Επίθεση στην Ελενα Ακρίτα που όπως γράφει έδωσε το σύνθημα της επίθεσης εναντίον του, για το άρθρο του για τον Θάνο Μικρούτσικο, εξαπέλυσε σήμερα με ανάρτησή του στο facebook ο Χρήστος Χωμενίδης.
Ο οποίος περιγράφει πώς ένιωσε όταν εκατοντάδες άνθρωποι, με αφορμή τις αναφορές εναντίον του από την Ελενα Ακρίτα, άρχισαν να τον βρίζουν.
“Φαντάζεστε πώς είναι εκατοντάδες άνθρωποι να σου επιτίθενται ξαφνικά, γράφει, να σου απευθύνουν τις βαρύτερες κατηγορίες, να αναπαράγουν τις πιο ανυπόστατες και χυδαίες συκοφαντίες;
Και προσθέτει: Ξέρω πολύ καλά ποιός είμαι και τι κάνω στη ζωή μου. Πάνω από όλα όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχω ολο το δίκιο με το μέρος μου. Ολοστρόγγυλο και αστραφτερό σαν τον ήλιο.”
Ο Χρήστος Χωμενίδης αναφέρεται στην παρεξήγηση που δημιουργήθηκε με αφορμή τα σχόλια της Ελενας Ακρίτα, που μπέρδεψε τις αναφορές στα σινιέ ρούχα των νεοελλήνων, που ακούγαν τα τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου και νόμιζαν ότι μύριζαν ψαρόλαδο- τα δικά τους ρούχα…- με δήθεν καρφί του Χρήστου Χωμενίδη για σινιέ ρούχα που φορούσε ο Θάνος Μικρούτσικος. Ενώ είναι προφανώς πού αναφέρονταν.
Εγραψε ο Χρήστος Χωμενίδης:
Φαντάζεστε πώς είναι, στα καλά καθούμενα, κάποια ξανθιά κυρία, κόβοντας και ράβοντας, διαστρέφοντας όχι μόνο το πνεύμα αλλά και το γράμμα ενός κειμένου σου, να δίνει το σύνθημα της επίθεσης εναντίον σου; (Και έπειτα βέβαια να σβήνει τα ίχνη της, όπως η γάτα τις βρωμιές της…)
Φαντάζεστε πώς είναι εκατοντάδες άνθρωποι να σου επιτίθενται ξαφνικά -δίχως οι περισσότεροι να έχουν καν διαβάσει παρά ένα μικρό απόσπασμα τού άρθρου σου-, να σού απευθύνουν τις βαρύτερες κατηγορίες, να αναπαράγουν τις πιό ανυπόστατες και χυδαίες συκοφαντίες, να σε ονομάζουν ανάξιο των γονιών και των παππούδων σου, την αληθινή ιστορία των οποίων ανάθεμα και αν γνωρίζουν; Να νοιώθεις ένα σμήνος νυχτερίδες να γδέρνει την ψυχή σου, να κοπρίζει πάνω σε ό,τι έχεις ιερό;
Ξέρω πολύ καλά ποιός είμαι και τι κάνω στη ζωή μου. Έχω -όπως κι εσείς- τους πιό κοντινούς μου ανθρώπους που με υπεραγαπούν. Έχω σοβαρούς και γενναίους συμπολίτες μας, οι οποίοι με υποστήριξαν. Πάνω από όλα όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχω όλο το δίκιο με το μέρος μου. Ολοστρόγγυλο και αστραφτερό σαν τον ήλιο.
Και όμως, χθες για μιά στιγμή, ένοιωσα να έχω φτάσει στα όρια μου.
Τα καθημερινά διαδικτυακά λιντσαρίσματα πρέπει κάπως να σταματήσουν. Υπερβαίνουν ως φαινόμενο κάθε έννοια πολιτικής ή ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Αποτελούν σκέτη βαρβαρότητα, ίδια με το μπούλινγκ που οδηγεί πολλούς εφήβους στην απόγνωση.
Ξέρω ότι το διαδίκτυο είναι από τη φύση του σχεδόν ανεξέλεγκτο. Πως μοιάζει λιγότερο με γήπεδο και περισσότερο με αρένα.
Εάν ωστόσο αρκούμασταν στη διαπίστωση ότι “homo hominis lupus” -“ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος”-, δεν θα είχαμε κάνει ένα βήμα μπροστά στον πολιτισμό μας.
Απευθύνω έκκληση να ξεκινήσει μία πολύ σοβαρή συζήτηση. Προς υπεράσπιση της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας του λόγου, της ασφάλειας που πρέπει να αισθάνεται ο καθένας ώστε να εκφράζει τις απόψεις του.
Η προηγούμενη παρόμοια βαρβαρότητα, οι μεταμεσονύκτιες τηλεδίκες κατά τη δεκαετία του 1990, εξόντωσαν ηθικά και σωματικά παραπάνω από έναν ανθρώπους. Ας μη βιώσουμε ξανά ως κοινωνία κάτι τέτοιο.-
ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΗΣΩ Φαντάζεστε πώς είναι, στα καλά καθούμενα, κάποια ξανθιά κυρία, κόβοντας και ράβοντας,…
Δημοσιεύτηκε από Χρήστος Α. Χωμενίδης στις Δευτέρα, 6 Ιανουαρίου 2020
Η ανάρτηση της Ελενας Ακρίτα
