ΕΙΔΙΚΟ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ Βιβλίου που προάγει σημαντικά τον διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα
Η ενδέκατη ποιητική συλλογή της Αγγελικής Σιδηρά χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες με τους εξής τίτλους: «Silver Alert», «Omnibus Alert», «Amber Alert» και το Επίμετρο με τίτλο «Η εβδομάδα των παθών».
Η εξαφάνιση που συνεπάγεται την απώλεια, ιδίως όταν είναι αμετάκλητη, η αναζήτηση που δεν τελειώνει ποτέ, η επιστροφή στον εαυτό πάντα, όλα αυτά είναι οι συντεταγμένες του «Silver alert», μιας συλλογής που διατυπώνεται με αφοπλιστική ειλικρίνεια και δεν φειδωλεύεται τον σπαραγμό.
Χριστίνα Λιναρδάκη, Η ΑΥΓΗ, 16/10/2016
Με λόγο συχνά καθημερινό, […] υιοθετεί μια εξομολογητική και άμεση ποιητική γραφή, διατηρώντας μια απόσταση, επιμένοντας σε μια ελεγχόμενη απόγνωση· μια απόγνωση που εξανθρωπίζει τα όντα, που έχουν χάσει οικεία πρόσωπα, «γλυκαίνοντας» και μαλακώνοντας τις βραχνές υποστάσεις και τις τραχιές τους −εκ των συμβάντων− επιφάνειες.
Πέτρος Γκολίτσης, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, 28/10/2016
Η Αγγελική Σιδηρά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Το 1963 παντρεύτηκε τον Γιώργο Παπακώστα και απέκτησαν τρεις γιους.
Έχει εργαστεί στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος και στο Υπουργείο Εξωτερικών. Είναι εθελόντρια Κοινωνικής Πρόνοιας στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, αγγλικά και τουρκικά. Επίσης έχουν συμπεριληφθεί σε γνωστές ανθολογίες και δημοσιευθεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά.
Είναι μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων και ιδρυτικό μέλος του Κύκλου Ποιητών. Κριτικές για το έργο της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά. Ποίησή της έχει συχνά παρουσιαστεί στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, καθώς και στην επαρχία. Τον Απρίλιο του 2010 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης που έγινε στην Κωνσταντινούπολη, πολιτιστική πρωτεύουσα του 2010, και τον Σεπτέμβριο του 2015 στο Τολέδο, στο Φεστιβάλ Ποίησης Voix Vives.
Έχει δημοσιεύσει έντεκα ποιητικές συλλογές. Έχει μεταφράσει ποιήματα της Αμερικανίδας ποιήτριας Έμιλυ Ντίκινσον και έχει συμμετάσχει στην έκδοση της μαρτυρίας Αίσθηση γυναίκας με άλλες πέντε συγγραφείς.
Μητέρα δωρητή σώματος
Αναστημένα σε ξένο πρόσωπο τα μάτια σου
έκπληκτα γύρω τους κοιτάζουν δίχως μνήμες
κι εμένα αδιάφορα με προσπερνάνε
σαν να μη μ’ αγαπήσανε ποτέ.
Άρρυθμοι οι κτύποι της καρδιάς σου
στο στήθος κάποιου άγνωστου
παράφορα αγωνίζονται
να συμφιλιωθούν με τη δική του τη ζωή.
Πώς έτσι άσπλαχνα με καταδίκασες, παιδί μου,
Μες’ από σένα ν’ αγαπήσω
όλους αυτούς τους υποψήφιους νεκρούς;
Πόσες φορές ακόμα
μαζί τους θα πεθαίνεις λίγο λίγο
και ύστερα σε πόσους τάφους θα κοιμάται το κορμί σου;
Amber alert
Κοριτσάκι γύρω στα τέσσερα
ντυμένο με την τριανταφυλλί του αθωότητα
με την ατίθαση αλογοουρά
και μάτια μεγαλωμένα
για να χωρέσει όλο το μέλλον
που απλωνότανε μπροστά του
εξαφανίστηκε.
Αυτή λοιπόν ήμουν εγώ,
χαμένη οριστικά,
κρυμμένη κάπου στα εβδομήντα τόσα χρόνια
που μεσολάβησαν.
Άφαντη. Λησμονημένη
εκεί στην ξεγνοιασιά,
στην προσδοκία,
στο γέλιο το ανέμελο,
σχεδόν στην άγνοια.
Ψάξτε για μένα,
σας εκλιπαρώ!
Η άγνωστη που είμαι τώρα
στο κάτοπτρο συναπαντά
μια παρωδία της, είδωλο εξαθλιωμένο
που αγνοεί πως είναι αυτή
το κοριτσάκι που γυρεύετε
και που γι’ αυτό
ποτέ δεν θα το βρείτε.
