Περπατώντας κατά τις ημέρες των εορτών στην Ρήγα Φεραίου, ανάμεσα στις χιλιάδες καθημερινά, συμπολίτες και επισκέπτες, θ’ αναρωτιέται -όπως ο Ρήγας- ως πότε -Πατρινά- παλικάρια θα ζούμε όλοι μαζί, στο ίδιο στενό;
‘Η, καλύτερα, τι το τόσο ελκυστικό στην γραμμική και -εν τέλει- γαλήνια αυτή οδό;
Μια πρώτη απάντηση έρχεται, μέσα από τα Μαθηματικά και είναι η ευθύγραμμη χάραξη της πεζοδρομημένης οδού με μια μέση ελάχιστη κλίση η οποία δίνει την αίσθηση ψυχικής αρμονίας, ανακούφισης και απελευθέρωσης αισθήματος χαράς.
Οι πολίτες ο ένας δίπλα στον άλλο, μια ασύντακτη αλλά ευθεία παρέλαση, σε χώρο τριών διαστάσεων, σε καθαρή σχεδόν ευθεία από την Γούναρη έως και την Κολοκοτρώνη, εναρμονισμένη με το γραμμικό νήμα στάθμης της φυσικής.
Ολοι νιώθουν ίσοι στην ευθεία, μεταδίνοντας με την σταθερή κίνησή τους, το αίσθημα της συλλογικής ισότητας στην ευρύτερη του διάσταση, ένα μικρό κοινωνικό θαύμα μεταξύ όμορφων γεωμετρικών σχημάτων ή αλλιώς ένα από τα μεγαλεία της φύσης για τον συλλογικό άνθρωπο.
Το τρισδιάστατο της γεωμετρικής απλότητας γεμίζουν τα κτίρια κατά μήκος της οδού δημιουργώντας ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο γεμάτο από ανθρώπους κάθε ηλικίας, επισκέπτες κάθε προέλευσης, ένα μικρό-μεγαλείο!
Αυτές τις εορταστικές βραδιές μάλιστα μοιάζει με μια πράσινη – φυσική οπτασία. Είναι ο εορταστικός φωτιστικός διάκοσμος του δήμου με τα φώτα που προανήγγειλαν την έλευση του νέου έτους. Ευθυγραμμισμένα πράσινα φώτα πάνω από τα κεφάλια των διερχόμενων, διασπά γραμμικά την εικόνα της ελλειπτικότητας του Ουρανού, σε μια νοητή αλλά φωτεινή ευθεία. Η οποία Μαθηματικά, ερμηνεύει την απεραντοσύνη του απείρου, ξεκινώντας από το ‘μείον άπειρο’ και φτάνοντας στο ‘συν άπειρο’.
Μια φωτεινή ευθυγράμμιση των Πλανητών και του Σύμπαντος σε φόντο πράσινο με μια ευθεία που συμβολίζει την ευθεία του ουρανού, όπως και το Αστρο της Βηθλεέμ φώτισε την ελπίδα της Γέννησης και της Σωτηρίας.
Ένα αίσθημα πληρότητας και νέας ελπίδας το οποίο χάνεται μόνο όταν φεύγει κανείς εκτός του μήκους και του πλάτους του πεζοδρόμου, περνώντας από μια φάση θετικής προσμονής, προς μια φάση έλλειψης και απογοήτευσης.
Ιστορικά και αστρονομικά ερμηνεύοντας τη Γέννηση, γίνεται αναφορά σε μια περίοδο ευθυγράμμισης Πλανητών του Ηλιακού μας συστήματος, Αφροδίτη, Αρης, Πλούτωνας, το οποίο μαθηματικά έχει υπολογιστεί ότι μπορεί να συμβεί μία φορά κάθε 14.000 χρόνια…
Εκείνη την ημέρα ήταν που η φύση υπέδειξε την θεία Γέννηση.
Και 2019 χρόνια μετά, οι πολίτες, όταν τα φώτα άναψαν στον πεζόδρομο, είχαν την αίσθηση ότι τα άστρα πάλι ετοιμάζουν να χαμηλώσουν, στην ετοιμασία της γιορτής της έλευσης του Κυρίου.
Τα άστρα ‘χαμήλωσαν’ στο πράσινο της αισιοδοξίας και της ελπίδας και η Γέννηση συντελέσθηκε και φέτος. Μια αίσθηση συμμετοχής στο θαύμα.
Εδώ θα πρέπει να δώσουμε τα συγχαρητήριά μας στο δήμαρχο και τους υπαλλήλους για το φωτισμό της πόλης, με όρους και επιστημονικούς όσον αφορά χρώματα και σχέδια διακόσμησης!
Από τη Ρήγα Φεραίου και το καλωσόρισμα μιας ακόμη χρονιάς, σημαδιακής καθώς είμαστε και προ της έναρξης του εορτασμού για τα 200 χρόνια από το 1821, καλό είναι, ευχόμενοι για το νέο έτος, να θυμόμαστε πως ο τολμηρός επαναστάτης φώναξε πρώτος «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή» καλώντας τους λαούς των Βαλκανίων να στρώσουν το δρόμο της αυτοδιάθεσης, ξεριζώνοντας μια για πάντα την μανία των Τούρκων να πατήσουν πάνω μας για να έχουν πόδι στην Ευρώπη.
Το οικτρό τέλος του είχε δώσει το έναυσμα του Αγώνα και καλό είναι, το χρονιά του μπήκε να το θυμόμαστε!
Καλή Χρονιά σε όλους!
*Ο Αθανάσιος Μπιλίρης είναι μαθηματικός
Ρήγα Φεραίου: Γραμμική, εορταστική και… πράσινη
