Η πανδημία του κορωνοϊού μάς υποχρέωσε στην πρόσκαιρη αναστολή των αναμφισβήτητων (στο πλαίσιο μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας) δικαιωμάτων μας, κυρίαρχο των οποίων είναι αυτό της ελεύθερης μετακίνησης, η οποία είναι αν μη τι άλλο αυτονόητη, όπως αυτονόητη είναι και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Ο αυτοπεριορισμός μας, που εκφράζεται ως επί το πλείστον με τον εγκλεισμό στο σπίτι, είναι πρωτίστως ζήτημα ατομικής ευθύνης έναντι εαυτών και αλλήλων, για να διαφυλάξουμε ανθρώπινες ζωές, έχοντας ως αφετηρία την προστασία και των δικών μας ανθρώπων, ιδίως εάν αυτοί ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και είναι ευάλωτοι έναντι του κορωνοϊού.
Επιπροσθέτως, προτεραιότητα μας πρέπει να είναι η ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που δίνει τώρα μια μεγάλη και κρίσιμη μάχη, με τη δημιουργία επιπλέον κλινών ΜΕΘ και ΜΑΦ, προσλήψεων ιατρικού, νοσηλευτικού, τεχνικού, διοικητικού και βοηθητικού προσωπικού, καθώς και την προμήθεια των απαραίτητων μέσων και υλικών για την απρόσκοπτη υπηρέτηση της υψηλής αποστολής του.
Ωστόσο, η πανδημία του κορωνοϊού δεν θα πρέπει να αποτελέσει το άλλοθι για να δεχθούμε από την κυβέρνηση της ΝΔ μια μετωπική επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, με τη μείωση μισθών και αποδοχών και την περαιτέρω «ελαστικοποίηση» της αγοράς εργασίας, υπό το μανδύα μιας σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που θα προβληθεί δήθεν σαν αναγκαία για την οικονομική ανόρθωση της χώρας.
Δυστυχώς, όμως, με την ψήφιση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήδη προέκρινε την εκ περιτροπής εργασία και την επιδότηση της ανεργίας, όχι των θέσεων εργασίας!
Κι αυτό είναι ένα κακό προμήνυμα που δείχνει ότι η χώρα κινδυνεύει να μπει στη δίνη μιας νέας, αδυσώπητης, οικονομικής κρίσης και οι θυσίες του ελληνικού λαού, συνδυασμό με την υπεύθυνη πολιτική των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να βγούμε από τα μνημόνια, να πάνε χαμένες.
Οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν στην κυκλοφορία δεν θα πρέπει να γίνουν αποδεκτοί σαν την πρόβα για την εδραίωση ενός νέου αυταρχικού κράτους, ενώ εξυπακούεται ότι όταν αφήσουμε πίσω μας αυτήν την περιπέτεια θα είναι απαράδεκτη και απολύτως καταδικαστέα και η παραμικρή σκιά τους στο δημόσιο βίο.
Ας γίνει κατανοητό ότι όσο σημαντική είναι η προάσπιση της δημόσιας Υγείας και των εργασιακών δικαιωμάτων, άλλο τόσο σημαντική είναι και η διαφύλαξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών.
Οφείλουμε να συνεχίσουμε να παλεύουμε και για τα δύο, εφόσον φαίνεται ότι, δυστυχώς, αν και αυτονόητα, δεν θεωρούνται και δεδομένα.
Ας γίνει κοινή συνείδηση ότι σε καμία περίπτωση ο κορωνοϊός δεν πρέπει να αποτελέσει το «όχημα» για την καταπάτηση όσων κατάφερε ο ελληνικός λαός να κατακτήσει με αγώνες δεκαετιών.
Της Αγγελικής Τσονάκα
