Δίδαξαν και ενέπνευσαν χιλιάδες μαθητές. Ακουσαν χιλιάδες γονείς και μοιράστηκαν μαζί τους τις αγωνίες για τα παιδιά τους. Γέμισαν ένα τετράδιο με μοναδικές εμπειρίες που θα κουβαλούν για πάντα μαζί τους και θα θυμούνται κάθε φορά που θα ακούν στο δρόμο από τα χείλη των μαθητών τους, την πιο σημαντική λέξη και προσφώνηση: «Δάσκαλε».
Η ώρα για να κατέβουν από την έδρα διδασκαλίας έφτασε, τη χρονιά που πέρασε, για 33 καθηγητές της Αχαϊας. Η κοινωνία τους οφείλει πολλά και η Διεύθυνση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού διοργάνωσε μία ιδιαίτερα ζεστή εκδήλωση προς τιμήν τους και ως αναγνώριση της προσφοράς τους στο δημόσιο σχολείο.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο φιλόξενο αμφιθέατρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Πατρών παρουσίας των αχών της πόλης. Ο διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαϊας Γιώργος Αφράτης, αναφέρθηκε στο έργο του εκπαιδευτικού και στον πολύπλευρο ρόλο που καλείται να επιτελέσει στο πλαίσιο της σχολικής κοινότητας. Τους ευχαρίστησε για την προσφορά τους και τους ευχήθηκε η νέα σελίδα της ζωής τους να είναι εξίσου όμορφη και δημιουργική.
ΟΙ ΤΙΜΗΘΕΝΤΕΣ
Οι εκπαιδευτικοί που τιμήθηκαν όπως και το σχολείο από το οποίο αφυπηρέτησαν είναι οι εξής:
Αντωνίου Γεώργιος (Μαθηματικός), Αυγέρη Μαριάνθη (Φιλόλογος -2ο Γυμνάσιο Αιγίου), Αυδή Αργυρή (Θεολόγος – Γυμνάσιο Βραχνεΐκων), Βουρλής Θεόδωρος (Μηχανολόγος -15ο Γυμνάσιο Πάτρας), Γεωργιάδου Μαρίνα (Αγγλικών -3ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Ζαχαροπούλου Γεωργία (Αγγλικών – 3ο ΓΕΛ Πάτρας), Ζουγρός Αντώνιος (Μαθηματικός – 4ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Θέμελης Παναγιώτης (Φυσικός -10ο ΓΕΛ Πάτρας) Καρλιαύτη Χαριτίνη (Αγγλικών – 16ο Γυμνάσιο Πάτρας), Κατσωνοπούλου Ιωάννα (Γαλλικών – 19ο Γυμνάσιο Πάτρας), Κεχαγιά Καλλιόπη (Φιλόλογος – 5ο ΓΕΛ Πάτρας), Κοκκίνου Ελένη (Αγγλικών -ΓΕΛ Ακράτας), Κοκκόλης Παρασκευάς (Φυσικός – 6ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Κοντόγιωργας Δημήτριος (Μαθηματικός – 3ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Κόρδα Δήμητρα (Θεολόγος -7ο ΓΕΛ Πάτρας), Κουτρούμπας Θωμάς (Βιολόγος – 10ο Γυμνάσιο Πάτρας), Λάμπρη Παναγιώτα (Φιλόλογος -2ο Εσπ. Γυμνάσιο Πάτρας), Λέκκας Γεώργιος (Μαθηματικός – ΓΕΛ Δεμενίκων), Λουκίδης Λουκάς (Αγγλικών – 4ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Μπουγιούκος Γεώργιος (Μαθηματικός – 5ο ΓΕΛ Πάτρας), Νικολετάκη Ανθή (Φιλόλογος – 11ο ΓΕΛ Πάτρας), Οικονομοπούλου Παναγιώτα (Βιολόγος -ΓΕΛ Δεμενίκων), Παναγοπούλου Καλλιόπη (Φιλόλογος -4ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Παπαγεωργίου Σωτηρία (Οικονομίας -4ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Παπαναγιώτου Βλάσιος (Μαθηματικός -2ο ΕΠΑΛ Πάτρας), Παππά Μαρία (Θεολόγος – 6ο Γυμνάσιο Πάτρας), Σακελλαρίου Νικόλαος (Μαθηματικός – Γυμνάσιο Διακοπτού), Σαμψών Λάμπρος – Αδωνις (Αγγλικών – ΓΕΛ Καλαβρύτων), Σινιγάλιας Παύλος – Ιωάννης (Χημικός – 9ο ΓΕΛ Πάτρας), Σιορώκου Θεώνη (Φιλόλογος – 9ο ΓΕΛ Πάτρας), Σόγιας Αντώνιος (Φιλόλογος -1ο ΕΠΑΛ Αιγίου), Τσεκούρα Παρασκευή (Κοινωνικών επιστημών – 2ο ΓΕΛ Πάτρας) και Χορταριά Βασιλική (Αγγλικών -3ο ΓΕΛ Πάτρας).
Η «Π» απευθύνθηκε σε δύο από τους 33 συνταξιοδοτηθέντες εκπαιδευτικούς θέλοντας να καταγράψει τα συναισθήματα της αποχώρησής τους από το σχολικό περιβάλλον μετά από 35 χρόνια προσφοράς, στη Θεολόγο Μαρία Παππά και τον βιολόγο Θωμά Κουτρούμπα.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Θέλω να ευχαριστήσω τη Διεύθυνση για την ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή και χαρά που μας πρόσφερε. Είχαμε την ευκαιρία να κλείσουμε έτσι πολύ όμορφα αυτό τον κύκλο της ζωής μας. Η εκπαίδευση είναι ένας καταπληκτικός χώρος. Ενα υπέροχο ταξίδι με πολύ ωραίους σταθμούς με καταπληκτικές διαδρομές.
Τα παιδιά φώτισαν την ύπαρξή μας, με τα διψασμένα και λαμπερά μάτια τους. Μία φορά δάσκαλος, για πάντα δάσκαλος. Πλέον ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για εμάς. Θέλω να πιστεύω ότι κάτι καινούργιο θα βρεθεί ώστε όλη αυτή την εμπειρία να τη μεταφέρουμε εθελοντικά σε άλλους χώρους. Επειδή βρισκόμαστε μεταξύ δεύτερης και τρίτης ηλικίας κουβαλώντας τη δροσιά των παιδιών, όπως ανέφερε και ο κ. Αφράτης, έχουμε χρέος να προσφέρουμε ότι ωραίο κερδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια σε όποιο χώρο και τομέα μπορούμε. Οι ευκαιρίες στο χώρο της εκπαίδευση ήταν πολλές και μας δόθηκε η ευκαιρία να μάθουμε πολλά.
Στην εκπαίδευση αν κάνεις ένα βήμα ώστε να μην τελματώνεις έχεις πολλά πράγματα να κάνεις. Είχα μία ειδικότητα, και μάλιστα παρεξηγημένη, η οποία όμως απαλλαγμένη από το άγχος της ύλης μου έδινε τη χρονική δυνατότητα να αφουγκράζομαι τα παιδιά. Να ακούω τους προβληματισμούς τους και τις ανησυχίες τους. Ασχολήθηκα και με την συμβουλευτική του επαγγελματικού προσανατολισμού ως υπεύθυνη του Κέντρου Συμβουλευτικής της Διεύθυνσης. Πέρασε και από τον χώρο της ειδικής αγωγής που ήταν δύσκολος μεν αλλά ως άνθρωπος κέρδισα πολλά.
Οταν γερνάμε συνηθίζουμε να λέμε ότι όλα τελειώνουν, πάνε χάλια κλπ. Πάντα η εκπαίδευση είχε θέματα να λύσει. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός και ως τέτοιος έχει πολλές μεταβολές, έξαψη κ.α. Πιστεύω ότι θα βρει τον δρόμο της. Θεωρώ ότι εάν έλεγα ότι η εκπαίδευση είναι τελειωμένη θα ήταν δείγμα ότι μπαίνω στην Τρίτη ηλικία. Η εκπαίδευση θέλει ψυχή και αγάπη.
ΘΩΜΑΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΣ
«Το τέλος της εκπαιδευτικής μου καριέρας με βρίσκει με ανάμεικτα συναισθήματα χαρμολύπης. Χαρά διότι ολοκληρώθηκε ένα μεγάλο μέρος, το πιο δημιουργικό και παραγωγικό της ζωής μου και λύπη διότι θα στερηθώ τα παιδιά. Θα στερηθώ την αγάπη τους την οποία πήρα απλόχερα όλα αυτά τα χρόνια. Και πήρα διότι πιστεύω ότι έδωσα κι εγώ. Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι μία ερωτική διαδικασία. Οταν λείπει ο έρωτας δεν μπορείς να είσαι αυτός που πρέπει μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας.
Υπάρχει μία ιδιαίτερη σχέση και κυρίως με αυτούς τους εκπαιδευτικούς που δεν στέκονται μόνον στο γνωστικό κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά ασχολούνται με τα ίδια τα παιδιά. Τα 25 από τα 35 χρόνια της πορείας μου τα διένυσα στο 10ο γυμνάσιο, στις νότιες συνοικίες της Πάτρας, στο οποίο φοιτούσαν παιδιά με πολλές δυσκολίες. Επρεπε λοιπόν να είσαι εκπαιδευτικός, γονιός, κοινωνικός λειτουργός. Ξεκινούσες από τη φροντίδα να έχουν κολατσιό να φάνε, διότι είχαμε και τέτοια περιστατικά, και παράλληλα να είσαι συμπαραστάτης τους στο να ξεπεράσουν πολλά και δύσκολα προσωπικά και οικογενειακά προβλήματα. Πιστεύω ότι έσπειρα αρκετό σπόρο στο χωράφι της περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Από όποια σχολεία κι αν πέρασα οι μαθητές μου πιθανόν να μην με θυμούνται για τη βιολογία, τη φυσική ή τη γεωγραφία αλλά για όλα αυτά τα προγράμματα που κάναμε και είχαν ως κύριο αντικείμενο την περιβάλλον. Φεύγω νιώθοντας πλήρης και χορτασμένος και φυσικά ανοίγεται για μένα ένα καινούργιο κομμάτι στη ζωή μου που θα μου δώσει τη δυνατότητα με μεγαλύτερη άνεση και ευχέρεια να ασχοληθώ με την οικογένειά μου, την οικολογία, το περιβάλλον και τη φωτογραφία που τόσο αγαπώ».
