Σε ομηρεία βρίσκονται οι τρεις ανάδοχοι των πέντε εργολαβιών του αυτοκινητόδρομου Πάτρα-Πύργος. Από τις 11 Ιουλίου, δηλαδή τρεις ημέρες μετά από τον ορισμό της νέας κυβέρνησης, ενημερώθηκαν εγγράφως ότι αναστέλλεται η χορήγηση προκαταβολών και οποιαδήποτε πληρωμή. Έστω και αν τα μηχανήματα των συνεργείων τους και οι συνεργάτες τους (υπεργολάβοι) εξακολουθούν να δουλεύουν μέχρι και σήμερα, περιμένοντας τις αποφάσεις του υπουργείου Υποδομών για το μέλλον του οδικού έργου.
Το έγγραφο που έφερε χθες στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Πελοπόννησος» είναι αποκαλυπτικό και δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Ανώτατο υπηρεσιακό στέλεχος του υπουργείου ζητάει με αυτό από τις συναρμόδιες υπηρεσίες να «παγώσουν» τις πληρωμές στους αναδόχους μέχρι να τους σταλεί νεότερη έγγραφη ενημέρωση. Μέχρι σήμερα οι ανάδοχοι δεν έχουν λάβει άλλη ενημέρωση και φυσικά δεν έχουν ειδοποιηθεί να πάρουν χρήματα με βάση τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει. Μάλιστα, έχουν υποβάλει λογαριασμούς πληρωμής για εργασίες που εκτέλεσαν από τον Ιούλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο. Οι λογαριασμοί ελέγχθηκαν και εγκρίθηκαν από την Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Εργων, αλλά ούτε και αυτοί πληρώθηκαν λόγω του προαναφερόμενου εγγράφου.
Το οξύμωρο είναι ότι ο στόχος που τίθεται είναι να αυξηθεί η απορρόφηση κονδυλίων και την ίδια στιγμή ζητείται να παγώσουν οι πληρωμές για τα πέντε τμήματα του αυτοκινητόδρομου που έχουν ανακηρυχθεί ανάδοχοι: Αμαλιάδα-Δουναίικα (τμήμα 2), Σαγαίικα-Βάρδα (τμήμα 5), Κάτω Αχαΐα-Σαγαίϊκα (τμήμα 6), ανισόπεδος κόμβος Βιομηχανικής Περιοχής – Κάτω Αχαΐα (τμήμα 7), Μιντιλόγλι-ανισόπεδος κόμβος Βιομηχανικής Περιοχής (τμήμα 8).
Το τίμημα για τους αναδόχους των πέντε τμημάτων είναι βαρύ, καθώς όχι μόνο είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν σημαντικά ποσά για το προσωπικό που απασχολούν, αλλά και να διατηρούν ενεργές τις συμφωνίες που έχουν κάνει με τοπικούς υπεργολάβους, οι οποίοι με την σειρά τους πρέπει να καταβάλουν χρήματα στο προσωπικό τους για μισθοδοσία, καύσιμα μηχανημάτων, υλικά (μπετόν, σίδερα κ.ά.). Δηλαδή, οι συνέπειες δεν περιορίζονται στην χρονική καθυστέρηση κατασκευής του δρόμου που «κοστίζει» ακριβά σε ανθρώπινες ζωές, αλλά έχουν και κοινωνικό αντίκτυπο καθώς μεγάλος αριθμός επαγγελματιών κρέμεται από τα χείλη της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών που έχει αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να αποφασίσει την επέκταση της αρχικής σύμβασης παραχώρησης του έργου. Κάτι που έχει το δικαίωμα να κάνει, αλλά για ηθικούς λόγους δεν χρειάζεται να κρατάει σε ιδιότυπη ομηρία τους εκατοντάδες συνεργάτες των αναδόχων. Στην επίσκεψη που κάναμε σε διάφορα σημεία που εκτελούνται εργασίες για τον αυτοκινητόδρομο Πάτρα-Πύργος διακρίναμε αυτή την αγωνία. Επίσης, διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για εξειδικευμένο προσωπικό που έχει αποκτήσει εμπειρία από προηγούμενες συνεργασίες κατασκευής μεγάλων έργων στην Αχαΐα και την ευρύτερη περιοχή (κυρίως σε οδικά και στον σιδηρόδρομο).
Η έναρξη εργασιών ή όχι για το Πάτρα-Πύργος έγινε (και παραμένει) θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης στις πρόσφατες εθνικές εκλογές ανάμεσα σε Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ. Μια επίσκεψη στα εργοτάξια που έχουν εγκατασταθεί στην Αχαΐα μας έκανε να καταλάβουμε ότι υπάρχουν συνεργεία και εργαζόμενοι που δουλεύουν για τον αυτοκινητόδρομο.
Για εμάς ήταν μια έκπληξη, καθώς η γενική εικόνα που είχαμε μέχρι την επίσκεψή μας δεν απείχε από αυτή της κοινής γνώμης που πιστεύει ότι δεν έχουν ξεκινήσει καν οι προκαταρκτικές εργασίες για το νέο δρόμο. Ιδιαίτερα η εικόνα των εργασιών σε σημεία που βρίσκονται σε κάποια απόσταση από τον σημερινό δρόμο-καρμανιόλα και προφανώς είναι αθέατα στην πλειοψηφία των πολιτών, εκτός από τους παρόδιους, αποτυπώνει ότι υπάρχει σχέδιο και έχει γίνει προετοιμασία από τα στελέχη των αναδόχων.
Στο πέρασμά μας είδαμε χωράφια που έχουν απαλλοτριωθεί να καθαρίζονται από δέντρα και θάμνους, σκαπτικά μηχανήματα να έχουν αναμμένες τις μηχανές, μηχανικούς, καλουπατζήδες και σιδεράδες να δουλεύουν. Είδαμε, όμως, και μια άλλη εικόνα∙ τη μεγάλη. Οι εργασίες θα μπορούσαν να εκτελούνταν σε μεγαλύτερη έκταση και ένταση εάν οι ανάδοχοι γνώριζαν με βεβαιότητα ότι θα συνεχίσουν το έργο, και φυσικά αν είχαν ξεπαγώσει οι πληρωμές τους.
Ο χρόνος κυλάει και όσο δεν λαμβάνονται οριστικές αποφάσεις για τις τύχες του έργου τόσο θα απομακρύνεται η ολοκλήρωσή του από τις συμβατικές προθεσμίες παράδοσης των τμημάτων που έχουν αναδόχους. Με ορατό τον κίνδυνο να προκληθεί κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό κόστος για την Κυβέρνηση.
