ΠΑΤΡΑ: Η ανακύκλωση κρέμεται στο χαρτί – Τι ετοιμάζει ο Δήμος με φόντο τις ασφυκτικές πιέσεις για επίτευξη του στόχου

Προ μηνός ο Δήμαρχος Πατρέων Κ. Πελετίδης και ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας Ν. Ασπράγκαθος εγκαινίασαν με «επισημότητα» την έναρξη εκστρατείας του Δήμου για ενίσχυση της ανακύκλωσης έντυπου χαρτιού, με φόντο τις ασφυκτικές πιέσεις για επίτευξη του στόχου που έχει θέσει η ΕΕ, για αύξηση ποσοστού ανακύκλωσης στο 50%, όταν η Πάτρα έχει δυστυχώς καθηλωθεί στο μόλις 5%.
Το νεώτερο, είναι πως στο μεσοδιάστημα δεν διαπιστώθηκε θεαματική ανταπόκριση από την πλευρά όσων κλήθηκαν να συνδράμουν στην προσπάθεια αυτή, (Τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ.). Γεγονός όμως που σύμφωνα με πληροφορίες έχει οδηγήσει, όπως διατείνονται στελέχη του Δήμου, σε ειλημμένη απόφαση της δημοτικής αρχής προκειμένου τις επόμενες ημέρες να εντείνει τις προσπάθειες, ανεβάζοντας πιο πολύ τις στροφές και την ένταση στους ρυθμούς δράσης.
Και αυτό, γιατί φαίνεται πως το ανακυκλώσιμο χαρτί είναι αυτό που θα καθορίσει αν και σε τι βαθμό θα κερδηθεί το μεγάλο στοίχημα της γενικότερης αύξησης ποσοστών ανακύκλωσης. Μοιάζει ως το υλικό που λειτουργεί σαν «σανίδα» σωτηρίας επειδή είναι το μόνο υλικό που ακόμα διατηρεί ικανοποιητικά επίπεδα ζήτησης, λόγω της τιμής μεταπώλησής του, έναντι άλλων ανακυκλώσιμων υλικών.
Των οποίων η τιμή έπεσε κατακόρυφα στο πλαίσιο του παγκόσμιου «χρηματιστηρίου» ανακυκλώσιμων συσκευασιών, που προκάλεσε μείωση της ζήτησης, άρα και των τιμών δικής τους μεταπώλησης που εν τέλει καθορίζουν τον ρυθμό ανακύκλωσής τους ή μη.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΤΟ ΚΑΚΟ
Είναι γνωστό πως το πρόβλημα ξεκίνησε την τελευταία διετία από την απόφαση της Κίνας, του μεγαλύτερου εισαγωγέα παγκοσμίως ανακυκλώσιμων υλικών, να σταματήσει την εισαγωγή ανακυκλωμένου πλαστικού θέτοντας αυστηρούς περιορισμούς και για το χαρτί ή το χαρτόνι.
Η ήδη πολύ περιορισμένη απορρόφηση ανακυκλώσιμων υλικών από την ελληνική βιομηχανία οδήγησε σε αδυναμία πώλησης υλικών σε αξιοπρεπείς τιμές. Ετσι, στα μέταλλα η τιμή έπεσε στα 80 ευρώ ανά τόνο, από 130 ευρώ που ήταν το 2017, ενώ το PET (υλικό κατασκευής μπουκαλιών νερού) έπεσε στα 280 ευρώ ανά τόνο, από 400 ευρώ που ήταν στις αρχές του 2019. Χειρότερη η κατάσταση με τη διαλογή ανακυκλώσιμων από σύμμεικτα σκουπίδια, λόγω ποιότητας των ανακυκλώσιμων υλικών.
Όσο για το χαρτί, οι εισαγωγές της Κίνας έπεσαν πέρυσι στους 12 εκατομμύρια τόνους, (από 32 εκατομμύρια το 2017), ενώ από πέρυσι ανακοινώθηκε πως η εισαγωγή θα γίνεται από συγκεκριμένες χώρες στις οποίες δεν συγκαταλέχθηκε η Ελλάδα. Γεγονός που οδήγησε τις εδώ εταιρείες ανακύκλωσης στην αναζήτηση μεσαζόντων, (μέσω δηλαδή άλλων ευρωπαϊκών κρατών που πωλούν απευθείας στην Κίνα), κυρίως την Ιταλία, με αποτέλεσμα να μειωθεί περαιτέρω η τιμή μεταπώλησης χαρτιού, που φθάνει πλέον στα 25-30 ευρώ ανά τόνο, (από 170-180 ευρώ που ήταν πριν δύο χρόνια).
Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ
Είναι κάτι που ο Κ. Πελετίδης είχε επισημάνει στην πρόσφατη δημόσια τοποθέτησή του, λέγοντας πως «το θέμα της ανακύκλωσης είναι μια μεγάλη υπόθεση που δυστυχώς δεν είναι στα χέρια των Δήμων, αλλά στις εταιρείες που παράγουν συσκευασίες» αναφέροντας πως τα ποσοστά ανακύκλωσης συσκευασιών είναι πολύ μικρά γιατί εξαρτώνται από τις διεθνείς τιμές των ανακτώμενων υλικών. Παρόλα αυτά όμως, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το χαρτί, κάποιο κέρδος παραμένει. Άρα δεν χάνεται το …ανακυκλώσιμο ενδιαφέρον του. Και αυτό ακριβώς είναι το σημείο – κλειδί που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί ο Δήμος Πατρέων με την κίνηση της καμπάνιας η οποία επικεντρώνεται στο εν λόγω υλικό. Με σκοπό να συγκεντρωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε έστω μέσα από αυτό να καταγραφούν αυξήσεις στα ποσοστά ανακύκλωσης.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η εγχώρια ζήτηση παραμένει μικρή. Τα ΚΔΑΥ στηρίζονται από την Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ), η οποία επιδοτεί την πώληση ανακυκλώσιμων υλικών, ώστε οι μονάδες να είναι βιώσιμες. Oμως πλέον αυτό δεν επαρκεί.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος βρίσκεται ήδη σε αναζήτηση διεξόδων σε επιπτώσεις εγχώριες αλλά με διεθνή αίτια. Μία από τις λύσεις που εξετάζονται είναι η εξεύρεση τρόπων αύξησης της χρήσης ανακυκλώσιμων ως πρώτη ύλη στην εγχώρια παραγωγή, στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας.
Το ζητούμενο είναι να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα που να αποτρέψουν την ανάπτυξη «χωματερών» στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών, δηλαδή να αφήνονται εκεί εγκαταλελειμμένα ή και να καταλήγουν στους ΧΥΤΑ στα «κρυφά».
Κατά τους περισσότερους εμπλεκομένους, το μέλλον βρίσκεται στη βελτίωση της ποιότητας των ανακυκλώσιμων.
Ηδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στράφηκε στον προσδιορισμό μέτρων όπως η δημιουργία ποιοτικών προτύπων για τις δευτερογενείς πλαστικές ύλες, η ενθάρρυνση της πιστοποίησης ώστε να αυξηθεί η εμπιστοσύνη της βιομηχανίας και των καταναλωτών, η θέσπιση υποχρεωτικών κανόνων για το ελάχιστο ανακυκλωμένο περιεχόμενο σε ορισμένα προϊόντα και η ενθάρρυνση των κρατών μελών να εξετάσουν το ενδεχόμενο μείωσης του ΦΠΑ στα ανακυκλωμένα προϊόντα.

Πηγή: ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ