Πρέπει να ακούσουμε τους φορείς και να διεκδικήσουμε με το παραπάνω

Μερικές σκέψεις πάνω στο πρώτο θέμα του Περιφερειακού συμβουλίου με τίτλο ” συζήτηση- ενημέρωση για τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης ( covid_2019) και τις προοπτικές τής επόμενης μέρας.”
Η κρίση της πανδημίας αποτελεί ευκαιρία αλλαγής του παραγωγικού μείγματος.
Η κρίση συνετέλεσε στην επίσπευση της συζήτησης και του σχεδιασμού που έπρεπε να είχε γίνει από καιρό.
Καθώς κατέστη ορατό το ζήτημα που υφίσταται σχετικά με την υποχώρηση του ΑΕΠ εξαιτίας του πλήγματος που υπέστη παγκόσμια ο τουρισμός.
Το ζήτημα που αναδεικνύεται είναι με απλά λόγια η υπερβολική έως επικίνδυνη εξάρτηση της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό.
Μπαίνει λοιπόν επιτακτικά το ερώτημα κατά πόσον και πόσο γρήγορα είναι εφικτή η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας και σε ποια βάση.
Υπάρχουν τομείς όπου θα μπορούσε νά επιδιωχθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αυτάρκεια.
Πόσο θα μπορούσε αυτή η μεταστροφή, σέ συνδυασμό με ενίσχυση εξαγωγών να αντισταθμίσει η να υποκαταστήσει τμήμα της συμβολής του τουρισμού στο Ελληνικό ΑΕΠ;
Την περίοδο αυτή αναδείχθηκαν αρετές συγκεκριμένων κλάδων της Ελληνικής Βιομηχανίας.
Τρεις βιομηχανίες κινήθηκαν με ταχύτητα, προχώρησαν σε αναπροσαρμογή της παραγωγής τους και κατασκεύασαν προστατευτικές μάσκες, ώστε να υπάρξει εθνικό απόθεμα 25 εκατομμύρια μασκών.
Αυτό σημαίνει πολλά.
Σκέψεις μπορεί να υπάρξουν πολλές.
Μια είναι η εξής: αφού η κυβέρνηση διεκδικεί για τη βιομηχανία από το ΕΣΠΑ κονδύλια ύψους 5δισ Euro της περιόδου 2021- 2027, τα οποία πολλαπλασιαστικα με κεφάλαια κίνησης μπορεί να γίνουν 15-20 δις Euro, η περιφέρεια μας θα πρέπει να οργανωθεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Αυτό θα επιδράσει καταλυτικά και ευεργετικά στην αγορά εργασίας.
Ο στόχος κεντρικά, κατά εμέ ορθώς, είναι η στήριξη της βιομηχανίας ώστε να συνεισφέρει στη μεγέθυνση του ΑΕΠ.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι η νέα ευρωπαϊκή πολιτική στοχεύει στον επαναπροσδιορισμό του κεντρικού ρόλου της βιομηχανίας στην ευρωπαϊκή οικονομία και στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων..
Βιομηχανία και εμπόριο λοιπόν στο στόχαστρο της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
Δεν χρειάζεται να σταθώ ιδιαίτερα στον πρωτογενή τομέα. Είναι αυτονόητο ότι η περιοχή μας πρέπει να στηρίξει την παραγωγή και κυρίως τις εξαγωγές.
Στις λίγες αυτές γραμμές δεν καταπιάστηκα με όλους τους τομείς, εστίαση, εμπόριο, μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλπ.
Εξυπακούεται ότι πρέπει να ακούσουμε τους φορείς και να διεκδικήσουμε με το παραπάνω. Στάθηκα ιδιαίτερα στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας γιατί η ενίσχυση του ΑΕΠ θα φέρει αποτελέσματα για όλους.
Μερικές σκέψεις πάνω στο πρώτο θέμα του Περιφερειακού συμβουλίου με τίτλο ” συζήτηση- ενημέρωση για τις οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης ( covid_2019) και τις προοπτικές τής επόμενης μέρας.”
Η κρίση της πανδημίας αποτελεί ευκαιρία αλλαγής του παραγωγικού μείγματος.
Η κρίση συνετέλεσε στην επίσπευση της συζήτησης και του σχεδιασμού που έπρεπε να είχε γίνει από καιρό.
Καθώς κατέστη ορατό το ζήτημα που υφίσταται σχετικά με την υποχώρηση του ΑΕΠ εξαιτίας του πλήγματος που υπέστη παγκόσμια ο τουρισμός.
Το ζήτημα που αναδεικνύεται είναι με απλά λόγια η υπερβολική έως επικίνδυνη εξάρτηση της Ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό.
Μπαίνει λοιπόν επιτακτικά το ερώτημα κατά πόσον και πόσο γρήγορα είναι εφικτή η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας και σε ποια βάση.
Υπάρχουν τομείς όπου θα μπορούσε νά επιδιωχθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό αυτάρκεια.
Πόσο θα μπορούσε αυτή η μεταστροφή, σέ συνδυασμό με ενίσχυση εξαγωγών να αντισταθμίσει η να υποκαταστήσει τμήμα της συμβολής του τουρισμού στο Ελληνικό ΑΕΠ;
Την περίοδο αυτή αναδείχθηκαν αρετές συγκεκριμένων κλάδων της Ελληνικής Βιομηχανίας.
Τρεις βιομηχανίες κινήθηκαν με ταχύτητα, προχώρησαν σε αναπροσαρμογή της παραγωγής τους και κατασκεύασαν προστατευτικές μάσκες, ώστε να υπάρξει εθνικό απόθεμα 25 εκατομμύρια μασκών.
Αυτό σημαίνει πολλά.
Σκέψεις μπορεί να υπάρξουν πολλές.
Μια είναι η εξής: αφού η κυβέρνηση διεκδικεί για τη βιομηχανία από το ΕΣΠΑ κονδύλια ύψους 5δισ Euro της περιόδου 2021- 2027, τα οποία πολλαπλασιαστικα με κεφάλαια κίνησης μπορεί να γίνουν 15-20 δις Euro, η περιφέρεια μας θα πρέπει να οργανωθεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Αυτό θα επιδράσει καταλυτικά και ευεργετικά στην αγορά εργασίας.
Ο στόχος κεντρικά, κατά εμέ ορθώς, είναι η στήριξη της βιομηχανίας ώστε να συνεισφέρει στη μεγέθυνση του ΑΕΠ.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι η νέα ευρωπαϊκή πολιτική στοχεύει στον επαναπροσδιορισμό του κεντρικού ρόλου της βιομηχανίας στην ευρωπαϊκή οικονομία και στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων..
Βιομηχανία και εμπόριο λοιπόν στο στόχαστρο της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
Δεν χρειάζεται να σταθώ ιδιαίτερα στον πρωτογενή τομέα. Είναι αυτονόητο ότι η περιοχή μας πρέπει να στηρίξει την παραγωγή και κυρίως τις εξαγωγές.
Στις λίγες αυτές γραμμές δεν καταπιάστηκα με όλους τους τομείς, εστίαση, εμπόριο, μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλπ.
Εξυπακούεται ότι πρέπει να ακούσουμε τους φορείς και να διεκδικήσουμε με το παραπάνω. Στάθηκα ιδιαίτερα στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας γιατί η ενίσχυση του ΑΕΠ θα φέρει αποτελέσματα για όλους.
Δημήτρης Α Κατσικοπουλος.