Ακούω πολλά και διάφορα γύρω από τον αν θα πρέπει να δημιουργηθεί ή να καταργηθεί η Νομική σχολή στην Πάτρα, η οποία μάλιστα ιδρύθηκε με, ή χωρίς ΦΕΚ λίγες ημέρες πρίν από τις εκλογές. Ειδήμων δεν είμαι αλλά από την εμπειρία που έχω από την ενασχόλησή μου με τα κοινά, εύλογα μπορώ να καταθέσω τήν άποψή μου.
Κατ’ αρχάς η Παιδεία δεν είναι ζήτημα που πρέπει να μας χωριζει, αλλά να μας ενώνει και για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να μπαίνει σε μικροπολιτικές και ρουσφετολογικές σκοπιμότητες, αλλά να είναι προϊόν μακρόπνοης εθνικής στρατηγικής.
Αντιθέτως στη χώρα που αποτελεί λίκνο παιδείας και πολιτισμού, οι αλλαγές στον ευαίσθητο αυτό χώρο όχι μόνον αλλάζουν σε μικρό χρονικό διάστημα, αλλά πολλάκις βαπτίζονται και ως μεταρρύθμιση όταν γίνονται αντικαταστάσεις υπουργών ακόμη και στη θητεία της ίδιας κυβέρνησης, κάτι που σε άλλες σοβαρές χώρες εάν δεν περάσουν τουλάχιστον δέκα χρόνια προσαρμογής ούτε καν διανοείται κανείς να το αλλάξει.
Αξίζει να θυμηθούμε οι παλαιότεροι ότι στον βωμό του πολιτικού κόστους, φτιάχναμε σχολεία εκεί που βλέπαμε ότι η συρρίκνωση των παιδιών ήταν δεδομένη για τα επόμενα χρόνια και φτιάξαμε ΤΕΙ εισάγιοντας σπουδαστές με βαθμούς πολύ κάτω της βάσης στα πλαίσια μίας επίπλαστης ανάπτυξης περιοχών που είχαν άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα αναξιοποίητα όμως.
Σπαταλήθηκαν τέλος για όλα αυτά τα καπρίτσια και λόγω έλλειψης στρατηγικού σχεδιασμού, δισεκατομμύρια ευρώ και κάποιοι ακόμη και σήμερα σε χωριά επαναστατούν προκειμένου να παραμείνουν σχολεία με πέντε και έξι μαθητές αντί να επιζητούν νέες σύγχρονες μονάδες με όλες τις ειδικότητες, προκειμένου τα παιδιά τους να γίνουν ανταγωνιστικά σε μια κοινωνία που η είσοδος της τεχνολογίας απαιτεί όλο και περισσότερες γνώσεις.
Η πατρίδα ακόμη και στα αυτονόητα δεν μπορεί να βρει την απαιτούμενη σοβαρότητα υποκύπτοντας συνεχώς στον λαϊκισμό και στη δημαγωγία.
Αν δεν γίνουν σοβαρές τομές σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου όπου θα επικρατεί η λογική και δεν αλλάξουν νοοτροπία οι πολίτες καθοδηγούμενοι από πολιτικούς ηγέτες που έχουν το θάρρος να το κάνουν, όποια θέση και αν κατέχουν από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας έως και τον τελευταίο κοινοτάρχη, δεν υπάρχει σωτηρία!!!!
Διονύσης Γκοτσούλιας
π. Δήμαρχος Δύμης
