ΑΧΑΪΑ: Οι Ιδιωτικοί Εκπαιδευτικοί σε διαμαρτυρία για το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας – Σήμερα με την Β΄’ ΕΛΜΕ

Η κυβέρνηση μέσα σε συνθήκες πανδημίας, διενεργεί μια αντικειμενικά προσχηματική διαβούλευση για το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, με στόχο να ψηφιστεί τις επόμενες μέρες στη Βουλή. Η προκλητική κατάθεση του νομοσχεδίου αλλά και το περιεχόμενo του, αποτελούν αντιδημοκρατική, αντιεκπαιδευτική και αντεργατική πράξη από τη μεριά της κυβέρνησης.

Αντιδημοκρατική γιατί ενώ βρισκόμαστε στο μέσο μιας υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, ενώ καλούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία να μείνουν στο σπίτι τους, την ίδια στιγμή δε διστάζουν να καταθέσουν νομοσχέδια που πλήττουν τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.
Αντιεκπαιδευτική γιατί αποτελεί σοβαρό πλήγμα στα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας από το νηπιαγωγείο ακόμα. Γιγαντώνει τα εμπόδια για τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών τάξεων και οξύνει τις ανισότητες.
Αντεργατική γιατί με διατάξεις βάζει στο στόχαστρο για ακόμη μια φορά τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, των ελαστικά εργαζόμενων αναπληρωτών, δημιουργώντας συνθήκες επιδείνωσης της θέσης του συνόλου των εκπαιδευτικών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Το πολυνομοσχέδιο, μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τέσσερις διαστάσεις που αλληλοδιαπλέκονται μεταξύ τους:

1. Δημοσιονομική πειθαρχία

Προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα σχολείο της λιτότητας και της εξοικονόμησης προσωπικού, προσαρμοσμένου αποτελεσματικότερα στη δημοσιονομική πειθαρχία. Και ας μην νομίζουμε ότι τα σκέφτηκαν και μόνοι τους. Ήδη από το 2011 ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) έχει δώσει την κατεύθυνση για το σχολείο της αγοράς. Μάλιστα είναι τόσο πειθήνιοι που πολλές φορές δεν άλλαξαν ούτε ονόματα…π.χ στην ”Τράπεζα θεμάτων”. Τονίζουν λοιπόν ότι το ελληνικό σχολείο είναι ακριβό, άρα πρέπει να παρθούν μέτρα για να γίνει πιο φτηνό.

Πιο συγκεκριμένα το νομοσχέδιο προβλέπει:

• Αύξηση του ανώτατου αριθμού των μαθητών ανά τμήμα από 22 σε 24 + 10% με απόφαση του διευθυντή της σχολικής μονάδας. Είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο (ιδιαίτερα σε συνθήκες πανδημίας) αντί να μειώνουν τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα να τον αυξάνουν, όταν οι περισσότερες σχολικές αίθουσες είναι μικρές και ακατάλληλες.
• Μείωση των ομάδων προσανατολισμού στο Λύκειο από 4 σε 3.
• Μέγιστο όριο ηλικίας για την εγγραφή στα ημερήσια επαγγελματικά λύκεια τα δεκαεπτά έτη- όταν περίπου το 30% των μαθητών σε αυτά είναι πάνω από 18. Είναι ένα βαθιά ταξικό μέτρο που πλήττει κυρίως τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών τάξεων. Θέλουν να οδηγήσουν ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας σε ιδιωτικά ΙΕΚ, ΚΕΚ και κολέγια.
• Μαζικές συγχωνεύσεις, κλείσιμο και κατάργηση τμημάτων. Θα οδηγηθούμε σε άμεση και δραστική μείωση των αναγκαίων προσλήψεων εκπαιδευτικών.

2. Αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης

Σε αυτή την κατεύθυνση το νομοσχέδιο προβλέπει:
• Σχολειοποίηση του Νηπιαγωγείου και κατάτμηση σε διδακτικά αντικείμενα. Προωθείται έτσι η περαιτέρω κατάτμηση του προγράμματος στο νηπιαγωγείο σε διδακτικά αντικείμενα. Εισάγονται πιλοτικά τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο καταπατώντας τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας του, που είναι η γνώση διαμέσου του παιχνιδιού.
• Προωθούνται οι λεγόμενες δεξιότητες και ο κατακερματισμός της γνώσης σε βάρος της πολύπλευρης μόρφωσης και κριτικής σκέψης. Και μάλιστα «δεξιότητες» με συγκεκριμένα ιδεολογικο-πολιτικά φορτία προσαρμοσμένα στις ανάγκες της αγοράς όπως η επιχειρηματικότητα και ο «εθελοντισμός», που δε σχετίζονται με τις πραγματικές κοινωνικές και μορφωτικές ανάγκες.

3. Αυταρχικό Σχολείο

Πειθαρχία, φρονηματισμός, όχι κυρίως ως «επιστροφή στα παλιά» αλλά ως το «νέο». Δημιουργείται ένα σχολείο πιο αυταρχικό. Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο προβλέπει:
• Επαναφορά της διαγωγής και μάλιστα αναδρομικά, αφού θα αναγράφεται και στα αποδεικτικά αυτών που έχουν αποφοιτήσει πριν το 2020.
• Αύξηση ποινών για τους μαθητές- πολυήμερες αποβολές.
• Ποινές για τους αναπληρωτές που τιμωρούνται αν δεν αναλάβουν υπηρεσία ή αν παραιτηθούν, καθώς αποκλείονται από τις προσλήψεις ακόμα και κατά το επόμενο σχολικό έτος.
• Ενίσχυση ρόλου διευθυντή.
• Σχολικός εσωτερικός κανονισμός που συντάσσεται με εισήγηση διευθυντή, συμμετοχή συλλόγου γονέων, εκπροσώπου του Δήμου και εκπροσώπου 15μελους. Στόχος η συμμόρφωση εκπαιδευτικών και μαθητών στις εκπαιδευτικές πολιτικές και μάλιστα με τρόπο που θα εμφανίζεται ως «συναίνεση».
• Εφαρμογή του θεσμού του «εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης» αντί για πρόσληψη του απαραίτητου επιστημονικού προσωπικού (Ψυχολόγοι,Κοινωνικοί Λειτουργοί). Δημιουργείται έτσι ένας ακόμη διαχωρισμός ανάμεσα στους “εκπαιδευτικούς εμπιστοσύνης” και σε όλους τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς, γεννώντας κατά τον τρόπο αυτό την ανασφάλεια των γονέων για τις ικανότητες των δεύτερων.

4. Ταξική διάσταση

Το πολυνομοσχέδιο εντείνει και πολλαπλασιάζει τους ταξικούς φραγμούς. Το σχολείο μετατρέπεται σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο. Ένα σχολείο πιο σκληρό και ταξικό, πιο εντατικοποιημένο και ανταγωνιστικό. Ειδικότερα το νομοσχέδιο προβλέπει:
• Επαναφορά της Τράπεζας Θεμάτων σε όλες τις τάξεις στο Γενικό Λύκειο και στα ΕΠΑΛ, στήνοντας έναν εξεταστικό μαραθώνιο, εν είδει τοπικών πανελλαδικών εξετάσεων. Πρόκειται για τη χαρά των φροντιστηριαρχών και των σχολαρχών.
• Αύξηση εξεταζόμενων μαθημάτων στο Γυμνάσιο από 4 σε 7.
• Αύξηση του μέσου όρου προαγωγής για Γυμνάσια σε βαθμό 10 ανά μάθημα ή 13 στο μέσο όρο και μέχρι 4 μαθήματα κάτω από τη βάση. Έτσι μετατοπίζεται στο Γυμνάσιο ο αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση, η πρόωρη εισαγωγή στην κατάρτιση και στην μαθητεία, στην εκμετάλλευση των παιδιών.
• Στο Λύκειο επανέρχονται οι μίνι πανελλαδικές για την προαγωγή από τη μια τάξη στην άλλη, καθώς επίσης αυξάνεται και ο μέσος όρος προαγωγής/απόλυσης από 9,5 που είναι σήμερα σε 10.
• Αύξηση προτύπων σχολείων/προώθηση της «αριστείας». Ενισχύεται και διευρύνεται ο αριθμός και ο ρόλος των προτύπων σχολείων, σύμφωνα με την ιδεοληψία της ΝΔ περί «αρίστων».Την στιγμή που υπάρχουν τεράστια κενά στην υλικοτεχνική υποδομή στα περισσότερα σχολεία όπως το ίδιο το υπουργείο παραδέχεται, αντί να καλυφθούν αυτά, η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για την δημιουργία περισσότερων πρότυπων. Ενισχύει με τον τρόπο αυτό τη διαφοροποίηση και την ταξική κατηγοριοποίηση μαθητών και σχολείων και τον διαχωρισμό των εκπαιδευτικών. Οδηγεί σε σχολεία και μαθητές πολλών ταχυτήτων, σε βάρος πάντα των μορφωτικών δυνατοτήτων των λαϊκών οικογενειών. «Αριστεία» για τους λίγους, υποβάθμιση για τους πολλούς.
• Αξιολόγηση: Οι διατάξεις του νομοσχεδίου επαναφέρουν τον επιθεωρητισμό με έμφαση στην κατηγοριοποίηση/ανταγωνισμό των σχολικών μονάδων και την ατομική αξιολόγηση-χειραγώγηση-κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών. Στόχος είναι η δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, η λειτουργία τους με όρους ανταγωνισμού και επιχειρηματικότητας, η σύνδεση της χρηματοδότησης με την αξιολόγηση, όπως θεσμοθετήθηκε για τα ΑΕΙ. Η «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού», αποδίδει στους εκπαιδευτικούς τις ευθύνες για τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, επιδιώκει την υποταγή και οδηγεί στην μισθολογική εξατομίκευση, αλλά και στις απολύσεις.
• Με την υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων και την ταυτόχρονη επιλογή του αριθμού των φοιτητών από τα πανεπιστημιακά τμήματα, ουσιαστικά οδηγεί σε σημαντική μείωση του αριθμού των εισακτέων και άρα σε αύξηση των πελατών για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Ο πυρήνας του πολυνομοσχεδίου είναι ένα ιδιόμορφο μίγμα νεοσυντηρητισμού και νεοφιλελευθερισμού, περιέχει όλα τα στοιχεία των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών με τις οποίες αναμετρήθηκε το εκπαιδευτικό κίνημα τις τελευταίες τρεις δεκαετίες: Αξιολόγηση, πειθάρχηση, ανταγωνισμός, κατηγοριοποίηση, αριστεία, απόρριψη, περικοπές, ταξικοί φραγμοί. Για τους λίγους, τα πρότυπα σχολεία αριστείας. Για τη μαθητική «μάζα», το φθηνό σχολείο της γειτονιάς και οι παντός τύπου ιδιωτικές δομές των εμπόρων της εκπαίδευσης. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου αποδεικνύεται το συνεπέστερο ντελίβερυ των σχολαρχών, των ιδιωτικών συμφερόντων και των επιχειρηματιών. Το σχολείο της μόρφωσης συνεχίζει να μετατρέπεται σε σχολείο των κατακερματισμένων δεξιοτήτων στα πρότυπα και τις ανάγκες της αγοράς και των εργοδοτών.
Απέναντι σε μια τέτοια αντιδραστική πολιτική ο μόνος δρόμος είναι η ενεργοποίηση και η ενότητα, η αντίσταση και η συλλογική πάλη. Το εκπαιδευτικό κίνημα, τα σωματεία των εκπαιδευτικών, οι σύλλογοι γονέων και τα μαθητικά συμβούλια, οφείλουμε να παλέψουμε για να ανατρέψουμε το αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, να υπερασπιστούμε το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά, να υπερασπιστούμε τα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
• Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους
• Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο.
• Όχι στο «Νέο Λύκειο» των ταξικών φραγμών στη γνώση και του εξεταστικού μαραθωνίου.
• Όχι στη συρρίκνωση ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, καμία συγχώνευση-κλείσιμο τμημάτων και σχολείων.
• Καμία Αξιολόγηση-Διαβάθμιση-Απόλυση.
• Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών και ωρομισθίων. Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών.
• Να λυθούν τώρα όλα τα προβλήματα που έχουν προκύψει με την τηλε-εκπαίδευση εξασφαλίζοντας ισότιμη πρόσβαση σε όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικούς.
• Μείωση του ανώτατου αριθμού μαθητών στα 15 παιδιά ανά τμήμα στις τάξεις του δημοτικού, εκεί δηλαδή που απαιτείται και η μεγαλύτερη προσωπική ενασχόληση του εκπαιδευτικού με κάθε παιδί, καθώς και μείωση του ανώτατου αριθμού μαθητών στα 20 παιδιά ανά τμήμα για τις μεγαλύτερες σχολικές τάξεις.
• Κατάργηση όλων των αιθουσών-κοντέινερ. Ανέγερση τώρα νέων σχολικών μονάδων και αιθουσών που να καλύπτουν όλες τις εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Κάλυψη ΤΩΡΑ όλων των αναγκών της Απολύμανσης και Υγειονομικής Προστασίας σε όλους τους χώρους εκπαίδευσης. Να μη τεθεί σε κίνδυνο κανένας μαθητής και κανένας εκπαιδευτικός.
Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στην Κινητοποίηση που καλεί η Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας σήμερα Τρίτη 5 Μαίου στις 7μ.μ