Τετρασέλιδο υπόμνημα με τις βασικές προτεραιότητες του Δήμου Δυτικής Αχαΐας παρέδωσε ο Δήμαρχος Σπύρος Μυλωνάς στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Κάτω Αχαΐα.
Στο υπόμνημα θίγονται επτά ζητήματα μείζονος σημασίας για το Δήμου και τους κατοίκους του.
Τα ζητήματα αυτά είναι, πρώτον, το φράγμα Πείρου-Παραπείρου και η ανάγκη γρήγορης συγκρότησης του διαδημοτικού φορέα διαχείρισης.
Δεύτερον, η ολοκλήρωση του έργου επέκτασης της αρδευτικής διώρυγας του φράγματος Πηνειού. Στο θέμα αυτό ο Δήμαρχος παρέθεσε στο υπόμνημά του μια αναλυτική περιγραφή για το ιστορικό αυτού του έργου καθώς και για την άμεση ανάγκη της ολοκλήρωσής του.
Στη συνέχεια ο Δήμαρχος αναφέρθηκε στον αυτοκινητόδρομο Πατρών-Πύργου και στις αναγκαίες παρεμβάσεις στο ύψος των Αλισσών, στον κόμβο της Κάτω Αχαΐα αλλά και στη σύνδεση του αυτοκινητοδρόμου με το αεροδρόμιο του Αράξου.
Το τέταρτο θέμα που θίγεται στο υπόμνημα αφορά το λιμάνι στις Αλυκές και στην ανάγκη παρεμβάσεων για τη συντήρηση και την ανάπτυξή του. Ακολουθεί το ζήτημα του αεροδρομίου του Αράξου και η ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξής του.
Επίσης ο Σπύρος Μυλωνάς έθεσε το ζήτημα της επιγραφής που καταγράφει την επανάσταση των Δυμαίων και που κλάπηκε και βρίσκεται σε μουσείο του Κέμπριτζ.
Τέλος ο Δήμαρχος αναφέρθηκε στα εκτεταμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι των ορεινών και ημιορεινών περιοχών του Δήμου και στην ανάγκη κατάρτισης ενός ειδικού προγράμματος για τη στήριξή τους.
«Με το υπόμνημα αυτό θέλησα να ενημερώσω τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Τσίπρα για μια σειρά εκκρεμοτήτων και προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Δήμος μας. Εξυπακούεται ότι προσβλέπω στην υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλων των πολιτικών δυνάμεων, για την προώθηση και αντιμετώπιση των προβλημάτων που θίγονται στο υπόμνημα» ανέφερε σε σχετική του δήλωση ο Δήμαρχος Δυτικής Αχαίας Σπύρος Μυπωνάς.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του υπομνήματος.
«Αξιότιμε κε Πρόεδρε,
Τα προβλήματα του δήμου δυτικής Αχαΐας, που ζητούν λύσεις είναι πολλά και μεγάλα. Είναι πάγια θέση μας η δημιουργία ευρύτερων συνεργασιών και κοινών συνισταμένων για τη διεκδίκηση λύσεων με σκοπό το γενικό όφελος και την πρόοδο της περιοχής.
Με αυτές τις σκέψεις σας παραθέτω τα θέματα που χρήζουν άμεση λύση και είναι:
1) Σημαντικό έργο για την ευρύτερη περιοχή της Αχαΐας, είναι το φράγμα Πείρου – Παραπείρου. Έχει ήδη πραγματοποιηθεί η έμφραξη του Φράγματος και παραμένει το θέμα της διαχείρισής του. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε την ανάγκη για τη δημιουργία ενός διαδημοτικού φορέα διαχείρισης. Είναι επιτακτική ανάγκη να παρθούν αποφάσεις για ένα έργο ύδρευσης ζωτικής σημασίας για τους κατοίκους της περιοχής.
2) Οι αρδευτικές ανάγκες του κάμπου του δήμου δυτικής Αχαΐας είναι μεγάλες και δεν μπορούν να καλυφθούν παρά μόνο από την ολοκλήρωση του έργου της επέκτασης της αρδευτικής διώρυγας του φράγματος Πηνειού. Ενημερωτικά σας αναφέρουμε τα εξής:
1) Στις εγκεκριμένες μελέτες κατασκευής του φράγματος του Πηνειού (Υπουργείο Δημοσίων έργων– 1970) προβλέπεται η άρδευση 400.000 στρ., με δύο Κεντρικές Αρδευτικές Διώρυγες (Κ.Α.Δ). Η νότια Κ.Α.Δ. για την άρδευση 300.000 στρ. στο Νομό Ηλείας και η βόρεια Κ.Α.Δ. για την άρδευση 100.000 στρ. στο Νομό Αχαΐας.
2) Το 1970 ολοκληρώθηκε το σύνολο των αρδευτικών έργων (δίκτυα, αντλιοστάσια) της Νότιας Κ.Α.Δ., (άρδευση Ν.Ηλείας). Τα έργα της Βόρειας Κ.Α.Δ., (άρδευση Ν. Αχαΐας) έφθασαν εντός των ορίων του και σταμάτησαν στο χωριό Απιδεώνας χωρίς να ολοκληρωθούν λόγω εξάντλησης τότε των πιστώσεων. Το νερό της Βόρειας Κ.Α.Δ. αντλείται από τους καλλιεργητές εκατέρωθεν της και το περίσσευμα μέσω του υπερχειλιστή απορρέει στην κοίτη του ποταμού Λαρίσσου και στη Λίμνη Πρόκοπος.
3) Το 1970 ολοκληρώθηκε επίσης και η κατασκευή του φράγματος – αρδευτικού ταμιευτήρα Πηνειού. Ο ταμιευτήρας δέχεται νερά από λεκάνη απορροής περίπου 700 km2 (περίπου 400 km2 από Ν. Ηλείας και 300 km2 από Ν. Αχαΐας) με δυνατότητα αποθήκευσης νερού 350-400 εκ.m3/έτος.
4) Από τότε και για 49 χρόνια αναμένεται η ολοκλήρωση του έργου επέκτασης της διώρυγας στην Δυτική Αχαΐα. Λόγω της μη ολοκλήρωσής των έργων αυτών στην Δυτική Αχαΐα ανορύχθησαν 3.000 περίπου γεωτρήσεις βάθους 100-300 μ, με τεράστιο κόστος για τους αγρότες, την Εθνική Οικονομία και το περιβάλλον.
5) Πλήθος επίσημων μελετών και μετρήσεων από τα αρμόδια Υπουργεία και Πανεπιστήμια αλλά και τα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων, που έχουν καταρτισθεί για όλη τη χώρα σε εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ, διαπιστώνουν τα εξής:
• Το ετήσιο έλλειμμα στο ισοζύγιο των υπογείων υδάτων της περιοχής της Δυτ. Αχαΐας (εισροές από βροχοπτώσεις – εκροές από αντλήσεις) είναι της τάξης των 20-30εκατ.μ3/έτος.
• Λόγω της υπεράντλησης ο υδροφόρος ορίζοντας ευρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας κατά περίπου 60 μ., με συνέπεια την είσοδο του θαλασσινού νερού στο υπέδαφος και την οριστική καταστροφή των υπόγειων υδάτων λόγω υφαλμύρωσης.
• Τα αντλούμενα νερά περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών, νιτρωδών, θειικών, και ιόντων νατρίου που υποδηλώνουν ρύπανση.
• Το διαθέσιμο νερό του ταμιευτήρα του Πηνειού υπερκαλύπτει τις αρδευτικές ανάγκες των περιοχών που ήδη χρησιμοποιείται (Ν.Ηλείας) και παρουσιάζει
περίσσεια της τάξης των 90 εκ.m3/έτος, καταγεγραμμένη με μακροχρόνιες μετρήσεις.
1) Από την παραπάνω ανάλυση προκύπτει ότι οι αγρότες της Δυτ. Αχαΐας είναι αντιμέτωποι με ένα τεράστιο πρόβλημα, που είναι πρόβλημα επιβίωσης. Το νερό άρδευσης που χρησιμοποιούν είναι ανεπαρκές και ακατάλληλο και ζητούν την ολοκλήρωση των έργων επέκτασης της διώρυγας που προβλέπεται από το 1970!
2) Το 2003 η Δ/νση Δημοσίων Έργων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος ξεκίνησε την «Μελέτη επέκτασης Κεντρικής Διώρυγας του Πηνειού στη Δυτική Αχαΐα», η οποία έλαβε όλες τις προβλεπόμενες εγκρίσεις, και την περιβαλλοντική, το 2011. Σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη προβλέπεται η επέκταση της Βόρειας Κεντρικής Διώρυγας Πηνειού στον κάμπο της Δυτικής Αχαΐας. Η παροχή νερού που θα απαιτείται είναι 36 εκ.m3/έτος για την άρδευση 63.000 στρεμμάτων, δηλαδή λιγότερο νερό από αυτό που περισσεύει και χύνεται σε ετήσια βάση στην θάλασσα, 90 εκ.m3/έτος, αρδεύοντας λιγότερα στρέμματα από τα προβλεπόμενα, 100.000 στρέμματα, από την μελέτη κατασκευής του έργου το 1970.
Καθίσταται επιτακτική η ένταξη του έργου «επέκταση της αρδευτικής διώρυγας Πηνειού» στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την κατασκευή του.
3) Η κατασκευή της Ολυμπίας οδού, όπως ονομάστηκε αρχικά και Πατρών Πύργου όπως λέγεται πλέον δημιουργεί μια σειρά από προβλήματα για τους κατοίκους της περιοχής: α) Προκύπτουν σοβαρά προβλήματα στις καθημερινές μετακινήσεις στο τοπικό οδικό δίκτυο, για τους κατοίκους των τοπικών κοινοτήτων του Αλισσού και της δημοτικής ενότητας της Ωλενίας. β)Προβλέπει την κατασκευή κόμβου εισόδου εξόδου σε απόσταση πέντε χιλ. από την πόλη της Κάτω Αχαΐας προς Πύργο, σε αντίθετη δηλαδή κατεύθυνση της κύριας μετακίνησης, αυτής προς Πάτρα, και υποχρεώνει τους κατοίκους της πόλης, να επιβαρύνονται με κόστος μετακίνησης άνω των δέκα χιλιομέτρων ώστε να εισέλθουν σε αυτόν. γ) Η σύνδεση του Αεροδρομίου του Αράξου με την υπό κατασκευή οδό, δεν είναι ενταγμένη στο κύριο έργο. δ) Παραμένει άγνωστο, αν όσοι θα χρησιμοποιούν την συγκεκριμένη οδό από την Πάτρα προς Κάτω Αχαΐα και οι οποίοι είναι χιλιάδες καθημερινά, θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν διόδια.
4) Ο γραφικός λιμένας του οικισμού των αλυκών (ψαροχώρι του δήμου) υπάρχει εκεί για δεκάδες χρόνια ωστόσο χωρίς να είναι αδειοδοτημένος ή νομιμοποιημένος και στερείται κάθε δυνατότητα ανάπτυξης . Νομιμοποιώντας το γραφικό λιμάνι θα δώσουμε αρχικά λύση στα σοβαρά προβλήματα συντήρησης του με τη βούληση να προχωρήσουμε στην εξέλιξη του λιμανιού, με σκοπό να γίνει ένα άρτιο αλιευτικό καταφύγιο που θα πλαισιώνει τον παραδοσιακό οικισμό. Εν συνεχεία η ανάπτυξη υποδομών κατά μήκος της παραλίας της Κάτω Αχαΐας στις θέσεις ‘’Τηγάνια’’ και ‘’Καλύβες’’, μαζί με την σωστή σχεδίαση του ΣΧΟΑΠ της Κάτω Αχαΐας, μπορούν να συνθέσουν ένα ευρύτερο πόλο έλξης για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μας.
5) Έχοντας υπόψη την σημαντικότητα της τουριστικής ανάπτυξης τόσο στην δυτική Αχαΐα όσο και στη δυτική Ελλάδα γενικότερα θα έπρεπε να δώσουμε βαρύτητα στην άρρηκτη σύνδεση της ανάπτυξης των αερομεταφορών με την τουριστική ανάπτυξη μιας περιοχής. Ο Κρατικός Αερολιμένας του Αράξου θα μπορούσε να συμβάλει τα καίρια προς αυτήν την κατεύθυνση. Για το λόγο αυτό αιτούμαστε, διεκδικούμε και επιδιώκουμε τη δυναμική αναβάθμισή του, τόσο για επιβατικές, όσο και για εμπορευματικές πτήσεις, λόγω του κάμπου του δυτικής Αχαΐας και των προϊόντων που παράγει.
6) Θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα ακόμα εξαιρετικής ιστορικής, πολιτιστικής αλλά και πολιτικής σημασίας ζήτημα για την περιοχή μας. Η αρχαία επιγραφή των Δυμαίων, η οποία χρονολογείται περί το 145/4 ή 144/3 π.Χ. και περιγράφει τα γεγονότα της επανάστασης των Δυμαίων απέναντι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με πρωτεργάτες τους Σώσο Ταυρομένεος, Δαμίσκο Εχεσθένεος και Τιμόθεο Νικέα, είχε την ίδια τύχη με τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Η εν λόγω επιγραφή εκλάπη, τον 18ο αιώνα, από την Κάτω Αχαΐα και βρίσκεται στο μουσείο Fitzwilliam του Κέμπριτζ της Αγγλίας. Το δημοτικό συμβούλιο του δήμου με την υπ’ αριθ. 74/2012 ομόφωνη απόφασή του, ενέκρινε τη διεκδίκηση της αρχαίας επιγραφής των Δυμαίων με κάθε νόμιμο τρόπο. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι το ζήτημα αυτό δεν αποτελεί υπόθεση που έχει μπει στο αρχείο αλλά μια ζώσα διεκδίκηση η οποία θα πρέπει να τύχει των κατάλληλων χειρισμών από όλους του εμπλεκόμενους φορείς. Η επιστροφή της αρχαίας επιγραφής των Δυμαίων και η τοποθέτησή της στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάτρας οφείλει να είναι στρατηγική επιλογή για την περιοχή μας ως απαίτηση του αχαϊκού λαού. Η διεκδίκηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν μπορεί να είναι δευτερεύον ζήτημα αλλά βασικό ζητούμενο για εμάς, καθώς θα συμβάλει πολύπλευρα στην ανάπτυξη της περιοχής μας.
7) Στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές του Δήμου βρίσκονται εγκατεστημένοι νέοι κτηνοτρόφοι που αιτούνται μια σειρά από θέματα προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίες και τις προδιαγραφές τα προϊόντα τους να γίνουν ανταγωνιστικά τόσο στις ελληνικές όσο και στις ευρωπαϊκές αγορές. Αυτά είναι η ηλεκτροδότηση των ποιμνιοστασίων τους και η βελτίωση της αγροτικής οδοποιίας. Θέμα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά λόγω της έκτασής του, με την ένταξή του σε κάποιο ευρωπαϊκό ή άλλο πρόγραμμα χρηματοδότησης».
