Ξεκινάει και πάλι ο χορός των αποζημιώσεων για τις οδικές παραχωρήσεις. Η μία μετά την άλλη οι κοινοπραξίες καταθέτουν στο υπουργείο Υποδομών κοινοποιήσεις της τεράστιας πτώσης των εσόδων από τα διόδια, ενεργοποιώντας τη διαδικασία υπολογισμού αποζημιώσεων που προβλέπουν οι συμβάσεις τους.
Το υπουργείο προς το παρόν τηρεί στάση αναμονής, προετοιμαζόμενο για τη συζήτηση που θα ανοίξει το επόμενο διάστημα.
Η δεύτερη γενιά παραχωρήσεων, με την οποία ανακατασκευάστηκε ή συντηρήθηκε μεγάλο μέρος του εθνικού οδικού δικτύου σε όλη τη χώρα, γνώρισε στον σύντομο βίο της ήδη τρία κύματα αποζημιώσεων. Το πρώτο ξεκίνησε μόλις μερικούς μήνες μετά την κύρωσή τους από τη Βουλή το 2008, λόγω των αινιγματικά σφιχτών προθεσμιών που είχε δεχθεί το Δημόσιο και στις οποίες βέβαια δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, ιδίως για απαλλοτριώσεις και αρχαιολογικές ανασκαφές.
Και εκεί που η κατάσταση έδειχνε να ομαλοποιείται και τα πλεονεκτήματα της λειτουργίας ενός σύγχρονου δικτύου αυτοκινητόδρομων (έστω και με υψηλά διόδια) έδειχναν να υποκαθιστούν στη συλλογική μνήμη την περίοδο της ταλαιπωρίας και των αποζημιώσεων, η υπόθεση του κορωνοϊού ήρθε για να ανοίξει έναν ακόμα, τον τέταρτο σε διάστημα μικρότερο των 20 ετών, κύκλο προβλημάτων. Αιτία φυσικά δεν είναι άλλη από την τεράστια πτώση στην κυκλοφορία (ως αποτέλεσμα των περιοριστικών μέτρων), η οποία κυμαίνεται αυτή τη στιγμή από 50% έως 70% (να σημειωθεί ότι οι παραχωρησιούχοι σταμάτησαν συντονισμένα να δίνουν ακριβή στοιχεία για την πτώση της κυκλοφορίας, έπειτα από πιέσεις των μετόχων τους, εκτιμώντας ότι δημιουργεί αρνητικό κλίμα τόσο για τις ίδιες τις κοινοπραξίες, όσο και για τις συμβάσεις παραχώρησης εν γένει).
Αντίστοιχα η Ολυμπία Οδός υποστηρίζει ότι την περίοδο αυτή έχουν αυξηθεί οι δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης, ενώ μια σειρά από εργασίες βαριάς συντήρησης έχουν αναβληθεί: για παράδειγμα, η αντικατάσταση των στηθαίων ασφαλείας καθώς ο προμηθευτής είναι ιταλική εταιρεία, η συντήρηση των «βραχοπαγίδων» στην Κακιά Σκάλα καθώς τις εργασίες πραγματοποιούν ξένοι ειδικοί, τα αντιπλημμυρικά έργα και η επισκευή κάποιων τεχνικών έργων ελλείψει υλικών και προσωπικού. Οσο για την οικονομική ζημία, αυτή ποικίλλει ανάλογα με την κυκλοφορία, εκτιμώμενη στα 2-5 εκατ. ευρώ τον μήνα ανάλογα με τον αυτοκινητόδρομο.
Στην περίπτωση της Ολυμπίας Οδού, η οποία συζητάει με τους μετόχους της την ανάληψη του τμήματος Πάτρας – Πύργου, η διατήρηση οικονομικής σταθερότητας αποκτά μεγαλύτερη σημασία.
Από την πλευρά του το υπουργείο Υποδομών τηρεί προς το παρόν στάση αναμονής. Αυτό που έχει διαμηνυθεί στους παραχωρησιούχους είναι ότι πρέπει να γίνει μια ευρεία διαπραγμάτευση (όπως σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη με ανάλογες παραχωρήσεις), με πολλά ζητήματα να μπαίνουν ταυτόχρονα στο τραπέζι: τα αντιπλημμυρικά έργα γύρω από τους αυτοκινητόδρομους, άλλα έργα κατ’ επέκταση του αντικειμένου των συμβάσεων παραχώρησης. Στόχος του υπουργείου είναι να υπάρξει μια ευρεία, επωφελής για όλους συμφωνία, ώστε να μην οδηγηθεί η υπόθεση στη διαιτησία
