ΠΑΤΡΑ: Τρίτη πρόταση για τη διέλευση του τρένου από τον αστικό ιστό της πόλης – Με λίγες βυθίσεις – Οι άλλες δύο «λύσεις«

Τρίτη πρόταση για την διέλευση του τρένου από τον αστικό ιστό της Πάτρας, φέρεται να μελετά το υπουργείο Υποδομών.
Ως τρίτη εναλλακτική λύση, εμφανίζεται επιφανειακή χάραξη, από το Ρίο, με λίγες βυθίσεις και η οποία θα φτάνει με διπλή γραμμή στον κεντρικό σταθμό της πόλης, στον Άγιο Διονύσιο και θα συνεχίζει με μονή γραμμή τύπου light train (ελαφρύ τρένο) στο σταθμό του Αγίου Ανδρέα και από εκεί στο νέο λιμάνι.
Η συγκεκριμένη πρόταση, δεν μένει μόνο στην επιφανειακή σύνδεση με το νότιο λιμάνι, αλλά η γραμμή θα συνεχίζει και παρακάτω και θα φτάνει μέχρι το αεροδρόμιο Αράξου.
Πρόκειται για μία νέα ιδέα που, κατά τους παράγοντες του υπουργείου Υποδομών, επιχειρεί να προσεγγίσει το θέμα της σύνδεσης της Πάτρας με το υπόλοιπο σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, αλλά και του εμπορικού λιμανιού και κατ`επέκταση με τη ΒΙΠΕ, συνδέοντας και τις εμπορικές δραστηριότητες στην περιοχή.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι θα φτάνει μέχρι το αεροδρόμιο Αράξου, «ικανοποιώντας ένα χρόνιο αίτημα της περιοχής».
Η πρόταση αυτή έχει ένα αρχικά εκτιμώμενο κόστος 200-250εκατ.ευρώ και εξασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία και την επέκταση του Προαστιακού Σιδηρόδρομου. Ωστόσο, δεν απαντά σε σημαντικά ζητήματα, και συγκεκριμένα:
>Πώς θα μπορέσει να εξυπηρετήσει ένα εμπορικό λιμάνι μια γραμμή τύπου «ελαφρού τρένου»;
@Η επιφανειακή διέλευση από τον κεντρικό αστικό ιστό, έστω και με μονή γραμμή, δημιουργεί σοβαρό δεδομένο για το σχέδιο ανάπλασης του θαλασσίου μετώπου.
@Αδειάζεται σχεδόν εις ολόκληρο η προοπτική υπογειοποίησης έστω και μεταξύ Ρίου- Αγίου Διονυσίου

Η επιλογή της πλήρους υπογειοποίησης, είναι πλέον βέβαιο ότι δεν έχει την υποστήριξη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών, καθώς προβάλλεται και πάλι το ζήτημα του μεγάλου κόστους.
Πηγές του υπουργείου υπογραμμίζουν ότι το κόστος της εκτιμάται σε πάνω από 700 εκατ. ευρώ, που επί της ουσίας την βγάζει εκτός κάδρου, ενώ καταργεί επί της ουσίας τη λειτουργία του Προαστιακού Σιδηρόδρομου της Πάτρας.
Η τρίτη λύση περιλαμβάνει σημειακές βυθίσεις της γραμμής από το Ρίο και μετά, αλλά και αυτή θεωρείται ότι παρουσιάζει προβλήματα, τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο και στο πρακτικό, της ταυτόχρονης λειτουργίας του Προαστιακού Σιδηρόδρομου. Οι βυθίσεις αυτές που φτάνουν στο επίπεδο της θάλασσας, ανεβάζουν το κόστος σε 350-400εκατ.ευρώ, ποσό το οποίο και πάλι θεωρείται απαγορευτικό.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η όποια πρόταση επιλεγεί, θα χρειαστεί να ξεπεράσει και την πρόκληση που λέγεται χρηματοδότηση. Η πολυετής καθυστέρηση που έχει το έργο, το κάνει έργο-γέφυρα. Αυτό σημαίνει ότι, θα ξεκινήσει στην τρέχουσα προγραμματική περίοδο, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί επιπλέον κονδύλια και από το επόμενο ΕΣΠΑ για να μπορέσει να ολοκληρωθεί.
To υπουργείο Υποδομών έχει δεσμευτεί μέχρι τέλος του έτους να καταθέσει τις προτάσεις που θα προκρίνει στις αρμόδιες υπηρεσίες (DG Reggio) της Κομισιόν και η συνέχεια αναμένεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, καθώς ο Δήμος αλλά και φορείς της πόλης, είναι οχυρωμένοι πίσω από τη διεκδίκηση για πλήρη υπογειοποιημένη γραμμή.