Ως μέγιστο πολιτικό ζήτημα που απαιτεί δομικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές τέθηκε η αντιμετώπιση του καρκίνου στη χώρα μας στο πλαίσιο συνεδρίου παρουσία του υφυπουργού Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη.
@Το δημόσιο σύστημα υγείας σήμερα δαπανά τουλάχιστον 10.000 ευρώ μηνιαίως για τον ογκολογικό ασθενή τελικού σταδίου και πολλές άλλες δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε αναποτελεσματικές θεραπείες. Την ίδια στιγμή όμως στερεί την πρόσβαση στην αξιολογημένη καινοτόμα θεραπεία του ασθενή που έχει πρόβλεψη επιβίωσης.
Το μείζον αυτό θέμα κυριάρχησε στη χθεσινή πρώτη ημέρα των εργασιών της 5ης Μετεκπαιδευτικής Συνάντησης με θέμα: «Εξατομικεύοντας τον στόχο» που διοργάνωσε το Ογκολογικό Τμήμα του «Αγίου Ανδρέα».
@Ογκολόγοι, οικονομολόγοι, ασθενείς, άνθρωποι του φαρμάκου και φυσικά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας κλήθηκαν να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα εάν η καινοτομία αποτελεί πολυτέλεια ή ανάγκη και αν η χώρα μας μπορεί να εξασφαλίσει πρόσβαση σε αυτή για τον Έλληνα ογκολογικό ασθενή.
@«Οφείλουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα εάν ο μέσος πολίτης έχει πρόσβαση σε αυτές τις καινοτομίες και φυσικά εάν αντέχει και πόσο η οικονομία μας για να τις καλύψει» ήταν το αρχικό ερώτημα που έθεσε ο παθολόγος – ογκολόγος διευθυντής της Παθολογικής – Ογκολογικής Κλινικής του «ΥΓΕΙΑ» Πάρις Κοσμίδης ο οποίος μαζί με τον δημοσιογράφο Μπάμπη Παπαπαναγιώτου συντόνιζαν την ανοιχτή συζήτηση.
@Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα, ήταν αρνητική από το σύνολο των ομιλητών. Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση είναι θετική αλλά η υλοποίησή της προϋποθέτει μία σειρά από μέτρα και εφαρμογή αποφάσεων που θα αλλάξουν όλη τη φιλοσοφία του συστήματος υγείας.
@«Η πολιτική βούληση υπάρχει και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε αυτόν τον πόλεμο» επισήμανε ο κ. Κοντοζαμάνης επισημαίνοντας ότι «είναι εξοργιστικό να μου τηλεφωνεί ο συγχωριανός μου να μεσολαβήσω για να κάνει άμεσα την ακτινοθεραπεία που του συνέστησε ο γιατρός του. Είναι εξοργιστικό η σημερινή λειτουργία του συστήματος να υποχρεώνει τον πάσχοντα να βάλει μέσο για το αυτονόητο, για τη θεραπεία του».
@Η αντιμετώπιση του ογκολογικού ασθενή, όπως τόνισε ο ίδιος «αποτελεί προτεραιότητα για το υπουργείο Υγείας όπως και η διασφάλιση της πρόσβασης στην αποτελεσματική και αξιολογημένη καινοτομία. Ερχεται ένα τσουνάμι θεραπειών, κυρίως γονιδιακές θεραπείες που θα δοκιμάσουν οικονομικά τα συστήματα υγείας παγκοσμίως. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό. Οι κλινικές μελέτες αποτελούν ένα στοίχημα για την πρόσβαση στις νέες θεραπείες. κατασπαταλάμε χρήματα χωρίς ποτέ να έχει γίνει αξιολόγηση και καταγραφή των αποτελεσμάτων. Τα ογκολογικά συμβούλια δεν λειτουργούν. Οι γιατροί δεν αξιολογούνται και δεν κρίνονται για την αποτελεσματικότητα των θεραπειών που εφαρμόζουν. Όλα αυτά σχεδιάζουμε άμεσα να τα καλύψουμε διότι ως χώρα δεν έχουμε άλλη ευκαιρία»
@ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΚΟΒΙΝΑΣ ( παθολόγος – ογκολόγος επιστημονικός υπεύθυνος της Ογκολογικής Μονάδας Βιοκλινικής Θεσσαλονίκης)
«Δεν είναι όλα όσα εξελίσσονται σήμερα καινοτομία και δεν έχουν όλα την αποτελεσματικότητα που εμφανίζεται. Σε σύνολο 68 φαρμάκων που είχαμε τελευταία για τον καρκίνο, μόνον το 38% αυτών είχε όφελος στην επιβίωση. Ποιος όμως ελέγχει τι εφαρμόζεται, πότε και σε ποιον; Ήμουν 25 χρόνια σε δημόσιο νοσοκομείο και δεν με αξιολόγησε κανείς. Ο καρκίνος είναι μέγιστο πολιτικό ζήτημα. Στις ΗΠΑ η αντιμετώπιση του καρκίνου αποτέλεσε αντικείμενο πρόκλησης συμβουλίου για τον Μπους και άλλων ηγετών σε άλλες χώρες. Στη χώρα μας δεν υπάρχει ούτε ογκολογικός χάρτης. Κι αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε εθνική στρατηγική κατά του καρκίνου».
@ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ (αν. καθηγητής πανεπιστήμιο Πελοποννήσου): «Αντιμετωπίζουμε ως εχθρό τον καρκίνο αλλά αντιμετωπίζουμε ως εχθρό, λόγω οικονομικής συγκυρίας, και τον εχθρό του καρκίνου που είναι η καινοτομία. Κι αυτό συμβαίνει διότι προϋπολογίζουμε τις δαπάνες και βάζουμε μέσα σε αυτές ανεξέλεγκτα ότι χωρέσει. Δεν υπάρχει έλεγχος εάν η καινοτόμα θεραπεία θα πάει στον κατάλληλο ασθενή αρκεί να είναι στο πλαίσιο του προϋπολογισμού. Η χώρα μας στερείται βασικών δεδομένων για να αναπτύξει πολιτική κατά του καρκίνου, Κι αυτή δυστυχώς δεν μπορεί να σχεδιαστεί με το ένστικτο. Εχουμε πληθώρα γιατρών αλλά ο πολίτης δεν έχει πρόσβαση στον γιατρό».
@ ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ (Head of Pfizer Oncology Ελλάδας, Κύπρου και Μάλτας): «Η φαρμακευτική καινοτομία πρέπει να αξιολογείται βάσει της αποτελεσματικότητας και της ιατρικής ανάγκης. Τα καινοτόμα φάρμακα έχουν μειώσει τη θνησιμότητα από καρκίνο κατά 27% τα τελευταία 20 χρόνια. Απαιτείται όμως αξιολόγηση της τεχνολογίας της υγείας. Επίσπευση της αποζημίωσης των καινοτόμων θεραπειών και φυσικά μακροπρόθεσμο στρατηγικό πλάνο για τη φαρμακευτική πολιτική».
@ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΠΟΝΑΝΟΣ (αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας):
«Πώς μπορούμε να μιλάμε για αντιμετώπιση του καρκινοπαθή όταν αυτή τη στιγμή η κ. Χριστοπούλου έχει απομείνει μόνη της στο ογκολογικό Τμήμα του «Αγίου Ανδρέα» και θα πρέπει να αντιμετωπίσει 80 ασθενείς ημερησίως; Το ογκολογικό Τμήμα του ΠΓΝΠ με επικεφαλής τον κ. Καλόφωνο έχει ξεπεράσει τα όριά του καλύπτοντας τις ανάγκες της ευρύτερης περιφέρειας. Υπάρχει ανάγκη πλήρους ανάπτυξης των ογκολογικών τμημάτων βάσει των αυξημένων περιστατικών που έχουμε στην περιοχή μας όπως και πλήρους λειτουργίας του Ογκολογικού ξενώνα, που σήμερα κλείνει το Σαββατοκύριακο, ελλείψει προσωπικού, και μένουν οι ασθενείς ακάλυπτοι. Εξίσου σημαντική είναι η ανάπτυξη μιας Μονάδας Παρηγορητικής Φροντίδας για τους ασθενείς τελικού σταδίου ώστε οι πάσχοντες να μην χάνουν την αξιοπρέπειά τους και το οικογενειακό τους περιβάλλον να μην εξαντλείται».
@ ΑΝΝΑ ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ (πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Πατρών: «Πρόσβαση του ασθενή στο δημόσιο σύστημα υγείας χωρίς γιατρούς δεν γίνεται. Σήμερα τα νοσοκομεία μας νοσούν από τα δεκάδες ιατρικά κενά εξειδικευμένου προσωπικού το οποίο φυσικά έχει αναζητήσει την τύχη του στο εξωτερικό. Το χτίσιμο της δημόσιας περίθαλψης θα πρέπει να ξεκινήσει από τη βάση που είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας».
