Το μείζον θέμα που απασχολεί την κοινωνία μας σήμερα και αφορά τη χρήση των νέων τεχνολογιών από τα παιδιά και πόσο αυτές επηρεάζουν την ψυχοσωματική τους ανάπτυξη, ανέλυσε το Σάββατο το απόγευμα από το βήμα της Διακιδείου Σχολής Λαού η γιατρός ακτινολόγος, δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών Ασπασία Ρηγοπούλου.
Μέσα από την παρουσίαση πραγματικών δεδομένων, με ιδιαίτερα απλό τρόπο και την αναφορά καθημερινών παραδειγμάτων η κ. Ρηγοπούλου παρουσίασε την θετική και αρνητική πλευρά της χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων από τα παιδιά. Σε αυτό βέβαια τον πρώτο ρόλο παίζουν οι γονείς οι οποίοι χρησιμοποιούν τα μέσα αυτά από τη βρεφική ηλικία των παιδιών τους, ως μπέιμπι σίτερ.
«Οι εικόνες με τα παιδιά να τρέχουν ξέγνοιαστα στις πλατείες, να παίζουν κρυφτό ή κυνηγητό, να πηγαίνουν βόλτα τις κούκλες τους ή να παίζουν με τα αυτοκινητάκια τους όλο και περισσότερο απομακρύνονται. Τα σημερινά παιδιά έχουν πολλές ανησυχίες και ερεθίσματα. Η ενασχόληση με τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας διευρύνει ακόμα περισσότερο τις γνώσεις τους» ανέφερε η κ. Ρηγοπούλου αναλύοντας στη συνέχεια τη θετική επίδραση από τη χρήση των μέσων αυτών.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία εξηγώντας ότι: «H απορρόφηση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας από τον εγκέφαλο του παιδιού είναι μεγαλύτερη (από ότι στους ενήλικες), γιατί ο εγκέφαλός του έχει μεγαλύτερη αγωγιμότητα (μεγαλύτερη αναλογία υγρών), μικρότερο μέγεθος, λεπτότερα κρανιακά οστά. Το αναπαραγωγικό, το ανοσοποιητικό και άλλα συστήματα των παιδιών, βρίσκονται επίσης σε στάδιο προγραμματισμού και ανάπτυξης ενώ τα κύτταρά τους πολλαπλασιάζονται ταχύτατα με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο ευάλωτα σε τυχόν γενετικές βλάβες».
Εστιάζοντας ιδιαίτερα στο θέμα του εθισμού η κ. Ρηγοπούλου ανέφερε: « Χάσαμε το μέτρο. (Ένας μέσος χρήστης ελέγχει το κινητό του 47 φορές την ημέρα ενώ οι χρήστες ηλικίας από 18 έως 24 το ελέγχουν 82 φορές την ημέρα.) Κι αυτό δεν αφορά μόνον τους νέους αλλά και εμάς τους μεγαλύτερους. Οι ίδιοι οι έφηβοι θεωρούν ότι ο εθισμός στο κινητό αγγίζει τους γονείς τους σε ποσοστό 30%, βάση της έρευνας που έγινε το 2016. Αυτό το εθιστικό αποτέλεσμα είναι ο λόγος που οι οθόνες αποκαλούνται “ηλεκτρονική κοκαΐνη”» κι εξήγησε ότι:
«Οι τεχνολογικές συσκευές είναι από κατασκευής τους σχεδιασμένες να είναι ελκυστικές και κυριολεκτικά να καθηλώνουν όποιον τις έχει στα χέρια του. Η χρήση τους εμπεριέχει επαναλαμβανόμενα συμπεριφορικά μοτίβα (π.χ. σκρολάρισμα ή κλικάρισμα), γεγονός που δημιουργεί ένα είδος συμπεριφορικής εξάρτησης, η οποία γίνεται ακόμα πιο έντονη για τα παιδιά καθώς ικανότητά τους να διαχειριστούν τις παρορμήσεις τους είναι υπό διαμόρφωση. Επιπλέον η χρήση των τεχνολογικών συσκευών προσφέρει στα μικρά παιδιά ένα αίσθημα ελέγχου για τον κόσμο που τους περιβάλλει, έναν κόσμο όμως που λόγω ηλικίας ουσιαστικά δεν μπορούν να ελέγξουν, με αποτέλεσμα οι συσκευές αυτές να γίνονται ακόμα πιο ελκυστικές».
Στη συνέχεια ανέλυσε τις σωματικές βλάβες (οφθαλμολογικά προβλήματα, μυοσκελετικά, διαταραχές ύπνου, διαταραχές μνήμης και μαθησιακής ικανότητας, παχυσαρκία, διαβήτης) , τις ψυχολογικές επιπτώσεις (απομόνωση, κατάθλιψη, έντονος εκνευρισμός, τεχνολογικό στρες κ.ά.) καταλήγοντας ότι:
«Επομένως δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια και πρέπει να λαμβάνουμε τα απαιτούμενα μέτρα για την προστασία των παιδιών μας από την άκριτη χρήση της τεχνολογίας. Οφείλουμε πρώτα να εκπαιδευτούμε εμείς οι ίδιοι οι γονείς για να συμβαδίζουμε με τις εξελίξεις και κατόπιν να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας σωστά ώστε να χρησιμοποιούν την τεχνολογία ως μέσο για την εξέλιξη και την πρόοδό τους. Κι όπως προανέφερα να τη χρησιμοποιούν και όχι να τα χρησιμοποιεί».
Από την πλευρά της η Ψυχολόγος – Σύμβουλος του Παιδοψυχιατρικού Κέντρου του Καραμανδανείου Νοσοκομείου Παίδων Κωνσταντίνα Ν. Κοτσή μιλώντας για την ψυχολογική επίδραση της τεχνολογίας στα παιδιά, μέσα από παραδείγματα που αντιμετωπίστηκαν στο πλαίσιο του Κέντρου, ανέφερε συμπερασματικά: «Το Διαδίκτυο αποτελεί θέμα συζήτησης και «σημείο των καιρών». Χρησιμοποιείται από όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, χρώματος, φυλής, θρησκεύματος. Η δυσκολία στην οποία καλούμαστε να ανταποκριθούμε έγκειται στο να αναγνωρίσουμε πότε γίνεται προβληματική χρήση του ή και εθιστική. Στα παιδιά το φαινόμενο της εξάρτησης από το Διαδίκτυο τείνει να πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Ως γονείς και κηδεμόνες οφείλουμε να προσέξουμε στοιχεία συμπεριφοράς που δείχνουν ότι το παιδί δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να κάνει χρήση του Διαδικτύου. Εάν διαπιστώσουμε επικίνδυνες συμπεριφορές πρέπει αν βάλουμε όρια και να ζητήσουμε βοήθεια από ειδικούς».
(ΦΩΤΟ)-ΠΑΤΡΑ: Στη Διακίδειο η γιατρός – δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών Ασπασία Ρηγοπούλου
