Ας το πούμε απ’ την αρχή. Αν γίνονταν γυρίσματα μετά τον κορονοϊό για το Game of Thrones, οι σκηνοθέτες και ο σεναριογράφος θα έπρεπε να ξεχάσουν μεγάλες επικές μάχες, όπως «η μάχη των μπάσταρδων». Μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο τουλάχιστον, σκηνές με εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες κομπάρσους θα πρέπει να θεωρούνται άπιαστο όνειρο. Στο κάτω- κάτω, κανένα κανάλι και κανένας παραγωγός δεν θα ήθελε να του προσάψουν πως άνθρωπος του σινεμά, των σήριαλ ή της τηλεόρασης κόλλησε κορονοϊό εξαιτίας του.
Μεγάλη βιομηχανία το Χόλυγουντ, μεγάλα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Στη γραμμή της επανεκκίνησης, καθώς ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια Γκάβιν Νιούσομ παρουσίασε έναν οδικό χάρτη έξι σημείων για το πώς θα αρθούν οι περιορισμοί μετακινήσεων στην πολιτεία, το Χόλυγουντ εξετάζει τώρα τα μέτρα που θα τηρήσει ώστε να εμποδιστεί νέα διάδοση του κορονοϊού. Και δύσκολα βγάζει άκρη.
Η ψυχαγωγία είναι ένα σημαντικό μέρος της οικονομίας της Καλιφόρνιας και, με το κλείσιμο κινηματογραφικών στούντιο και εταιρειών, όπως και το σταμάτημα τηλεοπτικών εκπομπών, στελέχη παραγωγής συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Δεν έχουν φτάσει καν στο ζήτημα του περιεχομένου, διότι τους απασχολούν «απλούστερα» πριν σοβαρότατα ζητήματα, που προηγούνται: πώς θα ασφαλίζουν εφεξής τους εργαζομένους τους, που θα ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου λόγω συγχρωτισμού πολλών μαζί; Πώς θα κινηματογραφούν πλήθη στα εξωτερικά γυρίσματα; Πώς θα φιλοξενείται κοινό σε τηλεοπτικές εκπομπές, το οποίο αποτελεί σημαντικό μέρος της «σύλληψης» αφού στις αντιδράσεις του βασίζεται η απόδοση του παρουσιαστή;
Η πιο αισιόδοξη επανεκκίνηση παραγωγών μιλά για Ιούλιο- Αύγουστο, ενώ οι πιο ρεαλιστές την τοποθετούν στον Σεπτέμβρη. Οι περιορισμοί στην Καλιφόρνια λήγουν άλλωστε στις 15 Μαΐου. Όλοι θα βρουν όμως μπροστά τους ένα παντελώς νέο τοπίο, στο οποίο θα πρέπει να πλοηγούνται μέρα με την ημέρα. Το πλέον δύσκολο είναι πως στη βιομηχανία θεάματος (και στην τηλεόραση) εργάζονται πολυάριθμες ειδικότητες, από τους ηχολήπτες μέχρι τους καθαριστές, τους φροντιστές, τους κάμεραμαν και φυσικά τους καλλιτέχνες.
Προέχει η ασφάλειά τους, αλλά εκεί είναι ΗΠΑ. Πρώτες σκέψεις θέλουν τους εργαζόμενους σε ταινίες ή τηλεοπτικές παραγωγές να καλούνται να υπογράφουν συμβόλαια σύμφωνα με τα οποία οι εργοδότες δεν θα φέρουν καμία ευθύνη αν κολλήσουν COVID-19. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα δουλεύουν…. Σκληρό πράγματι. Το θέμα είναι τι θα κάνουν τα όντως ισχυρά σωματεία στον χώρο του θεάματος και αν θα απαιτήσουν μέτρα. Πάντως, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν εμφανίζονται διατεθειμένες να ασφαλίσουν εργαζόμενους για κορονοϊό.
Για το κοινό που επισκέπτεται τα πλατό κάποιας εκπομπής σκέφτονται τη χρήση τεστ αντισωμάτων, μια γρήγορη επιλογή, καθώς τα αποτελέσματα βγαίνουν σε 15 έως 20 λεπτά. Είναι αρκετά ασφαλής μέθοδος αν και όχι 100% αποτελεσματική. Πώς θα ήταν, όμως, η Οπρα Γουίνφρεϊ μόνη μέσα στο στούντιο; Μάλλον δεν θα ήθελε να το γνωρίζει ούτε η ίδια. Αλλά και πώς θα είναι το κοινό με μάσκες και γάντια; Αυτό πιθανώς να το δούμε να συμβαίνει, μαζί με κάποια αραίωση των θέσεων.
Οι εργαζόμενοι τεχνικοί δεν θα επιτρέπεται να μοιράζονται εργαλεία και αντικείμενα όπως πριόνια, κατσαβίδια, σφυριά ή καρφιά και δεματικά. Ο καθένας θα πρέπει να έχει το δικό του. Επίσης, δεν θα υπάρχουν κοινόχρημα μπολ με φιστίκια, καραμέλες και σοκολατένιες μπιλίτσες. Τα γεύματα στα συνεργεία και στους καλλιτέχνες θα διανέμονται σε προ-τυλιγμένες μερίδες και κανένα κοινόχρηστο σκεύος δεν θα τοποθετείται πλέον. Όσο για τα μεσημεριανά διαλείμματα, αυτά θα είναι κλιμακωτά, για να μειωθεί η πυκνότητα των παρισταμένων στους χώρους εστίασης.
Οι ηθοποιοί είναι πρωταγωνιστές και αυτό τους κάνει αναντικατάστατους. Αφού δεν μπορούν να παίζουν φορώντας «εξοπλισμό» κορονοϊού, όλο το προσωπικό που θα έρχεται σε επαφή μαζί τους θα φορά μάσκες και γάντια διαρκώς. Μεγάλος έλεγχος θα γίνεται σε όσους από τα «πληρώματα» ταινιών δεν θα διαμένουν σε ειδικά ξενοδοχεία κατά τα γυρίσματα, καθώς θα ιχνηλατούνται οι επαφές και οι μετακινήσεις τους, αφού θα συναντούν και «τρίτους». Πολλά από τα σκηνικά θα δημιουργούνται ψηφιακά, ώστε οι ηθοποιοί να παίζουν στην πραγματικότητα σε κλειστούς χώρους.
Αυτό το τελευταίο εκτινάσσει το κόστος των γυρισμάτων. Όπως λένε οι παραγωγοί, «ενώ μέχρι τώρα ψάχναμε σε όλο τον κόσμο χώρες όπου να έχουμε φοροαπαλλαγές αν κάνουμε εκεί γυρίσματα, τώρα θα πρέπει να πείσουμε έναν ηθοποιό Α γραμμής να πάρει αεροπλάνο και να έρθει ως εκεί. Πόσο πιθανό το βρίσκετε;» μεταξύ μας; Τον πρώτο καιρό, ελάχιστα. Κι έπειτα, ανακινείται άλλο ζήτημα: οι νέες ταινίες και σειρές θα λάβουν υπόψιν την δυστοπία στην οποία ζούμε, ή θα συνεχίσουν με μαζικές σκηνές σαν να μην άλλαξε τίποτα;
Τα γραφεία και τα μπάνια δεν θα έχουν πλέον πόμολα ή λαβές και οι πόρτες θα είναι από αυτές που ανοίγουν και κλείνουν αυτόματα. Το πλαστικό μπουκαλάκι με νερό μάλλον θα πρέπει να το ξεχάσουν όλοι, καθώς το πιθανότερο είναι να αλλάξει η συσκευασία με μεταλλική ή χάρτινη. Κοινή χρήση κινητών τηλεφώνων, δεν θα επιτρέπεται, ενώ κάθε μέρα τα πλατό και τα στούντιο θα απολυμαίνονται. Οι μακιγιέρ, οι κομμωτές και οι συναφείς ειδικότητες θα πάρουν κι εκείνοι έκτακτα μέτρα.
Όμως, η αισιοδοξία υπάρχει. «Εσείς στο Χόλιγουντ είστε drama queen» σημειώνει αναγνώστης κάτω από σχετικό άρθρο του Deadline.com. «Χαλαρώστε. Το Χόλιγουντ θα επιτρέψει. Θα έχουμε περισσότερη δουλειά από ό,τι οι συνάδελφοί μας ανά τον κόσμο. Να είστε ευγνώμονες που έχουμε μια μεγάλη βιομηχανία».
