Το επόμενο, μεγάλο και καθοριστικό βήμα, για την ύδρευση της Δυτικής Αχαΐας, ετοιμάζεται να κάνει σήμερα ο δήμαρχος Σπύρος Μυλωνάς, ανακινώντας το σημαντικό έργο του Φράγματος Πείρου – Παραπείρου, στην κατεύθυνση αυτό να γίνει λειτουργικό υπό έναν διοικητικό φορέα.
Διόλου τυχαία, η δημοτική αρχή της Κάτω Αχαΐας, ήταν να φέρει χθες βράδυ στο δημοτικό συμβούλιο πρόταση για τη δημιουργία Φορέα Διαχείρισης του φράγματος, εκδίδοντας ψήφισμα με τις θέσεις της, υπέρ της συνδιοίκησης Κράτους – Περιφέρειας – Δήμων.
Στο επόμενο Δ.Σ, ψήφισμα θα κοινοποιηθεί στους όμορους συνδικαιούχους Δήμους Πατρέων και Ερυμάνθου, για να καταφανεί το πως και οι τρεις θα προχωρήσουν προς αυτό τον σκοπό.
Ο δημοτική αρχή του Θόδωρου Μπαρή (στον Ερύμανθο) φαίνεται να συμφωνεί με το παραπάνω μοντέλο διοίκησης, ωστόσο θα επιχειρηθεί να καταγραφεί και η ανάλογη επίσημη θέση της πλειοψηφίας του ΔΣ Πάτρας, αλλά και της αντιπολίτευσης.
Ο κ. Μυλωνάς – ενόψει της συζήτησης και απόφασης -δηλώνει στην εφημερίδα «Πελοπόννησο» για τη εκπεφρασμένη αντίθετη άποψη της δημοτικής αρχής του Κ. Πελετίδη, αφού θέλει κρατικό φορέα διοίκησης στο Φράγμα και δωρεάν νερό για τους δημότες, ο δήμαρχος εμφανίστηκε ξεκάθαρος και αποφασιστικός:
«Στόχος μου είναι να πιέσουμε τα πράγματα, ώστε να ξεκινήσει ο φορέας, γιατί φτάνει ο καιρός, το έργο είναι έτοιμο, νερό δεν έχουμε, άρα πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί. Αν ο κ. Πελετίδης επιμείνει, δεν έχει πλειοψηφία. Θα τον παρακάμψουμε και θα κάνουμε τη δουλειά μας. Δεν μπορούμε να τον περιμένουμε».
Ο ίδιος θέλησε ωστόσο, με ανακοίνωσή του να στρογγυλέψει τη θέση του, εκδίδοντας ανακοίνωση με πλήρη αποσαφήνιση της θέσης του για το φράγμα Πείρου-Παραπείρου:
Η δήλωση του Δημάρχου έχει ως εξής:
«Μία από τις βασικές προτεραιότητες της δημοτικής μας αρχής και εμού
προσωπικά είναι η αντιμετώπιση των οξυτάτων προβλημάτων ύδρευσης του
Δήμου μας. Η εξασφάλιση νερού, άριστου σε ποιότητα και άφθονου σε ποσότητα
για όλους τους δημότες, είναι ύψιστος στόχος μας.
Βασικός παράγοντας στην επίλυση μέρους των προβλημάτων αυτών είναι η
λειτουργία του φράγματος Πείρου-Παραπείρου. Την άποψη αυτή τη διατύπωσα
τόσο προεκλογικά όσο και εν συνεχεία, ενώ τη Δευτέρα 20/1 το Δημοτικό
Συμβούλιο θα συζητήσει και θα αποφασίσει για το θέμα αυτό. Είμαι της άποψης
ότι το φράγμα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία με την ευθύνης της Τοπικής
Αυτοδιοίκησης και για το σκοπό αυτό οφείλω να αναλάβω, και θα αναλάβω, κάθε
δυνατή πρωτοβουλία.
Ωστόσο, σημερινό (18/1/2020) πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ τοπικής εφημερίδας
δημιουργεί παραπειστικές εντυπώσεις. Το «ή μπαίνεις ή φεύγεις προς το
Δήμαρχο Πατρέων και προς την Πάτρα δεν βρίσκεται στη λογική, στην
πολιτική και στην αντίληψή μου για τη συνεργασία των όμορων Δήμων την
οποία επιδιώκω και θα διεκδικήσω με όλες μου τις δυνάμεις σε κάθε ζήτημα
και προφανώς και στη διαχείριση του φράγματος Πείρου-Παραπείρου για
την οριστική επίλυση του προβλήματος ύδρευσης της Δυτικής Αχαΐας».
ΤΟ ΕΡΓΟ
Ηδη έχει πραγματοποιηθεί η έμφραξη του Φράγματος και απομένει η επιτακτική ανάγκη να παρθούν αποφάσεις για ένα έργο ύδρευσης ζωτικής σημασίας για τους κατοίκους της περιοχής, αφού όπως εκτιμά η κατασκευάστρια εταιρεία «Μηχανική» η κάλυψη του θα είναι τέτοια ώστε το νερό θα επαρκεί.
Από τα μέσα Νοεμβρίου το κυρίως φράγμα Αστερίου ξεκίνησε να καλύπτεται από νερό, με χρόνο πλήρους κάλυψης της λεκάνης κατάκλισης τους 20 μήνες, κάτι που σημαίνει ότι χρειάζονται να περάσουν δύο περίοδοι βροχοπτώσεων. Ομως, μέσα στο α’ εξάμηνο από την ώρα που θα κλείσει ο αγωγός και θα προστεθεί νερό από το δεύτερο Φράγμα που είναι ήδη έτοιμο, θα μπορεί να ξεκινήσει η υδροδότηση στη Δυτική Αχαΐα, στη ΒΙΠΕ, αλλά και στην Πάτρα, όπως δηλώνει στην «Π» ο διευθυντής Κατασκευής Εργου Δημήτρης Σάκκος.
Σε ποσοστό κάλυψης 100%, το Φράγμα θα περιέχει 45 εκατ. κυβικά μέτρα (m3) νερού καλύπτοντας πλήρως τις ανάγκες για τις επόμενες δεκαετίες που υπολογίστηκαν (στην προ 10ετίας μελέτη) για τους δύο δήμους, το έτος 2035 στα 40.443.229κυβικά μέτρα νερού.
Το έργο ήταν αρχικού προϋπολογισμού 130 εκατομμυρίων και μετά από οκτώ αναθεωρήσεις, το τίμημα «σφραγίζεται» στα 95 εκατ. ευρώ. Το 1965 εκπονήθηκε η προκαταρκτική μελέτη στην οποία εξετάσθηκαν διάφορες θέσεις για την κατασκευή των φραγμάτων ώστε να επιλυθεί και το πρόβλημα ύδρευσης και άρδευσης της ευρύτερης περιοχής της Κάτω Αχαΐας.
