ΑΧΑΪΑ: Η παράσταση «Μαρία Πολυδούρη», σήμερα, στο Υπαίθριο Θέατρο Αιγίου

Μετά την μεγάλη επιτυχία του χειμώνα στην Αθήνα στο θέατρο Αλκμήνη, τώρα και στο Αίγιο
ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟ «ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ»
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ, 9.15 μμ
Τιμές εισιτηρίων: ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ 12 ευρώ.
Προπώληση 10 ευρώ στο Βιβλιοπωλείο ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΚΕΨΗ και κατάστημα ΡΕΖΕΡΒΑ και ηλεκτρονικά στο viva.gr

 

Η «ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ» είναι ένα καινούργιο έργο γραμμένο με την αυθεντική φωνή της ηρωίδας, μιλά για την απίστευτη δύναμή της να ενθουσιάζεται και παράλληλα να υποφέρει. Ν’αγαπά και παράλληλα να απορρίπτει. Να ψηλώνει την αλήθεια της μέχρι ν’ακουστεί. Και να ταπεινώνει το ψέμα μέχρι να το αφανίσει. Να είναι επαναστατημένη ακόμη και μέσα στην επίθεση της αρρώστιας της .Να υπερβαίνει με τόλμη ό,τι η εποχή της αδυνατούσε να δεχτεί και να κατανοήσει. παράλληλα με τον μεγάλο της έρωτα με τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη.
Είναι μια παράσταση αφιέρωμα στη μεγάλη Ελληνίδα ποιήτρια,
την κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο της γενιάς της…

 

Το έργο έχει γράψει η γνωστή ποιήτρια και φιλόλογος
Βιβή Κοψιδά-Βρεττού.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Νικολαΐδης.
Μουσική επιμέλεια: Στέφανος Νικολαΐδης.
Σκηνικά-Κοστούμια: Όλγα Σχοινά.
Φωτισμοί: Στέφανος Κεραμιδάς.
Φωτογραφίες: Αθηνά Λεκκάκου
Ηχογράφηση :Studio Artracks

 

Στο ρόλο της Μαρίας Πολυδούρη η Φωτεινή Φιλοσόφου.
Κώστας Καρυωτάκης ο Νίκος Γιάννακας
Αφηγητής ο Γιάννης Νικολαΐδης.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Μ’ αυτή την υψηλή συναίσθηση ευθύνης απέναντι σε πρόσωπα που υπέφεραν την ιστορία και που μια δεύτερη, απρόκλητη από τους ίδιους ζωή τους δεν έπρεπε να τους προδώσει, η συγγραφέας παρέδωσε στον έμπειρο και άξιο σκηνοθέτη Γιάννη Νικολαΐδη το έργο Μαρία Πολυδούρη, με την αισιόδοξη προτροπή ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ! Κι εκείνος-όπως η επίμονη, ασκημένη στα δύσκολα σκηνοθετική του μαεστρία πάνω στο αρχαίο δράμα, τον έχει διδάξει, έδωσε στο έργο την ένταση, το βάθος και τη γνησιότητα που διαπερνούν τον κειμενικό λόγο. Πρώτα επιλέγοντας τους πρωταγωνιστές του κι έπειτα ανασταίνοντας σκηνικά την ενδοκειμενική ύπαρξη των στοιχείων θεατρικότητας. Η μεγαλύτερη ενδεχομένως πρόκληση που είχε να αντιμετωπίσει ο σκηνοθέτης Γιάννης Νικολαΐδης, ήταν οι εκτενείς μονόλογοι της Πολυδούρη που θα έπρεπε να μετατραπούν σε εικόνα και πράξη, καθώς «υπαγόρευε» ο κειμενικός λόγος. Η επιλογή της ταλαντούχου ηθοποιού Φωτεινής Φιλοσόφου, ειδικευμένης σε ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου, που με αισθαντική πειστικότητα και ανεπανάληπτη δραματική ένταση έχει πραγματώσει στη μακρά θητεία της στο θέατρο, ήταν η πρώτη στοχευμένη επιτυχώς κίνησή του. Η Φωτεινή Φιλοσόφου επί σκηνής δίνει την εντύπωση των ακάματων μεταμορφώσεων: ότι κάθε στιγμή αλλάζουν πρόσωπα, εικόνες, περιβάλλοντα και πράξεις. Η μοναδική εκφραστικότητα του προσώπου της-ιδιαίτερα των ματιών της-, η υποκριτική ένταση, η ακρίβεια εναλλαγής του λόγου και των σιωπών της, η σύμμετρη με το συναίσθημα σωματική της εκφραστικότητα, με άλλα λόγια η συστράτευση όλων των κωδίκων της υποκριτικής της δεξιότητας, προσφέρει, στις υπάρχουσες μήτρες παραστασιμότητας του έργου, την αυθεντικότητα του βιώματος.
Δίπλα της, ο έμπειρος ηθοποιός του θεάτρου Νίκος Γιάννακας, στο ρόλο του Κώστα Καρυωτάκη, θα υλοποιήσει με τη δωρική, στοχαστική, αυστηρή του ερμηνεία και το πειστικά καταγγελτικό του ήθος, την αντίστιξη των βασικών χαρακτήρων του έργου: της γεμάτης πάθος και παραφορά Μαρίας Πολυδούρη και της εσωστρεφούς, συγκρατημένης αλλά τολμηρής στην κοινωνική της κριτική -που υποστασιοποιείται σε αγωνιστική, εξεγερμένη πράξη-, φύσης του ποιητή Κώστα Καρυωτάκη.
Στο ρόλο του εξωδιηγητικού αφηγητή ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ως μια διακριτική «υποσημείωση» του έργου, διασυνδέει τον θεατή με τα παραλειπόμενα της σκηνικής δράσης και με την παρουσία προσώπων στις παρυφές της αφηγημένης «ιστορίας». Παράδειγμα: η φωνή των ποιητών Κώστα Ουράνη, Άγγελου Τερζάκη, Άγγελου Σικελιανού κ.λ.π. Ενώ η ηχογραφημένη, απόκοσμη φωνή της Μητέρας (της Μαρίας Πολυδούρη) ζωντανεύει και ενεργοποιεί συγκινησιακά τις αναδρομές της μνήμης.
Αξίζει να αναφερθεί η μουσική επένδυση του έργου από τον Στέφανο Νικολαΐδη. Με γνώση της κλασικής και της σύγχρονης μουσικής και έπειτα από διεισδυτική προσέγγιση του έργου, ο νεαρός φιλόλογος Στέφανος Νικολαΐδης, έρχεται να υπογραμμίσει με μουσικούς ήχους το πότε ευαίσθητο, πότε παθιασμένο και πότε επαναστατημένο περιεχόμενο της ψυχής των πρωταγωνιστών.