Η είδηση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκλεισε φιλικό παιχνίδι τένις με τον διεθνούς κύρους έλληνα πρωταθλητή Τσιτσιπά, ακολούθησε την άλλη συνταρακτική είδηση για την πρωθυπουργική βόλτα με τo sup, δηλαδή το κανό, στη θάλασσα των Χανίων.
Αυτές οι φαινομενικά ανάλαφρες ειδήσεις, που χτίζουν το προφίλ ενός αρχηγού σα να είναι απλός, καθημερινός, σύγχρονος άνθρωπος, δεν μπορεί παρά να ειδωθούν μόνο μέσα από το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται.
Τα χρόνια που πραγματικά η πολιτική μπορούσε να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων και να συγκαθορίσει το οικονομικό ή αναπτυξιακό μοντέλο, οι πολιτικοί δεν χρειαζόταν να επιδείξουν καμιά λαϊκότητα. Το πώς προσέγγιζαν τους βασικούς ιδεολογικούς όρους, δηλαδή την εργασία, το κεφάλαιο, τη θρησκεία και την εθνική μυθολογία, αρκούσε για να τους κάνει λαϊκούς ήρωες ή δαίμονες.
Ο Μιτεράν, ο Σμίτ, ο Παπανδρέου, ακόμα και ο Κολ ή ο Ντ’ Εσταίν δε χρειαζόταν να επιδείξουν την εικόνα του ανθρώπου της διπλανής πόρτας, γιατί ήταν οι ίδιες οι πολιτικές τους που τους έμπαζαν στα σπίτια των ανθρώπων.
Πλέον, σε μια Δημοκρατία της Κατανάλωσης που έχει παντού επιβληθεί, το μεγαλύτερο κομμάτι του πολιτικού συστήματος θεωρεί με προσβλητικό τρόπο τους πολίτες ως καταναλωτές, ενώ ταυτόχρονα, οι δημόσιες πολιτικές καθορίζονται υπό την βαριά επιρροή των οικονομικών συστημάτων.
Στο πλαίσιο αυτό, η ουσία της πολιτικής παραμερίζεται από την ανούσια εικόνα του εαυτού τους που πλασάρουν οι περισσότεροι πολιτικοί.
Έτσι, σιτιζόμαστε μιντιακά με εικόνες αρχηγών που είναι σαν και εμάς. Αλλά στην πραγματικότητα λίγα μπορούν να κάνουν για εμάς.
Μάλιστα, η επιλογή των πολιτικών ανδρών να καλυφτούν πίσω από το lifestyle αποκαλύπτει τις κρυφές τακτικές του να καμουφλάρονται κάτω από τις δημοφιλείς ελαφρές ειδήσεις, οι πιο βαριές αντιδημοφιλείς πολιτικές.
Έτσι, στη διάρκεια του πρόσφατου ελληνικού καλοκαιριού, που χτίστηκε το πιο συγκεντρωτικό πρωθυπουργικό μοντέλο διοίκησης από το 1974, με τους υπουργούς να υπάγονται δια ευνουχισμού στον έλεγχο των γενικών γραμματέων της Προεδρίας της Κυβέρνησης (!!!) και τα εργασιακά δικαιώματα να μπαίνουν πάλι στο στόχαστρο, τα μπάνια και το τένις του πρωθυπουργού υποτιμούν τον πολίτη, αντιμετωπίζοντάς τον ως καταναλωτή ελαφρών ενσταντανέ, χωρίς μνήμη και κρίση.
Ακόμα και αν ο Πρωθυπουργός επιλέξει να συμμετέχει στο μέλλον σε λαϊκότερα αθλήματα από το τένις ή το κανό, όπως έκανε και ο Κώστας Καραμανλής που ατυχούσε στα γήπεδα του ποδοσφαίρου, κανείς δεν μπορεί να κρύψει αυτό που σχεδιάζεται. Ούτε ποιος τελικά θα τυλιχθεί στο δίχτυ του τένις.
ΜΑΡΙΝΟΣ ΣΚΑΝΔΑΜΗΣ
