλος, δημιουργούνται αυτοδύναμα, αυτόνομα και εξωστρεφή πανεπιστήμια και τεχνολογικά ιδρύματα, άμεσα συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας, που να έχουν τη δυνατότητα να ιδρύσουν μόνα τους ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα.

Δείτε το βίντεο της ομιλίας:

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
ΙΑΣΟΝΑΣ ΦΩΤΗΛΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκεφτόμουν κατά πόσο έχει νόημα να αντιπαρατιθέμεθα σε σχέση με διατάξεις που έχουν να κάνουν με την οργάνωση και τη λειτουργία των σχολείων και των πανεπιστημίων μας, τη στιγμή που είναι δεδομένο και προφανές ότι μας χωρίζει άβυσσος σε σχέση με το πώς βλέπουμε τη δημόσια εκπαίδευση.
Εν τέλει, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ναι, ακόμα και αν οι διαφορές μας σε σχέση με τη δημόσια εκπαίδευση μοιάζουν και ακούγονται τετριμμένες ή χιλιοειπωμένες, καλό είναι να ακούγονται και να συζητούνται και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο.
Σε κάθε περίπτωση είναι απόλυτα υγιές να υπάρχει αυτή η διαφορετική αντίληψη, καθώς ξεκινάμε από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και διαφέρουν οι πολιτικοί μας στόχοι. Έτσι τόσο εγώ όσο και ο κ. Φίλης συμφωνήσαμε απόλυτα ότι διαφωνούμε ριζικά. Εγώ, για παράδειγμα, πιστεύω στη χρησιμότητα των ιδιωτικών σχολείων, όπως και σε αυτήν των δημόσιων Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων. Πιστεύω ότι τα ιδιωτικά σχολεία είναι ένα μέρος της δημόσιας εκπαίδευσης, λειτουργούν συμπληρωματικά στην κρατική εκπαίδευση, αλλά πολλές φορές με πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία. Δεν μπορώ να μην σταθώ στο γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά -όχι όλα, αλλά αρκετά- ιδιωτικά σχολεία με βαθμό επιτυχίας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα 90%, 95%, 96%, 97% και 98%. Ε, δεν μπορεί, είναι προφανές ότι κάτι καλό θα κάνουν αυτά τα σχολεία αφού το 98% των μαθητών μπαίνει στα ανώτατα ιδρύματα.
Προσέξτε, ποια είναι τα μόνα δημόσια σχολεία που συναγωνίζονται επάξια τα καλά ιδιωτικά; Μα, τα Πρότυπα και τα Πειραματικά Σχολεία που παρουσιάζουν τα ίδια, και πολλές φορές ακόμα καλύτερα, ποσοστά επιτυχίας. Και μάλιστα, ενώ μόνο κάποια από τα ιδιωτικά σχολεία παρουσιάζουν τόσο υψηλούς δείκτες επιτυχίας, τα δημόσια Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία παρουσιάζουν όλα -μηδενός εξαιρουμένου- τόσα υψηλά ποσοστά. Γι’ αυτό λέμε ότι πρέπει να φτιάξουμε περισσότερα δημόσια Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία στη χώρα μας, για να έχουν όλο και περισσότερα παιδιά τις ίδιες δυνατότητες και τα ίδια εφόδια με τα παιδιά που οι γονείς τους μπορούν να τα στείλουν στα καλά ιδιωτικά σχολεία.
Ο κ. Φίλης από την άλλη και μια μερίδα συναδέλφων από την Αξιωματική Αντιπολίτευση έχουν μια εντελώς διαφορετική οπτική για το ζήτημα. Ο κ. Φίλης πιστεύει – και το δηλώνει χωρίς κανέναν ενδοιασμό – ότι τα παραπάνω σχολεία αποτελούν καρκίνωμα για τη δημόσια εκπαίδευση. Δηλώνει – ακούστε, είναι σημαντικό – ότι σχολείο χωρίς κακούς μαθητές δεν είναι καλό σχολείο. Και ποια σχολεία έχουν καλούς μαθητές ή κατεξοχήν καλούς μαθητές; Τα καλά ιδιωτικά και τα δημόσια, τα πρότυπα και τα πειραματικά. Άρα, σύμφωνα με τον κ. Φίλη αυτό που πρέπει να κάνουμε δεν είναι να αυξήσουμε το ποσοστό επιτυχίας όλων των δημόσιων σχολείων, αλλά να καταργήσουμε τα καλά σχολεία, δημόσια ή ιδιωτικά. Πραγματικά, τέτοιο μένος κατά της αριστείας δεν το έχουμε ξαναδεί.
Η δε συμπολίτισσα μου, η κ. Αναγνωστοπούλου, δηλώνει ότι τα πρότυπα σχολεία είναι φασιστικά, γιατί ιδρύθηκαν, λέει, επί Μεταξά. Δεν την ενδιαφέρει, δηλαδή, να δει τι κάνουν αυτά τα σχολεία και έχουν τόσο μεγάλη επιτυχία, τι καλό κάνουν. Την ενδιαφέρει πότε ιδρύθηκαν. Και για να δικαιολογήσει αυτήν τη στενομυαλιά της καταφεύγει σε ανακρίβειες και αναλήθειες. Διότι μήπως όλοι ξεχνάμε ότι τα ιστορικά πρότυπα σχολεία της χώρας μας ιδρύθηκαν είτε στις αρχές είτε στα μέσα είτε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα και όχι επί Μεταξά;
Όμως, ξαναλέω ότι όσο και αν αυτές μας οι αντιπαραθέσεις μοιάζουν παλιές και τετριμμένες και χιλιοειπωμένες, είναι ουσιαστικές και είναι υγιείς. Αυτό που δεν ξέρω κατά πόσο είναι υγιές και δεν ξέρω κατά πόσο παρουσιάζει πρόβλημα, είναι ότι ο κ. Φίλης και όσοι σκέφτονται σαν τον κ. Φίλη, δεν διαφωνούν με εμένα ή με την κ. Κεραμέως ή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν διαφωνούν με τη Νέα Δημοκρατία μόνο, αλλά διαφωνούν με μεγάλη μερίδα από το ίδιο τους το κόμμα.
Διαφωνούν μεταξύ των άλλων και με τον ίδιο τους τον Αρχηγό. Διότι ο κ. Τσίπρας βεβαίως, δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι συμφωνεί με τον κ. Φίλη ότι τα σχολεία που έχουν κατεξοχήν καλούς μαθητές, δημόσια ή ιδιωτικά, αποτελούν καρκίνωμα. Αλλιώς, δεν θα έστελνε ο κ. Τσίπρας τα παιδιά του σε ιδιωτικά ξένα καλά σχολεία, που παρουσιάζουν βαθμό επιτυχίας στα ανώτατα ιδρύματα σαν και αυτούς που προανέφερα! Και ξέρετε, γιατί τα στέλνει, κύριε Φίλη; Είναι απλό. Τα στέλνει, γιατί επιθυμεί το καλύτερο για τα παιδιά του ή τέλος πάντων αυτό που ίδιος αντιλαμβάνεται ως το καλύτερο. Επιλέγει να στείλει τα παιδιά του σε ένα σχολείο όπου πιστεύει ότι θα πάρουν τα περισσότερα δυνατά εφόδια. Προς τιμήν του, θα έλεγα, του κυρίου Τσίπρα βάζει, πάνω από το πολιτικό κόστος και το κόμμα, το μέλλον των παιδιών του. Και δεν τα πιστεύει, γιατί τα σχολεία είναι ιδιωτικά, αλλά γιατί είναι καλά. Το λένε τα νούμερα αυτά και η αριθμητική δεν είναι άποψη, να έχει ο καθένας τη δική του. Το θέμα είναι βέβαια ότι ο κ. Τσίπρας που μπορεί να στείλει τα παιδιά του σε καλά σχολεία, στέρησε τη δυνατότητα από χιλιάδες Έλληνες καταργώντας τα πρότυπα να στείλουν και αυτοί τα παιδιά τους σε αντίστοιχα καλά σχολεία.
Συνεπώς το πρόβλημα, κύριε Φίλη, δεν είναι η μεταξύ μας διαφωνία, όσο είναι η μεταξύ σας διαφωνία. Και το ζήτημα είναι ποιος θα υπερισχύσει. Θα πείσετε εσείς τον κ. Τσίπρα ή ο κ. Τσίπρας εσάς; Και είναι σημαντικό, γιατί μέχρι να τα βρείτε εσείς, η χώρα στερείται αξιόλογης και εποικοδομητικής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και αυτό δεν είναι καλό για κανέναν.
Σε κάθε περίπτωση, μέχρι να τα βρείτε εσείς, εμείς θα κάνουμε τη δουλειά. Θα κάνουμε εκείνο που υποσχεθήκαμε προεκλογικά στον ελληνικό λαό. Θα αναβαθμίσουμε τα σχολεία μας, ώστε να μην μεταβιβάζουν απλώς τυπικές γνώσεις, αλλά να δίνουν έμφαση και στην καλλιέργεια δεξιοτήτων ζωής, τεχνολογίας και επιστήμης στους μαθητές. Δημιουργούμε σχολεία που θα αναπτύξουν νέες θεματικές, όπως ο εθελοντισμός, η οδική ασφάλεια, η πρόληψη από εξαρτήσεις, ο αλληλοσεβασμός και η διαφορετικότητα, η ρομποτική, η επιχειρηματικότητα, η σεξουαλική αγωγή. Δημιουργούμε σχολεία που δεν θα ακολουθούν, αλλά θα καθοδηγούν τον υπόλοιπο κόσμο, θα βρίσκονται ένα βήμα μπροστά, όπως αρμόζει στην ιστορία και στην κληρονομιά των Ελλήνων. Γι’ αυτό θέλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας Αγγλικά από το νηπιαγωγείο και όχι γιατί εξυπηρετούμε τα συμφέροντα του κυρίου Τραμπ και κάτι άλλες αηδίες που ακούσαμε σε αυτήν την Αίθουσα.
Τέλος, θέλουμε και δημιουργούμε αυτοδύναμα, αυτόνομα και εξωστρεφή πανεπιστήμια και τεχνολογικά ιδρύματα, άμεσα συνδεδεμένα με την αγορά εργασίας, που να έχουν τη δυνατότητα να ιδρύσουν μόνα τους ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα, να θεσμοθετήσουν κοινά προγράμματα σπουδών με ξένα ιδρύματα, να εξελιχθούν και να επιλέξουν μόνα τους τον κλάδο που επιθυμούν να εξειδικευτούν είτε είναι η έρευνα είτε κάποιος άλλος.
Θέλουμε, τέλος, τα παιδιά μας να γνωρίζουν ότι στο πανεπιστημιακό περιβάλλον επικρατούν κανόνες αξιοκρατίας και δικαιοσύνης. Γι’ αυτό αλλάζουμε τους κανόνες των μετεγγραφών.
Τελειώνουμε εδώ; Όχι. Αρχίζουμε εδώ. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε τα σχολεία του 21ου αιώνα, της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, τα σχολεία που αξίζουν στα ελληνόπουλα.
Σας ευχαριστώ.